11.Bölüm

71 9 5
                                    

Tüm yemek sessiz sedasız geçmişti. Kimseden çıt bile çıkmamıştı

Yemek sonrası ben odama çıkmıştım. Odaya mattheo girince yerimde toplandım

Mattheo: iyi misin?

Emma: ne kadar iyi olabilirsem o kadar iyiyim. Yani hiç iyi değilim

Elimden tutunca içimde değişik bir his oluşmuştu

Mattheo: her şey için özür dilerim

Emma: senin suçun değildi..

Mattheo: o gün sana toka-

Emma: bu konuyu kapattım ben mattheo. Bir daha da açmayalım lütfen

Derin nefes verdi ve

Mattheo: peki.. bir şey söyleyeceğim.. ama yemin ederim bende bunu yeni öğreniyorum.

Emma: neyi?

Mattheo: abim...

Emma: yine ne yaptı?

Mattheo: kahvaltıds tabağına haber vermeden protein ilaçları dökmüş

Emma: ne?!.

Şokla baktığımda o da mahçup gözüküyordu

Mattheo: haberim yoktu... gerçekten.

Emma: nasıl yapabiliyor bu acımasızlığı ya! Aklım almıyor artık!

Gözlerim yine dolmuştu. O da ayağıya kalktı ve beklemediğim anda bana sarıldı.

Mattheo: üzme kendini.. lütfen..

Emma: ben bunların hiç birini hayal etmemiştim... sizin gibilerle yaşayacağımı veya evleneceğimi düşünmemiştim ben.. sevdiğim adam ile evlenir sevdiğim adamdan çocuk yapardım sanıyordum.. 17 yaşımda zorla evlendirilmem sanıyordum ben..

Bu sözlerimin onun da kalbini iyice parçaladığını biliyordum. Ama kontrolümü kaybetmiş gibiydim

Mattheo: beni hiç bir zaman sevmeyeceksin yani..

Emma: hayır onu kast etmedim be-

Mattheo: tamam.. yine de özür dilerim.. bundan sonra karşına bile çıkmam.. yüzümü bile görmezsin.. en yakın zamanda da boşamaya çalışırım seni.. sevdiğin adamdan seveceğin bir çocuk yaparsın.. gerçekten sevdiğin kocana benzeyen bir çocuk.. ona baktığında onun yüzünden zorla evlendiğini hatırlamayacağın bir çocuk.. belki severiz birbirimizi sanıyordum.. alışırız. Ben alışmasam bile seni alıştırmaya çalışırım sanıyordum..

Bunlar tüm istediklerim değil miydi?

Peki niye bu kadar kalbim ağrıyor ve canım acıyordu?

Neden onun acı çekişini görünce nefes alamıyordum?

Yönünü kapıya çevirip gideceği an kolundan tutmuş ve sıkıca sarılmıştım

Onu az önceki gibi görmek çok canımı sıkıyordu

Emma: öyle demek istemedim ben.. asıl ben özür dilerim.. yemin ederim bir daha asla bunu söze vurmayacağım.. bundan sonra benim gerçekten de kocam olacaksın.. lütfen bu zorla evlenmeyi aklımızdan çıkaralım. Sanki.. sanki gerçekten birbirimizi severek evlendiğimizi düşünelim. Olur mu?

Mattheo: olur..

Dedi ve o da sarılmama karşılık verdi














Ağlayarak yazdım.. umarım değmiştir buna..💚💚💚💚

💚BİRİCİK VARİSİM🖤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin