✿︎ ⁵

30 7 11
                                    

smin

hyejin
-bir şey mi oldu?

smin
-evet
-bir şey söyleyeceğim
-ama inkar etme

hyejin
-geriyorsun beni Seungmin
-tamam söyle

smin
-dün sana sarhoş birisi dokundu mu?

hyejin
-ne?
-nerden çıktı bu?

smin
-Hyejin konunun gerçeğini biliyorum
(19.04)
-cevap verecek misin?
(19.10)
-bir şey mi oldu Hyejin?
(19.17)

hyejin
-şey
-buluşalım mı?

smin
-tamam

hyejin
-(konum)

__

Elimden kayan telefonu umursamadan kollarımı kendime çekerek ağlamaya başlamıştım. Dün yine karşım çıkarak beni sevdiğini söylemişti, öpmeye çalışmıştı fakat ona izin vermeden yüzüne tokat atmıştım.

Bizi gören biri olduğunu sanmıyordum ama meğersem birisi görmüş ve Seungmine söylemişti.

Kafamı bir ara kaldırıp odam dağınık mı ona bakmıştım. Seungmin gelirse rezil olmayayım diye. Zaten her konuşmada rezil olmamam imkansızdı.

Sesiz evde kapının anahtarla açılması ve evde dolaşan ayak sesleri kulağıma dolmaya başlayınca tekrardan gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Hyejin, burda mısın?" Sakin sesi odamda yankılanmaya başlayınca kafamı kaldırarak ona bakmaya başlamıştım. Hızlı addımlarla yanıma ulaşmış, çömelerek karşımda durmuştu.

"Ağlama.." uzur verici sesi kulağımı okşarken ister istemez ağlamaya başlamıştım.

"Sarılsam.. yine böyle ağlayacak mısın?" Sorusu üzerine kafamı olumsuz anlamda sallamıştım.

"Gel buraya"

Burnuma dolan erkeksi kokusu biraz olsun sakinleşmeme neden olmuştu. Kollarımı kendime kısmış, sarılmasına izin vermiştim.

Boynumda hiss ettiğim nefesi kalbimi hızlandırmaya başlayınca bir şeyin farkına varmıştım.

Ben Seungmin'in yanında kendimi daha çok rahat hiss ediyordum. Onu diğerlerinden daha çok kendime yakın hiss ediyordum.

Zaten ilk karşılaştığımız zamandan bu yana kadar çok iyi anlaşıyorduk. Onu diğerlerinden farklı kılan kendisine has olsan sesizliği ve düşünceliği.

Birilerinden öğrenmiş olduğu konuyu diğerlerinede söyleye bilirdi fakat, her zaman olduğu gibi ilk benimle konuşmuştu bu konuyu.

Sesiz ortamı bozan sesim onu benden uzaklaştırmıştı. Merakla bana bakıyordu. "Lavaboya gitmek için köşeyi döndüğümde kolumdan tutarak bana sarılmaya çalıştı. İzin vermeyincede daha çok ireli gitmeye başladı." Ellerimle yüzümde birikmiş yaşları silerek tekrar konuşmaya başlamıştım.

"Ne ara bu kadar değişti anlamıyorum Seungmin. Kendime inanıyorum onu eskisi gibi sevmiyorum artık ama bir anda karşıma çıkması eski günleri bana hatırlatıyor." İçimi dökmek beni biraz olsun sakinleştirmişti.

Ama onun, sorusu tekrar kalbimi hızlandırmıştı.

"Ondan hoşlanıyor musun Hyejin?"

__

Oy ve bol bol yorum atmayı unutmayınn

(Güzel yorumlar görünce hevesleniyorum ve daha çabuk atıyorum bölümleri♡)

𝐻𝑜𝑙𝑑 𝑂𝑛 ✿︎ 𝐾𝑖𝑚 𝑆𝑒𝑢𝑛𝑔𝑚𝑖𝑛Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin