Yalancı İntikam

1

Selamm, eğer güzel bir aile kurgusu istiyorsanız, tam yerinde siniz! Aradığınız kurgu burada!

Eğer karışmış aile + güçlü kadın+ aşiret+Ağa gibi kurgular istiyorsanız hesabıma bakın. Yazım hatalarına dikkat ederim ve mantık hatası yoktur.

Neyse yeni kurgumuza başlayalım! İyi okumalar gûlamın;)

...

YAZARDAN...

D'angelo malikanesinde yine herkes gergindi. Lara D'Angelo vefat etmiş, saatler önce defnedilmişti.

Ancak cenaze sonrasında avukatı, Lara'nın son vasiyetini getirmişti. Mira, annesinin vefatına büyük etkilenmişti. Bu yüzden Mir mektubu okumuştu.

Mir mektubu okuduğunda, bunu Mira'dan saklamayı planlıyordu ancak Mira görmüştü mektubu.

Şimdi ise bu durumdaydılar. Mira babalarını bulmaları gerektiğini söylese de, Mir aynı fikirde değildi. Koca bir mafya lideriydi Mir, böyle şeylerle uğraşmak istemiyordu.

Yıllarca babasız büyümüştüler, artık yirmi altı yaşında büyük kızlardılar. Bir babaya ihtiyaç duymuyordu ancak ikiz kardeşinin ne kadar duygusal olduğunu biliyordu.

Derin bir nefes aldı Mir. Kız kardeşi sarı saçları, mavi gözleri ve çilleri ile annesinin kopyası gibiydi. Kendisi simsiyah saçları, koyu yeşil gözleri ve esmer teni ile annesine ve kız kardeşine hiç benzemiyordu.

Küçükken bunu hep sorun ederdi. Ancak annesi bu sorunun çok güzel olduğunu söylerdi. Mektupta da okuduğu kadarıyla babasına benziyordu ve annesi babasına deli gibi aşıktı.

"Lütfen Mir. O bizim babamız, hem bizden haberi bile yokmuş. O masum." Mira artık ağlıyordu. Beyaz teni kızarmıştı ağlamaktan. Mir ise ters ters bakıyordu kardeşine.

"Bende okudum Mira ama artık büyüdük. Yirmi altı yaşına geldik." Mir'in kendince haklı sebepleri vardı.
"Evet, büyüdük ama içimizde hep o küçük çocuk var! Belki sen o küçük çocuğu umursamıyorsun ama ben umursuyorum. İçimde ki küçük çocuğu mutlu edeceğim." Mira'nın dediği ile sıkıntıyla iç çekti Mir.

Kız kardeşi çok saftı. "Bak Mira, safça düşünüyorsun. Ya bizi istemezse? Ya umursamaz ise bizi? Tekrar üzüleceksin. Ben yıllardır baba dediğim adamı öldü kabullendim! Eğer sende öyle kabul etseydin, o adam için ağlamazdın!" Yıllardır babasını ölü olarak kabul etmişti. Şimdi varlığına alışamazdı ki.

"Ya, Mir ne olur! En azından deneyelim. Eğer bizi istemezse bir daha bu konuyu açmam."

"Söz ver."

"Söz. Söz! Hadi gidelim!"

"Baş belasısın! Tam bir baş belası!" Gülüyordu Mir, zaten onu güldüren tek kişi Mira'ydı.

"Ama tatlı bela değil mi?"

"Cevabını bildiğin soruları sorma, İkiz." Mira tekrar sevdi kız kardeşini. Ne kadar kaba ve soğuk biri olsa da özünde iyi biriydi.

***

Mir D'Angelo ve Mira D'Angelo Türkiye'ye gelmişti. Bir haftadır buradaydılar, İstanbul'da.

Mira sürekli Mardin'e gitmek için acele etse de, Mir herşeyi planlayarak sabırla bekliyordu.
Mir ve Mira D'Angelo, Miran Harzem ile görüşecekti ama kızları olarak değil, iş ortakları olarak.