Bir dizi projesinde Min Yoongi ile partner olan Park Jimin, onun çizgilerini aştığında karşılaştığı gerçeklerle aslında rol arkadaşını tanımadığını fark etmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. BÖLÜM : Dün gece şeytanı gördüm, onunla tanıştım.
Osaka, 2000.
Sevgili oğlum,
Ne de güzel büyüyorsun gözlerimin önünde, günden güne serpilip delikanlılaşıyorsun sanki. Her bakışımda, sana her denk gelişimde sanki yirmili yaşlarını görüyor gibiyim; gözünün beyazını yok edecek kadar siyah gözlerin ve minik kedi burnun, güldüğünde açığa çıkan küçük dişlerin, sıktıkça daha da sertleşeceğine faydasız bir inanç beslediğin yumrukların ve avucumun içine tam oturan kaçıngan ayakların. Bütün detayların oğlum, gözüme değdiğin halinle tüm ayrıntıların kalbimin rahmini dürtüyor. Senin adın altında binlerce sevgi besliyorum, her gün başkasına gebe kalıyor nasır tutmuş yüreğim, bana ulusların uğruna kan döktüğü üst insanı bahşediyorsun ve sen sadece altı yaşındasın yavrum. Yalnızca altı.
Kundağın yeni soğuyorken senin elin şimdiden çoğu kişinin korkacağı kılıçları gözün kapalı sallamana sebep olacak kadar usta işinde. Ben senden bir mafya yarattım oğlum, halbuki sen sadece babanın oğlu olmak istiyordun.
Senden düşünce yaralanacağın dizlerini çaldım Yoongi, sen hiç hata yapmayan bir çocuk olarak yaşlanacaksın.
Nasıl fena, güzeller güzeli güvercinim, seni haftalarca sırtımda taşısam da yorulmayacak omuzlarım şimdi bu kuyunun dibinden çıkmana yetmiyor. Seni yeniden dizayn ettiğim dünyaya kavuşturamamaktan korkuyorum oğlum. Toprakla dostluğunun ebedi olmasından, bir çiçek gibi değil de bir ölü gibi sulanmandan delicesine ürküyorum fakat affet. İkinci bir kere düşün ve babanı affet Yoongi, kendi babamın beni kurtaramayışının intikamını sana kocaman bir yenilik hediye ederek almak istesem de babamın oğlu olduğumu unutmuşum. Bizim ellerimin tahtadanmış, kırılmamak için çabalasak da yanarak yok olabileceğimiz gerçeğini hep göz ardı etmişim.
Affet. Ne olur. Bağışla, hatalarımı mazur gör. Benim sana dert yanmaya hakkım yok ama beni anla, Yoongi. Kusursuz, boşluksuz bir yalnızlıkla aralık vermeden yalanların tek oyuncusu olarak dik durmaya çalışıyorum. Kolay diyebilirsin, küfür bile edebilirsin ama günü gelince beni anla. Ben bugün erişkin Yoongi'nin beni anlayabilme ihtimalinin hatrına dik duruyorum. Toprağıma haksızlık etme, ben hiçbir zaman senin dışında bir gayeye hizmet etmedim oğlum.
Annen vardı, ömrümde görüp görebileceğim en gün doğuşu güzelliğine sahip tek bedendi. Ona baktığımda Tanrının varlığına kanaat getiriyordum, bağlamsız bir ilahilik mevcuttu her bir detayına. Sonra sen oldun ama ikinizi aynı anda kalbimde yaşatsam da hiç yan yana görme fırsatı yakalayamadım. Kader bu ya, hep birinize ulaşabildim. Sadece birinize. Görünüşe göre, annenle senden önce buluşacağım. O seni tanımıyor, ben de sadece çocuk Yoongi'yi tanıyor olacağım zaten. Sen bizsiz yetişkinlerin dünyasına adım atacaksın ama biliyorum oğlum, adım kadar iyi biliyorum ki bir kere olsun kokusunu soluyamadığın anneciğini ve aslan babanı unutmayacaksın. Biz senin talihinin allı pullu oyaları olamadık Yoongi, sana adımızı andığında bırakacağımız kekremsilik dahi senin çocuk omuzlarına hiç mi hiç yakışmıyor.
