0.0

83 14 277
                                    

İlk bölümüm ,ilk kurgum ve ilk deneyimim hayırlı olsunnnn.

Bu arada ilk bölüm olduğu için genel bir hayatlarına bakıcaz bir nevi geçiş bölümü gibi düşünelebilir

İnşallah beğenirsiniz   beğenirseniz çok mutlu olurum.

Hoşunuza gitmediği beğenmediğiniz bir yer varsa söyleyin düzeltirim

Çok konuştum bölüme geçin en iyisi

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Esirim son nefesini de verdikten sonra adamlarıma işaret yapıp"Aynı yere koyun" dedikten sonra dışarı çıktım.Aynı yer ise nadiren insanların geçtiği görünebilecek bir ormanlık alan.

Adamı neden öldürdüğüme gelirsek çoukları k işleri için kullanıyor ve çocuklar benim zaafımdır.Tabi ben bunları düşünürken motoruma atlayıp eve doğru sürmeye başlamıştım...

(20 dakika sonra)

Korumalar kapımı açtıktan sonra kendimi direk duşa attım.Soğuk suyu her zaman ki gibi soğuk suyu açıp içine girdim.İçinde oturup hayatımı düşünmeye başladım.

Çevremde kimse yok bir kişi hariç. Zaten olamaz da kimseyi bu berbat hayatıma sokamam. Kim zaten kirli birisini , ölüm kokan birisini ister ki kimse istemez. Bu hayatta kim varsa güvenimi kırdı şimdi en yakınıma bile bu yüzden güvenemiyorum.

Zaten başka bir derdim yokmuş gibi bir de polis çıktı başıma hayır yani beni bir kişi bile bulamamış sen nasıl bulacan ama harbi kafaya takmış. Bir insan neden 3 yıl boyunca durmadan bunu konuşur ki bunları düşünürken ben bilgisayar başına geçmiştim.

Ya sevgili polis beyimize neden peşimi bırakması için bilgisayara bir mesaj bırakmıyorum ki ? Bilgisayarımdan Savaşın cihazına bağlandım. Aynen şu mesajımı yazdım

"Polis beyciğim bence beni bulmak için daha fazla uğraşma zaten bulamayacaksın"

Sonra buzdolabından bir sandviç alıp yerken salona geçerken yeni kurbanımın planını yapmaya başladım.

Savaş Dinçer'den (Polis Beyimiz)

Sabah annemin sesiyle uyandım"Savaşşş oğlum kaç yaşına geldin hala kendin kalkamıyor-" adlı konuşmayı her sabah yaptığı için gerisini dinlemeden duşa girdim.

Annemin harika kahvaltısına hemen kondum ve hep olduğu gibi babamı beklemeye koyuldum. O sırada ailemi anlatayım size annem emekli edebiyat öğretmeni babam ise emniyet müdürü yakında emekli olucak yani inşallah. 1 kız kardeşim annemin izinden gitmek istediği için o da yeni mezun sınıf  öğretmeni ve  1 tane de abim var herkesten farklı olarak doktor. Ben ise babamın mesleğine küçüklükten beri çok özendiğim için polis memuruyum.

Bu düşünceler babamın gelmesiyle sıyrıldım. Çünkü babam en sevdiğim menemeni bitirebilirdi.Gelince hemen yemeye başladım.Babama kalmasın.

Babam bana soru yöneltince ona baktım" Sen şu Kelebek'in peşinde misin hala?"(lakabı bu yaptım ama olmadı aklına gelen varsa söylesin değiştireyim)

"Evet baba bak görürsün ben onu bulacağım zaten nasıl bir iz bırakmaz anlamıyorum illa bir yerde açık verecek"

"Bence Savaş artık rahat bırak şunu bulunabilseydi bulunurdu zaten"

"Daha fazla bu konuyla konuşmayalım vazgeçirmeye çalışmandan ben bıktım sen bıkmadın. Neyse ben çıkıyorum görüşürüz"

"Görüşürüz abi" En son duyduğum bu cümleden sonra dışarıya çıktım. Arabamın kapısını açacağım zaman yavru bir kedi görünce sevmeye başladım."miyavvv miyavvv" gibi sesler gelince aç olabileceğini düşünüp kediyle markete girip mamasını alıp verdim. Artık gönül rahatlığıyla emniyete gidebilirim.

SUİKASTÇI VE POLİS BEYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin