PRENSES MALFOY

18.Bölüm

2 Ay Sonra

Evliliğimizin ilk ayını bugün doldurmuştuk

Tom gerçekten mükemmel davranıyordu. Ona karşı tüm güven kapılarım açılmıştı

Gerçekten pişman olduğunu şimdi daha iyi anlayabiliyordum.

Bir aylık hamileydim. İlk öğrendiğinde çok fazla sevinmemişti.

Kötü bir baba olmaktan dolayı korkuyordu. Aka ne olursa olsun bana iyi davranıyor ve bana dikkat ediyordu

Şimdi ise yatakta uzanmıştık. Tom'un kafası göğsümdeydi

Ellerim ise o parlak ve yumuşak saçlarının içindeydi

Ona sahip olduğum için çok mutluydum

Mia'ya gelirsek de eskisinden de beter hâle gelmiştik

Birbirimizin yüzünü görmeye tahamülümüz yok gibiydi

Mia eğer gerçekten o gün ki rüyamda ki gibi bir şeytanlık planlıyorsa sonu ben olurdum

Çünkü artık abim de eskisi kadar benimle görüşüp şakalaşmıyordu.

Her ne kadar anneme söylesem de annem bu aralar işlerden dolayı moralinin bozuk olduğunu söyleyip kafama takmamamı söylüyordu

Ama ben ne olursa olsun abimden uzak kalamıyordum. Ve bugün de gidip konuşmayı planlıyordum

Tom göğsümden kafasını kaldırıp uykulu gözlerle dudağımdan öptü ve kalktı

Emma: günaydın

Tom: günaydın.

Emma: iyi uyudun mu bari?

Tom: hayatımda ki en mükemmel uykuydu

Yavaşça yataktan kalktım ve dolaba ilerledim

Bir kaç parca esya aldim ve banyo yaptiktan sonra uzerime giyindim

Saçlarımı taramak için aynanın karşısına gectiğimde arkamda tom belirdi

Beni kucagına aldı ve koltuğa oturarak kucagından indirmedi

Elimden tarağı aldı ve taramaya başladı

Taradıktan sonra ise çok nazik ve kibar bir şekilde ördü

Emma: abimin yanına gidelim mi bugün? Son zamanlarda garip davranıyor biraz. Ne olduğunu merak ettim

Tom: gideriz karım bekle üzerimi değiştirip geliyorum

Kalkmadan önce tabii ki öpmeyi de ihmal etmemişti

O gidip geldiğinde evden çıkıp malikaneye cisimlenmiştik

İçeri girdiğimizde yukarı odaya çıkmıştık

Narcissa: hoşgeldiniz kızım

Onunla sarıldıktan sonra abimin yanına yılışmış sinsice bakan mia'yı görünce sinirle göz devirdim

Neden hep burda olmak zorundaydı?

Lucius: oğlum, kızım hoşgeldiniz

Tom: hoşbulduk

Emma: yani ben pek de hoş bulmadım

Narcissa: neden?

Emma: evde bazı yılanlar varda. Görünce ortamda kalası yok insanın

Mia kendine söylediğimi anladığı için göz devirdi

Gidip abime sarılacaktım ki eliyle durdurdu

Emma: sarılmayacak mısın?

Draco: sarılmayacağım. Şimdi mümkünse uzak dur benden.

Derin nefes aldım ve sessizce

Emma: peki..

Bu hâli çok üzüyordu beni. Moralim sıfır bir şekilde geri çekildim ve üzgün bir suratla tekrar tom'un yanına oturdum

Okuldan geldim ve hızla yb attımm💚