3

659 36 155
                                    

Yorum atmayı unutmayın

Mira

Arabanın durmasıyla kapalı gözlerimi açmış, gözlerimi ovuşturarak etrafa bakmıştım. Asil çoktan arabadan inmiş valizleri almıştı

Çantamı alarak arabadan inmiş asilin peşinden gelmiştim, evi tek yaşamasına göre gayet büyüktü

Zorlanmadan merdivenlerden çıktığında peşinden gelmeye devam ediyordum, misafir odası olduğunu düşündüğüm odanın kapısını açmış valizleri odaya bırakmıştı

"Bu odada kalabilirsin istediğin bir şey olursa söyleyebilirsin yine"

Konuşmamı beklemeden odadan çıkmıştı

Bende miraysam senin bana yaptığının aynısını yapacaktım asil hanım

••••••

Aşağıdan gelen gülme sesleriyle yerimde sıçramıştım, uykumdan korkarak uyanmış etrafa bakmıştım

Pijamalı halimi umursamadan odadan çıkmış, merdivenlerden aşağı inmiştim

Bir erkekle yan yana oturan asili gördüğümde tepkisizce onlara bakmıştım, sessizce çekip gidecekken adamın dediği şeyle olduğum yere kilitlenmiştim

"Eve yine birini mi attın asilcik? Kız güzel de pijamalar çocuksu değil mi- hem küçük duruyor"

Ardı ardına saçma sapan konuşmaya devam ettiğinde dolan gözlerimi silmiştim

"Kes sesini emir, annemin arkadaşının kızı o kadar bir şey değil yani"

Dedikleriyle gözlerim daha da dolarken bir şey demeden bana verdiği odaya geri gitmiştim

Keşke seni hiç sevmeseydim asil

•••••

Gözüme gelen ışıkla istemeyerek uyanmıştım. Burnuma gelen güzel kokularla hafif gülümsemiştim

Büyük ihtimalle asil gitmişti ve hizmetçiler yemek hazırlamıştı

Yine pijamalarımı çıkartmadan odadaki banyoya gitmiş, yüzümü yıkamış saçlarımı düzgünce bağlamıştım

Hızlı adımlarla aşağı inmiş mutfağa gelmiştim, yemek masasına otururken gördüğüm kreplerle gözlerim parlamıştı

"Ellerinize sağlık"

"Afiyet olsun küçük hanım"

Asilin sesini duymamla krepten aldığım küçük ısırık boğazımda kalmış öksürmeye başlamıştım, önümdeki suyu içtiğimde kendime gelmiştim

"Evde miydin sen?"

"Sence?"

Dediği şeyle göz devirmiş, krepi yemeye devam etmiştim, ben kahvaltımı güzelce yaparken onun sadece kömür gibi olan kahveyi içmesiyle kaşlarımı çatmıştım

"Kahvaltı dururken niye kahve içiyorsun ki"

"Aç değilim"

"Ama-"

"Aç değilim dedim mira"

Anladım dercesine kafamı sallamıştım, yemek yerken bir yandan telefonla uğraşıyordum
Burdan gitsem daha mı iyi olur diye düşünüyordum

Asil'in çalmaya başladığı telefonuyla yüz ifadesi değişirken ona odaklanmıştım

"Geliyorum hemen yemeğini ye sen"

Hızlıca konuşmuş,masadan ayrılmış üst kata çıkmıştı. Sanırım fazlasıyla önemliydi uzun zaman sonra bu kadar çok ciddi görüyordum

Doyduğumu hissederken arkama yaslanmış, bacaklarımı bağdaş yapmıştım. Dün olanları düşündüğümde gitmek kesinlikle daha mantıklıydı

Yarım saat sonra geldiğinde parmaklarımla oynayarak asile bakmıştım

"Asil ben bir kaç arkadaşımla konuştum da bugün ya da yarın onlara gideceğim"

"İzin almana gerek yok"

"Öyle değil.. buluşmayacağız onlarda kalacağım yani"

"Hayır. Yanımda kalacaksın"

"Ne ama-"

"Konu kapandı, bugün evde kalalım mı? Ne yapmak istersin"

Noluyordu ya.. niye değişti ki şimdi bu birden

Bilmem dercesine omuz silkmiştim, o yemeklere dokunmadığında bende ısrar etmemiş masayı toplamaya başlamıştım

Bir şey olmuş gibiydi, tavırı garipti.. korkuyor gibiydi işte

••••••

Aniden bastıran yağmurla gülümsemiştim, gök gürüldemediği sürece sıkıntı yoktu

Daha da hızlanan yağmurla gülümsemem büyümüş koşarak aşağı inmiş, mutfağın cam kapısından çıkarak bahçeye girmiştim

Olduğum yerde dönerken belimi birinin sıkıca tutmasıyla kapalı olan gözlerimi açmıştım

Asil.

Beni havaya kaldırdığında omuzlarına tutunmuştum, etrafında dönmeye başladığında gülme seslerim bahçeyi kaplamıştı

Neden böyle davrandığını umursamayacaktım artık. İyiyse iyi kötüyse bile iyi olacaktım bir süre

Seviyordum işte..

Belki doğru değildi belki benden yaşça büyüktü ama umurumda değildi

Platonik diyebilirsiniz hatta bana

Birden gök gürüldeme seslerinin gelmesiyle boynuna sarılmıştım korkuyla, kollarını bedenime sıkıca sardığında kucağında küçükmüştüm

"Yok bir şey.. sakin ol ben senin yanındayım"

Ses tonu beni sakinleştirirken ona daha da sıkı sarılmıştım, kokusu çok çok güzel.. hiç bir şeye benzetilemeyecek kadar güzel..

Boynundan yüzümü yavaşça ayırırken gözlerine bakmıştım, bakışmamız uzunca sürerken onun bakışları dudaklarıma kaymıştı

Yağmurun altında sırılsıklam olmaya devam ederken birbirimize bağlanmış gibiydik

Hayattan kopmuş sadece birbirimize odaklanmıştık

"Her şey için özür dilerim mira.."

Ses tonuyla kendimden geçerken yüzlerimin oldukça yakınlaşmış, dudak dudağaydık heyecandan ve utangaçlıktan yanaklarım kızarırken bu güzel anımız dün kü çocuk sayesinde bozulmuştu

"Lan arkadaşlar böyle mi durur!"

Bitti.

Bölüm nasıldı

Aşık oldum galiba?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin