الملاك والقاسي(بقلم :جنات)

الفصل ١٦

روايه الملاك والقاسي
««الفصل ١٦»»
فى المستشفى
زيزى وشيرى واكرم وصلو وكان الكل قدام اوضه فارس
عامر بصلهم اوى وفاق على صوت فرح اللى واقفه تبص على فارس من ازاز الباب
فرح:فارس حرك ايده حركها انا شوفته والله
عادل:نادى الدكتور بسرعه ياعامر
فاطمه:انتى متاكده يافرح
فرح:والله شوفته حرك ايده ياعمتو
ملك راحت تبص عليه:الحمدلله الحمدلله
الدكتور جه ودخل يشوف فارس وبعد شويا خرج
عادل:طمنا يابنى
الدكتور:الحمدلله فارس فاق وعدى مرحله الخطر والوقت هننقله اوضه عاديه
فاطمه:الف حمد وشكر ليك يارب
فرح وملك حضنو بعض وبيعيطو من الفرحه
عامر:انتو زعلانين تعيطو وفرحانين تعيطو
كلهم ضحكوو
الخبر نزل زى الصاعقه على زيزى بس حاولت تبان عاديه عشان محدش يشك فيهااا:حمدلله على سلامته يافاطمه
فاطمه:الله يسلمك
شيرى كانت فرحانه اوى ان فارس كويس
اكرم بهمس:فرحانه انتى اوى
شيرى:طبعاااا
بعد شويا فارس اتنقل اوضه عاديه والكل كانو معاه فارس بدا يفوق ويفتح عينيها
فاطمه قاعده على الكرسي اللى جمب السرير:ياحبيب قلبي حمدلله على سلامتك يابنى
فارس بتعب:الله يسلمك يافطوم
ملك:حمدلله على سلامتك يافارس كدا عايز تسبنى
فارس:انا اقدر ياحبيبتى
فارس عينيه على فرح اللى عيونها حمرة من كتر العياط
عادل:حمدلله على سلامتك يابنى
فارس:الله يسلمك ياعمى
عامر:كدا ياصاحبى عايز تسبنى فى نص الطريق مش كفايه بوظت عليا اليوم
فارس ضحك:حبيبي ياصاحبي
فارس بص لزيزى:مش هتقوليلى حمدلله على السلامه يامرات عمى
زيزى:حمدلله على سلامتك يافارس
فارس:الله يسلمك
فاطمه:كفايه كلام ياحبيبي عشان متتعبش ارتاح
فارس عينيه على فرح اللى واقفه لبعيد وبتعيط فى صمت وفاطمه ملاحظه نظراته
فاطمه قامت وراحت مسكت ايد فرح وقعدتها جمب فارس على السرير:اقعدى جمب جوزك ياحبيبتى وارتاحى شويا من امبارح وانتى واقفه على رجليك
فرح كانت مكسوفه لان الكل موجود فى الاوضه وبصت على فارس:حمدلله على سلامتك
فارس:الله يسلمك يافرح
شيرى كانت هتموت من غيظهااا واكرم قرب منها وهمسها:اهدى ليطقلك عرق
شيرى بصتله بغيظ
ملك عينها على شيرى وحبت تضيقها اكتر:فرح من امبارح وهى واقفه قدام باب العنايه يافارس حتى رفضت انها ترجع القصر معانا عشان ترتاح ومبطلتش عياط شوف عينيها عامله ازاى
فارس بص لفرح اوى وفرح اتكسفت من نظراته
زيزى:نروح احنا ونسيب فارس يرتاح عقبال ماترجع تنور القصر يافارس
فارس:هرجع يامرات عمى هرجع
زيزى وشيرى مشوو
اكرم قرب من فارس:حمدلله على سلامتك يابن عمى هروح انا عشان اسيبك ترتاح
فارس بصله ومردش عليه
فاطمه:روح مع ابنك ياعادل عشان ترتاح شويا احنا الحمدلله اطمنا عليه
عادل:حاضر
عادل مشي مع اكرم والباب خبط ودخل زياد
زياد:حمدلله على سلامتك يافارس
فارس:الله يسلمك يازياد
فاطمه:اقعد يابنى ارتاح
زياد قعد وعينه على ملك اللى واقفه جمب اخوها ورجع بص على فرح اللى لسه بتعيط:ايه يافرحتى فارس بقي كويس الحمدلله لسه بتعيطى ليه
فارس بص لفرح:انا كويس يافرح
فرح:الحمدلله
الباب خبط ودخلت سارة وحسن ابوها
حسن:حمدلله على سلامتك يابنى
فارس:تسلم ياعمى
سارة:حمدلله على سلامتك يابشمهندس
فارس:الله يسلمك ياسارة
بعد شويا كامل جد عامر اجه:حمدلله على السلامه يا فارس يابنى
فارس:الله يسلمك ياابو كمال
كامل:انت شاكك فى حد يابنى
فارس بص لعامر:مانت عارف ياجدى السوق بتاعنا ده كل يوم بيخلقلنا اعداء
كامل:ربنا يحميكو ياولاد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى شقه زياد
سعاد:حلو اوى تدى لجعفر فلوسه عشان نخلص من زنه والباقى بقي لينا لحد مايجلينا خبر اللى اسمه فارس عشان ناخد باقى حقنا
سيد:بس اوعى ابنك يعرف بموضوع الفلوس دى
سعاد:لالا هو انا هبله وهو لو ادانى فلوس عشان نديها لجعفر ناخدها احنا
سيد:حلو زياده الخير خيرين
زياد دخل وسعاد خبت الفلوس بسرعه:انت رجعت بدرى ليه ياحبيبي من شغلك
زياد:انا كنت عند فارس فى المستشفى
سيد:وفارس بيعمل ايه فى المستشفى
زياد:امبارح اتضرب عليه نار
سعاد:ياحول الله يارب وهو عامل ايه الوقت
زياد:الحمدلله بقي كويس
سيد وسعاد اتصدمو وبصو لبعض
سيد:اه الحمدلله
سعاد:لازم نعمل الواجب ولا ايه ياسيد
سيد:اه اه اكيد هو فى مستشفى ايه يابنى
زياد:مستشفى ....
زياد دخل اوضته
سعاد:طلع بسبع ترواح ياخويا
سيد:راحت علينا الفلوس
سعاد:طب قوم خلينا نروح المستشفى عشان محدش يشك فينا
سيد:يلا
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى فيلا مروان الصياد بيكسر كل حاجه قدامه لما زيزى قالتله اه فارس فاق
صلاح:ماتهدى يابنى شويا بقي
مروان بعصبيه:مش هسيبك يابن الالفى ودينى لاقتلك
صلاح:مش لازم ناخد اى خطوة الوقت الشرطه بدور ورا الموضوع لازن نهدى كدا ونفكر بالعقل
مروان:حاضر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى المستشفى
فاطمه قاعده على الكرسي جمب فارس وفرح وملك قاعدين على الكنبه وعامر واقف ساند على الباب
فارس:عامر روح انت تابع الشغل لازم يبقي فى حد فى الشركه
عامر:حاضر ياصاحبي ولو احتاجتو اى حاجه كلمونى
فاطمه:تسلم يابنى
عامر مشي
فاطمه:انت شاكك فى حد يافارس
فارس:لا ياعمتو
فاطمه:انا كدا هصدقك يعنى
فارس:متخافيش ياعمتو
الباب خبط ودخل المقدم ياسر:حمدلله على سلامتك ياصاحبى
فارس:الله يسلمك ياياسر
ياسر:شاكك فى حد يافارس
فارس:لا
ياسر:انا فاهم نظرة عينيك يافارس لو شاكك فى حد قولى واحنا نجيب حقك بالقانون
فارس:لما اخرج من المستشفى لو فى اى حاجه اكيد هعرفك
ياسر:حاضر ياصاحبي استاذن انا بقي
فارس:روحو ارتاحو فى القصر يافطوم انتو شكلكو تعبانين
فاطمه:لا ياحبيبي احنا بخير متشغلش بالك
الباب خبط وملك فتحت وكانو سيد وسعاد وفرح اول ماشافتهم وقفت وباين عليها الخوف وفارس عينه عليها
سيد:حمدلله على سلامتك يابنى
سعاد:بركه انك قومت بسلامه ياخويا
فاطمه بصت لفارس:انت تعرفهم يافارس
سيد:طبعااا ياست هانم انا سيد ابو فرح ودى سعاد مراتى
فاطمه بصت على فرح اللى جسمها بدا يترعش وملك وقفت جمبها
سعاد:كنت زى الورده المفتحه ياباشا كله من بوز الفقر دى لما دخلت حياتك
فاطمه  لسه هترد فارس اتكلم:جيتو وعملتو اللى عليكو يلا بقي من غير مطرود
سيد بص لمراته:ماتزعلش منها يابيه هى متقصدتش
فارس اتعصب لما شاف دموع فرح:تقصد ولا ماتقصدش يلا اخرجو برااا
سيد وسعاد خافو وخرجو بسرعه وملك حضنت فرح اللى بتعيط:خلاص يافروحه بقي بقيتى شبه الطماطمايه من كتر العياط
فرح ضحكت
فاطمه:ايوا كدا خلى ضحكتك تنور وشك ياحبيبتى
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
بليل
عامر خلص شغل الشركه ورجعلهم المستشفى تانى
عامر:يلا يافطوم عشان اروحكو ترتاحو شويا
فرح بسرعه:لا انا هفضل هنا
ملك:ياسيدى ياسيدى
فرح ضربتها فى كتفه
فاطمه:ماشي يافرح خليكى مع فارس انتى
فرح:حاضر
كلهم مشو والدكتور جه واطمن على فارس
الدكتور:حمدلله على سلامتك يافارس
فارس:الله يسلمك هو انا ممكن اخرج امته
الدكتور:انت لازم تستنى معانا يومين لما نطمن عليك تقدر تخرج
فارس:لا يومين كتير انا هخرج بكرة
الدكتور:طب والجرح مين هيغيرلك عليه
فارس:مراتى معايا وهتساعدنى
فرح فرحت لما قال كدا
الدكتور:تمام يافارس ارتاح انت بس الوقت
فارس:حاضر
الدكتور خرج وفارس بص لفرح اللى واقفه بعيد:هتفضلى واقفه كدا تعالى يلا عشان ننام
فرح:اجى فين
فارس:هيكون فين يافرح على السرير جمبي يلا
فرح:لا خليك انت براحتك وانا هنام على الكنبه هنا
فارس:فرح مش عايز كلام كتير يلا تعالى واقلعى طرحتك دى
فرح:حاضر
فرح فكت طرحتها وراحت نامت جمب فارس ونامت على طول من التعب وفارس فضل يبصلها كتيرر:مش عارف انتى عملتى فيا ايه يافرح شكل فارس الالفى وقع على ايديكى يافرحه قلبي
بعد شويا فارس نام هو كمان
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
تانى يوم فى قصر الالفى فاطمه وملك وعادل جهزو عشان يروحو لفارس المستشفى واتفاجو بعامر وهو مسند فارس وفرح وراهم
فاطمه:انت خرجت من المستشفى ليه ياحبيبي
عامر قعد فارس على الكنبه
وفارس اتكلم بتعب:انتى عرفانى يافطومه
عادل:بس انت لسه تعبان يابنى
فارس:انا كويس بس عايز اطلع ارتاح فوق
عامر وعادل سندو فارس لحد ماطلعو الجناح ونام على السرير وخرجووو
فاطمه:بقي ينفع كدا يافارس تخرج وانت لسه تعبان
فارس:خلاص بقي يافطوم
فاطمه:وانتى يافرح مش عارفه تمنعيه
فرح بصتلها ومش عارفه تقول ايه
فارس:خلاص بقي ياعمتو انا كويس والله
فاطمه:حاضر يافارس انا عارفه انك بتعمل اللى فى دماغك ومش بتسمع كلام حد هروح اجهزلك حاجه تاكلهاا
ملك:هاجى معاك ياعمتو
