|20|

397 22 27
                                    

Salgın hastalığa yakalanıp yamulduğum için hastane köşelerinde sürünmekle meşguldüm😞

Bölümü geciktirdiğim için özür dilerimm🫶🏻

Bu arada Ayperi&Murat kurgusu geldi profilimden ulaşabilirsinizzz

Bu bölümün yorum sınırı 20 yorum geçilmediği sürece bölüm gelmeyecek oy veren herkes bir yorum yapsa harika olurr🫶🏻

Keyifli okumalar

_________

"Ulan senin belanı sikmezsem orospu çocuğuyum!"

Ellerimin arasına aldığım başımla bir öne bir arkaya doğru sallanıyordum. Hayat bazen beklenmedik bir anda darbesini vuruyor ve bütün düzeninizi alt üst ediyordu.

Bundan yarımsaat öncesine kadar gayet huzurlu olan biz şimdi son derece huzursuzduk. Gelen tek bir mesaj tüm huzurumuzu kaçırmıştı.

Barış evin için volta atıyor bir yandan da elindeki telefonuyla son derece hararetli bir şekilde bir şeyler yapıyordu.

"Piçe bak güzelim diyor bir de! Senin cibiliyetini sikmezsem adam değilim lan!"

"Barış, biraz sakinleş ne olursun." dedim sessizce fısıldayarak.

Bu mesajların bir benzerini daha öncesinde de almıştım, yüksek ihtimalle yazan aynı kişiydi.

Onun yüzünden telefon numaramı değiştirmiştim fakat yine aynı şeyler yaşanıyordu. O sapık peşimi bırakmıyordu.

Barış sözlerimle hemen durdu ve sakinleşerek yanıma oturdu. Beni kolları arasına alırken dudakları saçlarımı öpüyordu.

"Sen sakin ol yavrum ben halledeceğim korkma."

"Ben sakinim, aynı şeyleri yaşadım daha öncesinde, sen biraz sakinleş." başımı boyun girintisine yaklaştırıp kollarımı omuzlarına sardım ve ona daha çok sokuldum.

"Beni yalnız bırakma Barış." titreyen sesimle konuşurken onun kolları beni daha sıkı sardı.

"Seni asla yalnız bırakmam."

Bir cümle. Sadece bir cümle insanı bu denli huzurlu kılabilir mi? Pekala kılar hatta sizi dünyanın en mutlu insanı da yapar.

Gözlerimi kapadım ve anın gerginliğinden birazda olsa uzaklaşmak istedim fakat bu huzurlu ortamı bölen Barış'ın çalan telefonu oldu.

"Efendim Sinan abi?" dedi son derece meraklı ve sert sesiyle. "Anladım abi," kafasını sallayıp ayaklandı,telefonu kapayıp cebine tıktı ve bana üstten bir bakış attı.

Onun ilk kez sinirli haliyle karşılaşmıştım ve bu... oldukça yükseltmişti beni. Alnında beliren damarı ve sinirlenince karıştırdığı saçları... Sanırım her haline aşık olmaya başlamıştım.

Bakışlarımın arsızlığını fark etmiş olacakki o sinirine rağmen çapkınca gülümsedi ve tek gözünü kırptı.

"Şimdi olmaz yavrum, önce bir orospu çocuğunun icabına bakmam gerek."

Yüzbaşı? •Yarı Texting•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin