Bir dizi projesinde Min Yoongi ile partner olan Park Jimin, onun çizgilerini aştığında karşılaştığı gerçeklerle aslında rol arkadaşını tanımadığını fark etmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. BÖLÜM : İstersem, alırım.
Osaka, 2000.
Sevgili oğlum,
Üç kere uykundan sayıklayarak uyandın, kollarımın arasında yeniden uykuya dalmak adına saklanırken titriyordun, sen endişelerinden bahsetmekten hiç hoşlanmayan bir çocuksun ama sabaha karşıyken ölürsen çok üzülürüm baba diye ağladın.
Seni kendi tırnaklarımdan dahi sakınırken en büyük korkunun yine adımla filizlendiğini nereden bilebilirdim oğlum? Sen ki ketum oluşunla anılırsın, etrafımızdaki akbabalar bu yaşına rağmen senin diline karşı hakimiyetinle övünür ama bağının çözüldüğü tek insan olmanın ne demek olduğunu bilmiyorlar.
Oğlu üzülmesin diye kimsenin uykusunun kaçtığı yok, senin dürüstlüğünün bir bana olmasının gurur duyulacak bir yanı olduğunu sanıyorlar.
Halbuki ben seni tanıyorum oğlum, ben gideceğim ve sen şimdi seni konuşturan gerçekler yüzünden sabahı zor edeceksin, bu gecelere özgü bir şekilde kollarımda ağlama imkanın varken talihi belirsiz bir gelecekte gözyaşlarını kendinden bile sakınacaksın. Annesiz büyümenin en zor yanı buymuş meğer, seni canın acıdığında ağlamayacak kadar kalın yürekli bir çocuk olarak büyüttüğüm için üzgünüm.
Dizlerinin yaralanmasına fırsat bırakmadan sana kılıç sallamasını öğrettiğim için, yeni yeni bir metreyi aşmış boyuna rağmen herkese kafa tuttuğun için, beni korumak adına piyano derslerinden tereddütsüz vazgeçtiğin için, sana acının ne olduğunu öğretebilmek uğruna kırdıkları üçüncü kaburgan için, sana yeni masal kitapları almak yerine uçurumların tasvirleriyle dolu olan zihnini atlamana yetecek kadar uçsuz bucaksız serapla doldurduğum için ve sana bahçesinde çığlık atarak koşturacağın bir ev sağlayamadığım için çok ama çok üzgünüm.
Baban olurken aynı zamanda seni bu alemin içerisine çeken yegane el olmanın ağırlığıyla eğiliyor omuzlarım, sarılmak amacıyla sırtıma atladığında dünyaları omurgalarıma sığdırmış gibi hissediyorum. Çünkü ben senden başka varoluş bilmiyorum güzeller güzeli oğlum, kirletilmesinde bilfiil görev aldığım bu evrende senin parlak bakışlarından başka yaşam durağı bilmiyorum.
Özür dilerim.
Özür dilerim, oğlum.
Sana gerçekleşmemek üzere rüyalar vadettiğim için özür dilerim, bunca pişmanlığa rağmen ikinci bir şans sunsalar yine şüphesizce baban olmayı seçeceğim için çok özür dilerim.
Baban olduğum kadar senin için koca bir özürden ibaretim, oğlum. İki halin de barındırdığı dört harf en geç on yaşına varmadan boğazına dizilecek, bir diğer dört harfli kelime dağarcığına eklendiğinde yerimde yeller esecek, Yoongi. Senin için bir hayal olacağım, vücudundaki yaralara baktığında gerçekliğime güveneceğim bir sızı olacağım çünkü hatıralar nankördür; onlara yenilerini eklemediğimiz sürece var olanların yerini sarsacak.