الكل خرج وفضل فرح:تحب اساعدك فى حاجه
فارس:لا انا عايز انام شويا بس
فرح دخلت غيرت هدومها ونزلت تحت تساعد فاطمه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زيزى راحت لصلاح الفيلا
صلاح:يعنى رجع البيت
زيزى:ايوااا وهدوئه ده ميطمنش ابداااا
مروان:هدوء ايه صاحبه المقدم ده مش ساكت وبيدور حولين الموضوع
صلاح:انت واثق فى اللى اسمه سيد ده
مروان:متخافيش ميقدرش يتكلم
وبعدين حتى لو اتمسك هو بعيد عننا هيقولو انه حاول يقتله عشان طرده من فيلته ومانعه يشوف بنته
صلاح:البركه فى زيزى اللى شافتهم وسمعت كلامهم يوم الحفله
زيزى:كان لازم نستغل طمعهم
مروان:انا هرميله قرشين كمان عشان يسكت وميفكرش يفتح بوقه
صلاح:ايوا احسن
زيزى:عايزين نهدى الفترة دى وبعد كدا نشوف هنعمل ايه
مروان:تمام
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فارس قاعد على السرير والباب خبط ودخلت شيرى وكانت لابسه فستان قصير وضيق:حمدلله على السلامه يافارس
فارس بصلها بقرف:الله يسلمك
شيرى قعدت جمبه على السرير:خوفت عليك اوى يافارس
فارس:لا متخافيش
الباب اتفتح ودخلت فرح ومعاها صنيه الاكل واتفاجت بشيرى قاعده جمب فارس
فرح:انا جبتلك الاكل عشان تاكل وتاخد علاجك
شيرى:هاتى وانا اكله
فرح بصوت عالى:نعم
شيرى:ابن عمى وهساعده فيها ايه دى
فرح:فيها كتير ياحبيبتى وبعدين انا موجوده
شيرى:يعنى ايه
فرح:ااااه الظاهر عقلك بعافيه حبتين انا موجوده ياحبيبتى يعنى مراته موجوده واتفضلى اخرجى بقي عشان اكل جوزى
فارس ابتسم على كلامهاا وكان فرحان بغيرتها عليه
شيرى قامت خرجت وفرح قفلت الباب وبصت لفارس اللى بيبصلها اوى:يلا عشان تاكل وتاخد علاجك
فرح اكلت فارس واديته علاجه وفونها رن مكالمه فيديو على الماسنجر وكان زياد
فرح راحت قاعدت على الكنبه وردت
زياد:فرحتى
فرح ضحكت:ياروح قلب فرحتك وحشتنى اوى
فارس اضايق جدااا وكان حاسس انه عايز يقتل زياد
زياد:مانا جيتلك المستشفى ماكنتش معبرانى وكل همك حبيب القلب
فرح بصت لفارس ورجعت بصت لفون تانى:احم انت كويس
زياد:بخير يافروحتى طول مانتى بخير
فرح:وانا كويسه يازيزو
زياد:معتش غير اسبوع وتنزلى الكليه يافروحتى وتخلصى اخر سنه وتكونى احلى بشمهندسه فى الدنيا وتحققى حلم فطومه
فرح ضحكتها اختفت وافتكرت ان فارس منعها من الشغل والكليه وفارس عينه عليها
زياد:مالك ياحبيبتى
فرح:لا مافيش يازيزو انت عارف اليومين اللى فاتو كان تعب جامد علينا
زياد:حاضر ياحبيبتى اسيبك عشان ترتاحى
فرح:حاضر يازيزو
فرح قفلت مع زياد ودخلت الحمام
وبعد شويا خرجت كانت لابسه بجامه زرقه ورافعه شعرها لكحكه عشوائيه وفى خصلات نازله
فارس فى نفسه:يخربيت جمالك
فرح قربت عشان تنام على الكنبه:اصبح على خير
فارس:مش كل مرة هنفضل نتكلم يافرح تعالى نامى على السرير يلا
فرح:حاضر
فرح نامت على السرير وفارس نام هو كمان......