•|04|•

37 11 0
                                    

පහු වෙනිදට එළි වුණේ මහ රෑ අනෝරාවක් කඩාගෙන වැටුණා කියල කියන්න එක සාක්ෂියක් වත් නැතුව.
කැම්පස් එක ඒ තරමටම නිස්කලංකවයි තිබුණේ.
තිසුර ඇස් ඇරියේ දොරට තඩි බාන සද්දයක් නිසා.

"තිසූ..... තිසූ...... තිසුර!
දොර ඇරපං පගෝ......!"

"තවම ඇරියෙ නෑනෙ බං!
මූට මොකක් හරි වෙලාද?!"

"බල්ලෝ දොර ඇරපිය!!!"

දොරට එපිටින් ඇහුණෙම ඒ වගෙ සද්ද
රෑ දෙලොඩ හරියක් වෙනකං අඩලා අන්තිමට යන්තං පැය තුනක් විතර නිදා ගත්ත තිසුර බර වෙලා යට ගිලුණු ඇස් එක්කම ඇඳෙන් නැගිට්ටෙ දැං දොර ඇරියෙ නැත්තං සෙට් එක දොර ගලවනව කියල දන්න නිසා

"ඇයි බං මේ උදේ පාන්දර දොර ගැලවෙන්න තඩි බාන්නෙ?!"

දොර ඇරල අහපු තිසුරට ලැබුණේ නං භයානක රැවුම් තුනක්
සෙට් එකම D23 දොර ළඟ

"තඩි බාන්නෙ?!

තඩි බාලා නතර වෙන්නෙ නෑ තව ටිකක් ගියා නං

අපි බැලුවේ දොරේ අගුල කඩන්න!"

කවීජ කීවෙ රවාගෙනම යි
තිසුර මුකුත් ම නොකිය බලං ඉන්නව
එක අතකට තිසුර මොනා කියල කියන්න ද.....
කියන්න ඕන වුණත් කියන්න බැහැ නෙ තිසුරට කිසිම දෙයක්

කවීජගෙ කතාවට එකඟ වෙන වග අඟවන්න දුලාන් නෙහාශ් ඩබලත් ඔලු ඉහළ පහළ වනනව
කවීජට ඒකටත් කේන්ති ගිහිං එපාර

"නවත්තපියව් ඔය කසුට්ටො වගෙ ඔලුව වනන එක!"

එපාර නං තිසුර තමං ගෙ මූඩි ෆේස් එක අතෑරල දාල දෙකට නැමිලම හිනා වෙන්න ගත්තේ දොරට තඩි බාපු තුන්දෙනා ව කොන්පියුස් උංගා බුංගා කරන ගමං

"ඇයි බං හිනා වෙන්නෙ?!"

නෙහාශ් ඇහුවෙ බැරිම තැන ද මංදා
ඒ තරමටම තිසුර හිනා වෙනවා
සරලවම තිසුර මූඩ් ගහල හිටියද කියල වත් හොයන්න බැරි තරං හිනාවක් ඒක

"කසුට්ටා කියන්නේ මොක්කුද කවීජ?!"

තිසුර අන්තිමට ඇහුවෙ අමාරුවෙන් හිනාව නතර කරං

"කසුට්ටෝ?!"

කවීජ නහෙත් මොකක්දෝ කරං ඇහුවෙ ඇත්තටම හිතාගන්න බැරි නිසා

කතරකින් එතෙරව...Where stories live. Discover now