Çook uzun zaman oldu değil mi
Yorumlarınızı bekliyorum
İyi okumalarrr
_____
(Günümüz)
Şimdi tüm hayatımı yıkan o binaya giriyorum hiçbirşey olmadan önce çalıştığım şirket
Şirketin duvarları simsiyah is ile kaplı tüm masalar, diğer eşyalar kırılmış, yanmış ve etrafa saçılmış bir şekilde yürüme yollarını kaplıyordu şirket tamamen bir harabeye dönmüş gibiydi Zehra gözleri dolu bir şekilde merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladı. Koridorda ilerledikten sonra bir kapının önünde durdu, sanki orası bu şirketin içinde bir yer değilmiş gibi duruyordu.
Kapıyı açtığında tertemiz bir masa ve masanın arkasında sağlam bir cam duvar odanın dört bir yanını saran çeşitli çiçekler en şıklarından biblolar heykeller vardı odada yavaşca masanın arkasındaki koltuğa doğru ilerledi oturmadan önce bilgisayarı açtı ve stor perdelerle camı kapattı. Birkaç dakika sonra bir ses geldi bilisayardan Hande'nin sesi
"Çektiğim videolar bittiği için belki bu videoyu 50. izleyişin olabilir ama eğer devam edebilseydim emin ol daha bir sürü video çekerdim güneşim, neysee yirmi bir yaş doğum günün için pasta yapmaya çalıştığım zamanı hatırlıyor musun, her yeri batırmıştım pasta da yetişmemişti sonra birlikte yapmıştık pastayı işte sana o günden çektiğim videoyu izleticem bugün, videonun en güzel anları 10 dakikadan sonra başlıyor çünkü sen dahil oluyorsun öncesi sıkıcı olabilir, şimdi ben seni videoyla başbaşa bırakıyorum. Sakın ağlama tamam mı bunu istemiyorum."
Zehra Hande'nin sesini duyduğu an yüzünü buruşturup ağlamaya başladı üstündeki tişörtle yüzünü kapattı derin bir iç çektikten sonra hıçkırıklarla izlemeye devam etti birlikte pasta yaptıkları video başlamıştı.
Hande sanki olacakları biliyormuş gibi 2 ay boyunca her gün Zehra'ya video çekmiş ve bir notla bu videoları Zehra'ya söylemişti, Hande artık yanında yokken bu videolara sığınıyordu Zehra.
Henüz yarısındayken dayanamayıp videoyu durdurdu ve koltukta bacaklarını kendine çekip kafasını arasına gömdü.
"Beni hiç bırakmayacaktın söz vermiştin bu videolarla beni bırakmamış olmuyorsun."
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı tekrardan.
___
(Flashback)
"Ne yapmayayım Zehra ben seni bırakamam anca öldüğümde ayrılabiliriz dedim sana, eğer şimdi gidersem öldüğüm gün demektir bu."
"Hande hayır lütfen kendini daha fazla tehlikeye atma"
"Bunu tehlikeye atmak olarak düşünme binevi canımı kurtarıyorum gibi düşün bak şimdi sessizce dışarı çıkıcaz ve kurtulucaz tamam mı ama şimdi lütfen böyle yapma olur mu bizim için bunu yapmamız gerekiyor Zehra"
"Ya bizi bulucak neyi anlamıyorsun bulacak diyorum sana kaçsak ne farkeder "
Hande Zehra'nın kolundan tutarak yerden kaldırıp çekiştirmeye başladı.
"Sen umutsuz olabilirsin ama benim seni kaybetmeye niyetim yok Zehra hanım yürü gidiyoruz"
Çok garip bir şekilde kolayca çıkmışlardı dışarıya, onca güvenlik, koruma hiçbiri yoktu ortada tabii Hande ve Zehra kimsenin onları görmediğini düşünüyorlardı ve mutlulardı. En azından şimdilik
____
"KAPIYI AÇ, EVDE MİSİN , Kime diyorum ben ya yine içmiş içmiş sızmıştır ama salaklık bende ne diye anahtarı evde bırakırsın ki aptal, AÇSANAA"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Unut - HanZeh -(g×g)
Fanfiction-Beni unut -Özür dilerim sözümü tutamadım...seni unutamadım