Alcantara Series 6:The Curse of a Playboy(R18+)

Kabanata 18

MARGA POV

Nagising ako kinabukasan na nasa tabi ko si Nicolo. Tumagilid ako ng higa upang makita ko ang kabuuan nitong mukha. Ang himbing ng tulog nito habang humihilik. Mahina akong tumawa.

"Humihilik din pala ang gwapong katulad mo? mahina kong sabi saka siya hinalikan sa noo.

Bumangon ako't dumulog sa banyo para maghilamos at magsipilyo. Kagabi palang ay hinanda na ni Nicolo ang utensils ko. Kakatwang pinaghandaan niya talaga ang lahat bago niya ako dinala sa penthouse nito sa BGC.

Paglabas ko ng banyo, kaagad din naman ako dumulog ng kusina para tignan kung ano ang masarap na tuluin sa almusal. Hindi pa naman ako nakapagsimula ay nakatanggap na kaagad ako ng isang mahigpit na yakap mula sa aking likuran at halik sa batok.

"What are you doing here?"

"Gagawa ng almusal," humarap ako sa kanya, at saka ngumiti. "Magdamit ka! Kabagin ka sa ginagawa mo." Sita ko sabay turo sa kanyang katawan. Ang seksi.

Niyakap niya ulit ako saka hinalikan sa leeg. Napasandig ako sa lababo dahil sa kalandian ni Nicolo.

"Tigilan mo nga iyang ginagawa mo! Magluluto pa ako ng almusal."

"Mamaya na iyan. Ikaw muna aalmusalin ko."

Nahiyaw ako nang bigla niya akong buhatin at bumalik sa kwarto. Napahigpit ang yakap ko sa kanya nang pabagsak niya akong binalik sa kama nito—mabuti nalang at sobrang lambot ng kama niya.

"Vinz Nicolo Alcantara!"

"Yes?"

"What are you doing?"

Sinusundan ko siya ng tingin habang dahan-dahan niyang hinuhubad ang manipis kong night dress. Napaliyad pa ako nang pumasok sa haplusin ni Nicolo ang dibdib ko—nagsitayuan ang mga balahibo ko dahil do'n. Mayamaya ay wala na akong saplot sa katawan. Nakaluhod si Nicolo habang pinagmamasdan niya ang buong katawan ko. Natawa ako sa reaksyon niya.

"I don't think na makakapag-almusal pa ako nito. Sa iyo palang ay  busog na ako hanggang tanghalian."

I can't help myself, but laugh. Napaka-clingy niya at the same time napaka-wild. He's spread my legs and start kissing my tigh. Napapaungol ako sa ginagawa niya. Umagang-umaga ganito ang ginagawa namin.

Naudlot ang kalandian nang may tumawag sa phone nito. Mayamaya ay may tumawag din sa phone ko. Kaya ang nangyari, pareho kaming napabalikwas ng bangon. Sinagot ko ang tawag at ganun din si Nicolo. Para iwas ingay, lumabas ng kwarto si Nicolo habang ako ay nananatiling nasa kwarto.

"Hello, Becka?"

"Magandan umaga mahal reynang Margarita."

"Straight to the point, anong meron?"

"Oh? Did you check your email?"

E-mail? Napakagat labi ako. "Wait! Let me check first."

"Iyan na nga ang sinasabi ko. Kapag inlababo, kinalimutan na ang lahat."

"Sorry naman. Ito na, open ko na."

"Hmm... mabuti naman. So, alam mo na? Bukas we're going to Paris for fasion event. Kailangan mamayang gabi lilipas na tayo. Philippines to Abu Dhabi and Abu Dhabi to Paris."

Napabuntong hininga ako. "Okay! Magpapaalam lang muna ako kay Nicolo."

"Hmm... mabuti naman. Oh? Siya sige, ihahanda ko lang mga maleta natin. Umuwi ka na. Marami ka pang kailangan gawin."

"Sige, Becka."

Laglag ang balikat nang ibaba ni Becka ang tawag. Mayamaya ay umangat ang mukha ko nang bumukas ang pintuan. Lumapit si Nicolo sa akin at saka napabuntong hininga din.

"Your first," aniya.

