lemon starshollow | ryeji

36; Beyaz Zarf

SELAM YA SELAM

bana bakın lan fikir falan belirtip satır arası yorum yapmazsanız eskrim sanatçısına dönerim 🤺 ÇÜNKÜ YİNE DÜZ YAZI

helal bana

bu bölüm biraz delircez (oyları da gözüme sokarsanız 🙏🏼

hadi bakalım

🍻

Hwang Yeji'nin içi böğürtlen çayı için kaynatılan su misali olmaktan sıyrılmış, demlenen meyvenin etrafa yaydığı kokuya bürünmüştü. Huzura, âşka, sakinliğe...

Yaklaşık iki saat önce çevrelerine yayılmış kıyafetleri kaldırmış, sırayla duşlarını almışlardı. Şimdi ise ılık suya limon dilimlerini atarken Ha-eun'un adım seslerini duyuyordu. "Abla, günaydın. Ne yapıyorsun?" hafif şiş gözleri dikkatini çektiğinde istemsizce kaslarının kasılıp gerildiğini hissetti. Yanına ulaşıp saçlarına bir öpücük kondurmuş "Günaydın bebeğim, minik midenin rahat etmesi için su hazırlıyorum," demişti. Başını usulca onaylar biçimde salladığında durgunluğu içine ürkünç tohumlar atıyordu.

"Bebeği-"

"Şuna bak! Saçları birleşmemiş legolara benziyor! Günaydın, lego kız," Kız kardeşine ne olduğunu soracağı sırada Ryujin odadan çıkarak yanlarına gelmişti. Ha-eun'un, sevgilisinin söylediklerine güldüğünü görsede omzunu yükseltmiş ardından indirip koltuğuna koşar adım ilerlemişti. Hareketi ablasının yüreğini burktuğunda Ryujin belinden yakalamış tezgahla arasına almıştı. Dudakları nefesini örttüğünde omuzlarına sarılmıştı.

"Günüm yeniden ayıyor, her öptüğümde, sen de her soluklandığımda..." yeniden öptü. "Yaşam yeniden başlıyor," sözünü Yeji tamamladığında ikiside gülümsemişti. "Ne yemek istersin?" yanağına bir öpücük bıraktığında kollarından sıyrılmış buzdolabına ilerlemişti. Dolap kapağını açıp içerisine göz gezdirdiğinde Ryujin'in nefeslerini ensesinde hissetti. Başını usulca soluna düşürüp sevgilisinin yüzüne yetişmek istediğinde "Seni yiyemiyor muyum?" diye adeta mızmızlanmıştı. Yeji'nin dirseği istemsizce kırılıp hafifçe karnına geçirdiğinde gülerek geri çekilmişti. "Fark etmez, sevgilim" diye solumuştu.

Başını oturma odasına çevirdiğinde televizyonun açık olmasına rağmen pek odağını toparlayamayan kız kardeşini fark etmişti Yeji. Ryujin, sıkıntıyı anlamış olacak ki Yeji'nin odasından aldığı tarakla Ha-eun'un yanına ilerliyordu. Kızı dizlerine oturttuğunda saçlarını acıtmadan taradığını fark etti. Zihninin bir köşesi kardeşiyle konuşması için not alırken kahvaltı için buzdolabına dönmüştü.

🍻

"Sevgilim?" hitap şeklinden çok soru gibi yönlenen ses Yeji'nin kulaklarına dolduğunda kitabı çoktan anlamayı bıraktığını öylece gözlerini dolandırdığını fark etti. Gün doğduğunda içini saran huzur, sessiz bir boşluğa bırakmıştı kendini. Zihnini kurcalayan düşüncelerin ne olduğunu bilmiyordu ancak dalgınlığı canını yakıyordu. "Hm," boğazından yükselen hafif mırıltı Ryujin'i iyiden iyiye endişelendirirken Yeji'nin çalışma masasından kalkmış yatağa ilerlemişti.

Sevgilisini kucağına çekiştirdiğinde Yeji itirazsız şekilde yerini almıştı. "Sorun ne?" sevgilisinin sorusu omuzlarına bir yük daha eklerken gözlerini kapatmıştı. Bilmediğini belirtmek adına başını salladığında sırtında dolaşan parmaklar gözlerine yaşları hücum ediyor gibiydi. Şakağında hissettiği öpücükle yüreğindeki sızı az da olsa hafiflemişti.