الملاك والقاسي(بقلم :جنات)

الفصل ١١

روايه الملاك والقاسي
««الفصل ١١»»
ملك قاعده مع فرح بعد ماخليتها تلبس بجامه وفاردة شعرها:انتى حلوة اوى يافرح
فرح:لالا انا هتكسف اقعد كدا قدامه ببجامه وبشعرى
ملك:عايزة تفهمينى ان فارس ولا مرة شاف شعرك
فرح هزت راسها بلا
ملك:نهار اسود اومال متجوزين ازاى
فرح:ملك اسكتى بقي لو سمحتى
الباب اتفتح ودخل فارس ال انبهر بجمال فرح بالبجامه بلون البينك مناسبه مع بشرتها البيضه وشعرها ال زى سواد الليل وطويل لاخر ضهرها وناعم زى الحرير فرح اتكسفت من نظراته
ملك:احم نحن هنا
فارس:طب يلا اخلعى عشان هموت وانام
ملك خبطت فرح فى كتفها:تنام بردو
فرح وشها احمر من الكسوف ووشها فى الارض
فارس:بت اطلعى من دماغى انا عايز انام يلا اخرجى برا وتصحى من بدرى عشان تروحى الشركه مش عايز دلع
ملك:من عينيا يافروسه
الباب خبط وفارس فتح كانت الخادمه ومعاها صنيه الاكل
ملك:ايوا بقي عرسان جداد والاكل طالع لحد عندهم
فارس:امشي من هنا احسنلك يلا
ملك جرت بسرعه من قدامه
فارس اخد الصنيه الاكل وحطها على الترابيزة:هدخل اخد شاور وبعد كدا ناكل
فرح هزت راسها باه
بعد شويا فارس خرج وهو لابس بنطلون وعارى الصدر ومعاه فوطه بينشف بيها راسه وفرح كانت قاعده على السرير اتكسفت اوى
فارس:لا مش كل مايحصل حاجه وشك هيبقي زى الفراوله كدا انا متعود اقعد فى اوضتى وانا كدا وانتى كمان لازم تتعودى فاهمه
فرح:فاهمه
فارس حط الفوطه على الكرسي وقعد عشان ياكل:مش ناويه تيجى ولا ايه
فرح قربت ومكسوفه تقعد جمبه فارس شدها من ايدها وقعدها جمبه وفرح اتوجعت
فارس:اسف
فرح بوجع:عادى
فارس:طب يلا كلى
فرح قاعده تلعب فى الاكل ومش بتاكل
فارس:مش بتاكلى ليه
فرح:باكل اهو
فارس بسخريه:انا شايفك زى العيال الصغيرة بتلعبي بالاكل مش بتاكليه
فرح اضايقت من طريقته وقامت وقفت:انا شبعت الحمدلله
فارس بحده:اقعدى كملى اكلك
فرح:بس انا مش جعانه
فارس وقف بعصبيه وبصوت عالى:قولتك مليون مرة مش بحب اكرر كلامى انتى ايييييه مبتفهميش
فرح خافت وجسمها كلها بيترعش
الباب خبط وفارس فتح كانت عمته:فى ايه يافارس صوتك عالى ليه
وبصت على فرح اللى باين عليها الخوف وبتعيط فى صمت
فاطمه قربت واخدتها فى حضنها:اخس عليك يافارس حرام عليك انت عامل فيها ايه
فارس بعصبيه:معلمتش حاجه الهانم مش بتاكل كل لما تقعد على الاكل تفضل تلعب فيه ومش بتاكل ومليون مرة اقولها مش بحب اكرر كلامى
فاطمه:مهما حصل تكلمها براحه مش تعلى صوتك عليها بطريقه دى ايه الهمجيه دى يافارس
فاطمه بطبطب على فرح:اهدى ياحبيبه قلبي اهدى يافرح ماهو انتى ياحبيبتى لازم تاكلى عشان العلاج اللى بتاخديه
فرح بعياط:ماليش نفس والله مش عايزة اكل
فاطمه:طب اهدى يافرح تعالى عشان تنامى
فاطمه ساعدتها تنام على السرير وغطتها وفضل تملس على شعرها لحد مانامت
فاطمه:مش كدا يافارس البنت حالتها وحشه اوى بلاش تضغط عليها وهقولهالك تانى بلاش تكون انت والزمن عليها يابنى
فارس:حاضر يافطوم روحى يلا عشان تنامى
فاطمه:اصبح على خير ياحبيبي
فارس:تلاقى الخير
فارس نام جمب فرح وفضل يبصلها كتير لحد مانام هو كمان
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
تانى يوم فرح صحت كان فارس بيلبس
فارس:صباح الخير
فرح:صباح النور
فارس:يلا اجهزى عشان ننزل نفطر
فرح:ممكن تسيبنى على راحتى انا بجد مش عايزة اكل
فارس:ولما حضرتك مش عايزة تاكل هتاخدى علاجك ازاى ماهو انا مش هستنى لما يحصلك حاجه ووقتها يحسبوكى عليا بنى ادمه
فرح بصتله بصدمه من كلامه:لا متخافيش محدش هيقولك انت عملت فيها ايه ولا حد هيسال عليا اصلا
فرح دخلت الحمام وفضلت تعيط وصوت عياطها كان واصل لفارس اللى ندم علي كلامه وخرج من الاوضه ونزل تحت كانت داده فوز  موجوده مع فاطمه
فارس:صباح الخير
فاطمه وفوز:صباح النور
فارس:فوز ممكن تطلعى اكل لفرح
فوز:من عينيا ياحبيبي
فاطمه:الحفله هتبقي امته يافارس
فارس:لما فرح تبقي كويسه يافطوم
فاطمه:ماشي ياحبيبى
فارس:انا همشي لانى مستعجل
فاطمه:مش هتفطر
فارس:هابقي اكل مع عامر يافطوم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فرح خرجت من الحمام وعينيها كانت حمرا من العياط والباب خبط وفرح فتحت
فوز:بسم الله ماشاء الله ايه الحلاوة دى
فرح:حضرتك اللى عينيك حلوة
فوز:انا داده فوزيه قوليلى يافوز زى ماكل بيقولى
فرح:حاضر يافوز
فوز:مال عينيك ياحبيبتى انتى كنتى بتعيطى
فرح سكتت مردتش
فوز:والله يابنتى مافيش اطيب ولا احن من فارس بس هو عصبي حبتين
فرح:حبتين بس قولى ١٠ - ٢٠
فوز ضحكت:معلش ياحبيبتى بكرة ربنا يصلح حالكو باذن واحد احد . يلا بقي عشان تفطرى دانا طلعالك بالاكل بنفسي هتكسفينى
فرح:لا طبعااا مقدرش اكسف حضرتك
فوز:طب يلا ياحبيبتى كلى بالف هنا
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى شركه فارس وتحديداا فى مكتبه قاعد هو وعامر
عامر:تمام كدا ورق الصفقه كله خلص
فارس:فين ورق الميزانيه
عامر: انا كلمت زياد هيجيبه
فارس:تمام لما يجى اخلع انت
عامر:تمام
الباب خبط فارس:اتفضل
زياد:صباح الخير
عامر وفارس:صباح الخير
عامر:هروح انا مكتبي
فارس:تمام
عامر خرج وفارس بص لزياد:اتفضل اقعد يازياد
زياد قعد على الكرسي:اتفضل ده ورق الميزانيه تقدر حضرتك تراجعه
فارس:انا عندى ثقه كامله فيك زياد انا كنت عايز اتكلم معاك
زياد:لو بخصوص جوازك من فرح فلو سمحت مش عايز اتكلم
فارس:فرح معايا فى امان يازياد من بهدله اهلها وانت شوفت عملو فيها ايه اخر مرة
زياد بصله اوى:هى عامله ايه
فارس:حالتها النفسيه وحشه اوى اختك محتاجاك جمبها يازياد هى مش بتكلم ولا بتطلب حاجه
زياد:طب ممكن اشوفها
فارس ابتسم:طبعااا نخلص الشغل ونرجع سوا