"Fashion event sa Paris—bukas. Mamayang gabi na flight namin."

"Is that so? Ilang araw kayo sa Paris?"

"Hindi ko pa alam. Pero kadalasan talaga dalawang araw, then uwi din kaagad."

Patango-tango si Nicolo sa sinabi ko.

"Packed your things first, then ihahatid na kita sa condo mo."

Ayaw kong magtanong. Baka kasi isipin niya na papakialaman ko ang mga schedule nito sa trabaho.

Binalik ko suot ang night dress ko, at naglakad patungong banyo. Walang salita akong narinig mula kay Nicolo—basta niya lang ako iniwan doon. Gusto ko sanang magtanong o magreklamu, kaso ayaq ko lang na mag-isip ito.

Mabilis akong naligo, at nagbihis. Paglabas ko nang kwarto, ay nakahanda na ang almusal namin. Ang seksi ni Nicolo sa suot nitong epron. Shirtless at naka-boxer lang ito.

Mas lalo akong gaganahan kumain kapag ganito ang nakikita ko araw-araw. Bagaman hindi muna ngayon dahil may bumabagabag sa aking isipan.

"What's wrong?" Tanong nang maupo sa silya.

Umiling ako. "Wala naman. Salamat sa pagluto ng almusal."

"What are you thinking, Marga?"

"Wala nga..."

Tumayo siya at bumalik ng kwarto. Pagabalik nito sa kusina ay may hawak na itong maliit na box. Nilapag niya iyon sa mesa at binuksan. Nagulat ako nang kunin  niya iyon at lumapit sa akin.

"Nicolo?"

"I know you're upset and sulking," pumwesto siya sa likuran ko at isinuot sa akin ang kwintas na galing sa box na bitbit niya. "'Yung tumawag sa akin—si Isabela. It's suit to you." Aniya nang matapos niyang isuot sa akin iyon.

Napatingin ako sa kwintas na isinuot niya sa akin. Ang ganda nang pagkadesinyo.

"She asking me a favor na kung pwede ba raw ay samahan kita papuntang Paris, since isa ako sa mga partnership ng Kang Fashion and Design."

Kaagad akong bumaling sa kanya nang sabihin niya iyon. Nakaharap ang mga kamay sa balikat ko, at saka inilapit ang mukha sa pisngi ko. Mayamaya ay isang magaan na halik ang iginawad niya sa akin at saka siya umalis sa likuran ko.

"You're not kidding, aren't you?"

Umiling siya. "Prepare yourself. It's a long vacation for both of us there."

Kumunot ang noo ko sa sinabi nito.

"Ano'ng ibig mong sabihin?"

"We stay there for a few weeks. I already goy a permission kay Isabela. Kaya huwag mo nang alalahanin ang lahat."

Hindi ako nakapagsalita. Sa buong buhay ko  na naging modelo ako at papunta't paroon sa ibang bansa para sa fashion event, ay hindi ko pa nagawang tumagal sa lugar na iyon dahil nga trabaho lang naman ang purpose ng punta. Nakailang beses na rin ako sa Paris, pero never in my life na naenjoy ko iyon dahil after ng event, packed na kaagad at balik ng Pilipinas. Pero iba 'to ngayon. Gusto kong tumalon sa sobrang tuwa dahil sa sinabi ni Nicolo sa akin.

"Alam ko naman na hindi mo pa naranasan ang mag-enjoy sa tuwing may out of country event kang pupuntahan dahil sa trabaho. But this time, ipaparanas ko sa 'yo iyon. Gusto mo ba?"

Tumayo ako saka nilapitan si Nicolo. Isang mahigpit na yakap at halik sa labi ang ginawad ko sa kanya dahil sa sobrang kasiyahan.

"Maraming salamat," naging emosyonal kong sabi. "Hindi mo alam kung gaano mo ako napasaya ngayon dahil sa sinabi mo." Naramdaman ko nalang ang paghaplos ni Nicolo sa aking likuran.

"I'll show you the world, Marga, just to see you happy—because I love you so much."

Kumalas ako ng yakap sa kanya, at hindi nagdalawang isip na siilan siya ulit ng halik sa labi.