Vakit Kaybı

4

Uzun bir aradan sonra merhaba

Şimdi ilk başta Türk arkadaşlarım biliyorsunuz ki wattpadd kapatıldı ve uzun süre açılmayacak gibi ben bu bölümü taslaktan oluşturuyorum bende wattpada giremiyorum sadece kitabıma girebiliyorum

İnşallah açılır da wattpadd tayfa olarak kurtuluruz

Ayrıca kitapta odası ve toplantı odasının bir olduğunu yazmışım şimdi şöyle düşünün odası ve toplantı odası bir ya buraya önemli kişiler geliyor diğer şirketten olan kişiler yani hisse sahipleri çalışanlar falan onlara ayrı bir toplantı ldası var neden dediğimi bu bölümde anlarsınız :)

neyse

Teşekkürler

:)

Geçmişten bir kesit;

Lara minik gözlerini karanlık bir boşluğa araladı. En son ona ne olmuştu da buradaydı? Abisi? onu çok merak etmiştir...

Lara gözlerini karanlık odada dolaştırdı. Kaldığı oda aynı küçük bir kutu gibiydi. Nasıl gelmişti buraya?

Odada üstünde yattığı bir karton ve zincir dışında bir şey yoktu. Küçücük odada fazlasıyla korunaklı birde kapı vardı.

Lara gözlerini etraftan ayırıp arkasında ki duvara sırtını yasladı. Zincirli ayakları biraz ağır olsa da kolayca sırtını duvara verdi.

En son abisinin anlattığı o adam Lara'nın ağzına bir bez tutmuştu. Peki sonra ne olmuştu?

Lara dizlerini kendine çekip kollarını dizlerine bağladı. Korkmuyordu biliyordu çünkü abisi gelip onu kurtaracaktı. Ne olursa olsun abisi onu bırakmazdı...

Lara sessizce beklemeye devam etti. Yaklaşık dört saat kadar o duvara sırtını yaslamış, karşısında ki duvara boş boş bakıyordu.

Aklından geçen tek şey de abisiydi. Ne zaman gelirdi ki? nasıl dı? napıyordu şuan? Lara'yı özlemişmiydi?

Dört saatin sonunda fazlasıyla korunaklı kapı açıldı. Lara bakışlarını duvardan çekmeden sadece dinledi.

Kapıdan süzülen güneş ışığının üzerine karanlık gölge düştü. Ardından bir ses yükseldi, "Bir küçücük Lara'cık varmış, kırlarda ko ko koşar oynarmış."

Lara duyduğu melodiye sinirkense de sesini çıkarmadı. "Merhaba küçük fare, bugün nasılsın?"

Lara sessiz kaldı. Sonuna kadar bu adamdan nefret ediyordu. Küçük bir 'hım'lama sesi duyuldu. "Neden böyle yapıyorsun fare? Ait olduğun yerdesin, babacığında"

Lara sessiz kaldı. Sinirlendi ağlamak istedi ama sustu. Gene ve gene sadece kendi sesini dinledi.

Patron Lara'nın yanına yaklaşıp çömeldi. Sağ eli küçük Lara'nın siyah saçlarına uzandı. Dokunacağı sırada Lara kafasını uzaklaştırdı.

Patron "Aaa Lara'cım güzel kızım neden böyle yapıyorsun? ben senin babanım." Lara patronun yüzüne döndü. Kedi gibi olan gözleri sert ve ifadesizlikle patronun gözlerine ulaştı.

Lara kısık bir sesle "sen benim babam değilsin, benim bir babam yok," patron Lara'nın söyledikleriyle küçük bir kahkaha attı.

Eli bir anda Lara'nın saçına dalıp kafasını geriye eğdi. Lara'nın canı acıdı ama en iyi yaptığını yapıp sessiz kaldı.