زياد:شكراا يافندم
فارس:فندم ايه بقي احنا بقينا اهل الوقت
زياد:تمام يافارس
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى مكتب عامر قاعد عايز يشوف سارة بس مش عارف يقولها ايه كلمها فى التلفون الخاص بيهم وبعد شويا دخلت
سارة:نعم
عامر:ياساتر يارب ايه يابنتى الناس تقول صباح الخير سلام عليكم كدا يعنى
سارة:صباح الخير يافندم حضرتك عايز ايه
عامر ضحك:ولا حاجه بطمن بس جيتى فى معادك ولا لأ
سارة بتلقائيه:تصدق انك بارد
عامر بصدمه:نعم
سارة:لالا ولا حاجه انا ماشيه
عامر ضحك عليها:لازم هتقعى ياسارة
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
عند سعاد وسيد
سعاد:انت هتروح لجوز بنتك امته ياراجل
سيد:يومين كدا
سعاد:مانت قولت لما تعرف عنوانه واديك عرفت هتتنيل تروح امته بقي
سيد:يييييوه ماقولت يومين كدا
سعاد:طيب خليك قاعد يارجلى لحد ماجعفر يبلغ عنك وتروح فى ابو كلبوش
سيد:لا مانا قولته فلوسك هتكون عندك الاسبوع الجاى وهو مش هيعمل حاجه
سعاد:لما نشوف ياسي سيد
سيد:البت بنت🐶عايشه عيشه ملوكى حته قصر واحنا عايشين فى خرابه دى حتى ابنك سابنا وراح عاش فى شقته لوحده ومش عايزنا معاه
سعاد:ماهو كله من بنتك ياخويا هى اللى قلبت الواد عليا
سيد:لا نروح نعيش معاهم فى القصر مع بنتى حبيبتى
سعاد:اومال ايه طبعااا
سيد وسعاد ضحكو
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
بليل فرح كالعاده قاعده فى جناح فارس مش بتخرج منه ولما بتحس بالزهق بتفضل تتنقل فيه لانه جناح كبيير وواسع جدااا وفى رسيبشن فيها شاشه كبيرة وركنه واوضه النوم واوضه للجيم وكمان فى سلم بينزل على جنينه خلفيه خاصه بالجناح وفيها حمام سباحه بس هى بتخاف تنزلها لوحدها
الباب الاوضه اتفتح وسمعت صوت بينادى عليها:فرحتى
فرح بلهفه:زيااااد
فرح جرت على حضنه وزياد شالها فى حضنه ورفعها من على الارض وهى متعلقه فى رقبته
فارس كان واقف ومتابع كل حاجه
زياد:وحشتينى يافرحتى
فرح:وانت كمان وحشتنى اوى
فرح بعدت عن حضنه:انت مش زعلان منى صح
زياد:عمرى ماازعل منك ابدااا يافروحتى انتى كويسه
فرح:بقيت كويسه لما شوفتك كان نفسي بس اسمع صوتك بس انا سبت فونى وكل حاجه هناك
زياد:انا اطمنت انك بخير يافرح
فرح:هما عاملين ايه
زياد:بعد كل اللى عملوه فيكى بتسال عليهم احمدى ربنا انك بعدتى عنهم
فرح:انت عامل ايه طمنى عليك
زياد:كويس جدااا وصح نسيت اقولك انا نقلت فى شقتى الجديده
فرح:بجد مبروك يازيزو
زياد:الله يبارك فيك يافرحتى بس انا روحت لوحدى
فرح:اهم حاجه تكون مرتاح
زياد:الحمدلله ياحبيبتى يلا انا همشي بقي
فرح:لا ونبي خليك قاعد معايا شوية
زياد:هابقي اجيلك ياحبيبتى خدى بالك على نفسك
فرح:حاضر
زياد:خد بالك عليها يافارس
فارس:متخافيش عليها هخلى رعد يوصلك
زياد:لالا انا هروح
فارس:ابداا والله رعد تحت مستنيك
