an egoist | kenan yıldız

I.

ep, I. real player.

☆•°'~☆

kenan yıldız.

Gözlerimi yuvalarında döndürüp Montella'yı dinlemeye devam ettim.

"Sizlere güvenim sonsuz, Türkiye'yi iyi bir şekilde temsil edeceğimizden en ufak şüphem yok.'

İtalyan çevirmen diğer arkadaşlarıma çeviri yaptığında sadece kafamı sallamıştım. Artık İtalyanca konuşmalarına ve seslerine hakim sayılırdım. Bu yüzden anlayabiliyordum.

'Kenan, hocayı dinledin mi?'

Yanımdaki ufaklığa bakıp sakızımı patlattım. Sinirle göz devirdiğindeyse zevkle önüme döndüm.

Arda Güler.

Real Madrid'in yıldızı, abisi, ve genç yeteneği.

Ona karşı hissettiğim aptal hırs duyguları tüm aklımı başımdan uçuyordu. Ne zaman Milli takım için Türkiye'ye gelsem şu aptalla yan yana düşüyordum.

Ve şu kız. Duru'su. Ah, tam bir..

İkisi birden ayarlarımı bozuyordu.

Hayır Kenan, saygını koru.

Kafamı iki yana sallayıp düşüncelerden çıktım.

'Sen dinliyor musun Arda?'

Gözleri zorla benimkilerle buluştuğunda yine kendime engel olamayarak sırıtmıştım.

Bundan asla hoşlanmıyordu. Asla.

'Ne gülüyorsun Kenan?'

'Hiç, seni çok sevdiğimden.'

Arda ile hiçbir zaman kötü olmamıştım. Sevmediğimde söylenemezdi, severdim. Ama insanlar beni onunla karşılaştırmaya başladığında onu gözümde büyütmüştüm. Aramızdaki gereksiz rekabet kimse tarafından görünmesede bir şimşek vardı. Ve zamanı geldiğinde çakacaktı. Bunu sadece ben ve Arda biliyorduk.

Birde şu çatlak kız, adı dilimin ucunda...

Heh, takımın psikoloğu Eylül.

O ikimiz arasındaki gerginliği anlıyordu.

Kimse de onu takmıyordu ya, her neyse.