𝐻𝑜𝑙𝑑 𝑂𝑛 ✿︎ 𝐾𝑖𝑚 𝑆𝑒𝑢𝑛𝑔𝑚𝑖𝑛

✿︎ ¹³

Dakikalardır dışarıda Hyunjin'in gelmesini bekliyordum. Beyefendi arabasıyla beni alacakmış ama yoktu bir türlü ortalıkta.

Telefonuma gelen bildirimle telefonumu elime alarak kim yazmış diye bakacaktım ki, ne zaman geldiğini bilmediyim Hyunjin ve arabası tam karşrımda durmuştu.

Bekletmeden ön koltuğa oturmaya kalkışacaktım ki, "Üzgünüm güzellik, arka koltuğa." Demesiyle durdum.

"Nedenmiş o?"

"Hearin bebeğim oturacak buraya. Hadi" eliyle arka koltuğu tekrar gösterince pes ederek oraya geçtim. Bunlar bir kavuşsaydılar..

Sesiz araba yolculuğuna Hearin, daha sonra Seungmin'de katılmıştı.

Yüzüme bile bakmıyor, adeta bana trip(!) atıyordu. Bu durum Hyunjin'in ilgisini çekmiş olacak ki, atmacalı kelimelerine başlamıştı.

"Seungmin, noluyor? Başka zaman Hyejin'i yiyordun gözlerinle sözlerinle. Şimdi yan kapının içine gireceksin sıkışmaktan. " Hyunjin'in söylediklerine karşı şaşırsamda Seungmin sanki her gün duyduğu bir şeymiş gibi takmıyordu.

Ama çok geçeden Seungmin lafa girmişti. "Hyunjin, sevdiğin kıza noldu senin? Açıla bildin mi bari? "

Aniden patlatdığım kahkaya üçüde bekenmedik tepki verince umursamamıştım.

Hearin sanki rahatsız olmuş gibi bir oraya bir buraya bakmaya başlayınca Hyunjin gerilmişti.

Bu tepkiler Seungmin'in hoşuna gitmişti. Nede olsa tam on ikiden vurmuştu sözüyle. Böylelikle iki tarafta bir birilerini sevdiğini belli etmişti.

Bu duruma sesizce gülerken gözlerimi ona çevirdim. Ama beklenmedik manzarayla karşılaşmam bir olmuştu. Oda bana bakıyordu hemde güzel gülümsemesiyle.

Sonra aniden gülümsemesi solarak yüzünü yan tarafa çevirdi. Bas bayağı trip yiyordum.

°
Sinema salonunda kendi yerlerimizi alırken takıldığım tek nokta vardı. Seungmin ve benim yerim Hyunjin gilden fazlasıyla uzaktı.

Seungmin sanki olayı önceden biliyormuş gibi sakince yerini alırken ben sadece dikiliyordum.

Seungmin, "Hadi otursana ne duruyorsun orada?" Deyince bekletmeden oturmuştum.

"Acaba bizim yerimiz onlardan neden uzakta? Bir bilgin var mı?" Ona bakmadan sorduğum soruya sanki bu anı bekliyormuş gibi hızlı cevap vermişti.

"Rahatsız mısın?"

"Hayır! Ne münasibet" diyerek sesimi yükseltince sadece gülmüştü. Öyle gülme be Min. Kalpimi çalıyorsun.

Çok geçmeden film başlayınca hiss ettiğim iki çift göz dikkarimi fazlasıyla dağıtıyordu.

__

Bu olaylar artık beni fazlasıyla etkikiyor. Artık kırmızı ışık, eşiya, yiyecek görünce bana o resimleri hatırlatıyor...

Ama böyle konuşmak ne fayda? Adalet yoksa biz konuşarak çenenmizi tökelim yine ne fayda?

Kaç gündür kendimi bir katilin, iki güzel kızın, onların ailelerinin yerlerine koyup düşünmekten kafam artık pes edicek.

Neden çünkü adalet yok.

Her neyse çok doluyum şu aralar. Tüm olaylar üst üste. Kendinize iyi bakmayı unutmayın. Tanımadığınız kişilerle çokta yakınlaşmamanız için sizi uyarıyorum.

Sizleri seviyorum Hoşçakalın güzellerim♡♡

Youtube hesapıma göz atmak istersen Armlibear hesapından ulaşa bilirsiniz. Şimdiden teşekkürler♡•♡