زياد:ماشي يافارس
زياد بص على فرح:هتوحشينى يافرحتى
فرح جرت على حضنه تانى وعيطت
فارس اضايق انها فى حضنه
زياد:لا مش عايز اشوف دموعك دى ابدااا اتفقنا
فرح:حاضر
زياد:سلام يلا
فرح:باى
زياد نزل وفارس بص لفرح اللى باين عليها الفرحه :كدا هتاكلى معايا ولا هتقولى ماليش نفس
فرح:حاضر
فارس:هدخل اخد شاور وننزل  ناكل معاهم تحت
فرح هزت راسها باه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ملك بتجرى خبطت فى زياد:ايه ده زياد انت كنت عند فرح
زياد:ازيك ياانسه ملك
ملك:انسه ايه بقي احنا بقينا قرايب قولى ملك بس
زياد ضحك:حاضر ياملك
ملك بصتله اوى وزياد ملاحظ نظراتها هو عارف انها معجبه بيه وهو كمان معجب بيها بس مش عايز يعلق نفسه بيها لان فى فرق بينهم
زياد:انا لازم امشي عن اذنك
ملك:اتفضل
زياد مشى وملك فضلت تبص عليه لحد مااختفى  من قدامها
ونزلت تحت كانو كلهم قاعدين على السفره
فوق
فارس خرج من الحمام لابس ترنج وكانت فرح لبست اسدال بطرحه
فارس:يلا ننزل
فرح:يلا
فرح وفارس نزلو وفاطمه فرحت جدااا لما شافتهم:تعالو ياولاد السفره هتنور
فارس:مساء الخير
الكل:مساء النور
ملك:العرسان حنو علينا ونزلو ياكلو معانا
فارس:انتى هتبدائى ولا ايه
ملك:انا ساكته اهو
فارس قعد مكانه وفرح مش عارفه تقعد فين راحه تقعد جمب ملك
فاطمه:استنى يافرح شيرى معلش سيبى الكرسي بتاعك لفرح عشان تكون جمب جوزها
شيرى:ماالسفره كبيرة تقعد فى اى كرسي لازم هنا
عادل:اه لازم تبقي جمب جوزها ياشيرى اسمعى كلام عمتك يلا
شيرى قامت وهى مضايقه جدااااا من فرح
فاطمه:اقعدى جمب جوزك يافرح وده بقي مكانك على طول
فرح قعدت وكان محروجه جدااا لانها مش اخده عليهم
فوز خارجه من المطبخ:يادى النور السفره نورت يا ولاد
فارس:كانى اول مرة اقعد معاكو على السفره
عادل:عشانك قاعد مع مراتك ياحبيبي
الكل بدا ياكل وفارس ملاحظ ان فرح مكسوفه ومش عارفه تاكل
زيزى بسخريه:ايه ياعروسه مش بتاكلى ليه
شيرى:تلاقيها مش اخده على اكل الاغنيا
فرح بصت لفارس ونزلت وشها تانى
فارس:ممكن تاخد نصيحه منك يامرات عمى قوليلها انتى اتعودتى على اكل الاغنيا ازاى
زيزى اضايقت من اسلوبه وقامت راحت اوضتها وشيرى راحت وراها
عادل:متزعليش منهم يابنتى كملى اكلك يلا
فرح هزت راسه وكملت اكل
رعد استاذن ودخل:المكان الخاص بماكس بقي جاهز يافارس بيه
فارس:حاضر يارعد
ملك:هو ماكس راجع اخيرااا
فارس:بكرة ان شاء الله
فاطمه:بقي كويس يافارس
فارس:الدكاترة عملو اللى عليهم والحمدلله رجع يمشي تانى
عادل:الحمدلله يابنى
فارس:انا هطلع انام لان عندى شغل كتير بكرة
فاطمه:ربنا يقويك يابنى يارب
فرح جايه تقوم
فاطمه:كملى اكلك يافرح
فرح:انا اكلت الحمدلله
ملك:انا هاخد منك فرح شويا هنروح نسهر فى الجنينه ممكن
فارس:ماشي يلا اصبحو على خير
الكل:تلاقى الخير....