الملاك والقاسي(بقلم :جنات)

الفصل التانى

روايه الملاك والقاسي
««الفصل التانى»»
اشرقت شمس يوم جديده
فى بيت فرح
سيد:اومال مقصوفه الرقبه فين
سعاد:السنيورة لسه نايمه
سيد:نايمه كل ده اما وريتها
سيد جاب جردل ميا وحط فيه تلج ودخل اوضه فرح وكب الميا عليها فرح شهقت من بروده الميا ولما شافت سيد واقف قدامها اترعبت
سيد مسكها من شعرها ولفه على ايده :مفكرة نفسك عايشه فى اوتيل ياروح امك هااا وضربها بقلم بوقها اتجرح من جمب ومناخيرها نزف
فرح بعياط وحاطه ايدها على ايده عشان تخفف من شده لشعرها:خلاص ونبي عشان خاطرى يابابا ونبي
زياد جه بسرعه وبعد ابوه عن فرح وهى استخبت فى حضنه وفضلت تعيط:فى ايه يابابا ايه اللى حصل لكل ده
سيد:الهانم نايمه لحد الوقت وامك هى اللى وافقه تعمل الفطار بنفسها
زياد بعصبيه:محصلش حاجه لكل ده يابابا فرح كل يوم اللى بتعمل الفطار والغدا وكمان بتنزل كليتها وبتشتغل تعمل ايه اكتر من كدا ومن حقها تنام شويا ده ساعه ٨ يعنى
سعاد:افضل انت تدافع عنها وهى تتدلع بزياده
سيد وسعاد خرجو وفرح منهارة فى حضن زياد بعد شويا بعدها عن حضنه وجاب قطن ومسحلها الدم من بوقها ومناخيرها
زياد:بقيت احسن
فرح هزت راسها بلا
زياد:خلاص يافرحتى بقي يلا قومى البسي وهاخدك ونروح نفطر فى احلى مطعم
فرح بعياط:مش عايزة انا هروح الشغل بس حتى الكليه مش هروحها
زياد:طب ليه كدا
فرح بعياط اكتر:اروح ازاى بوشي ده هاااا ممكن تفهمنى
زياد اخدها فى حضنه:حقك عليا ياحبيبتى انا اسف والله
فرح بانهيار:هو ليه بيكرهنى كدا مش انا بنته بردو انا بقيت بكرهه يازياد مش عايزة اشوفه كل اما اشوفه افتكر امى اللى ماتت مقهورة بسببه
زياد:خلاص بقي كفايه عياط قومى صلى وغيرى عشان تروحى الكليه
فرح لسه هتعترض
زياد:ده حلم فطومه يافرحتى يلا قومى
فرح قامت اتوضت وصلت وغيرت وخرجت كان سيد قاعد فى الصاله لما شافته خافت
زياد:يلا يافرح عشان اوصلك
فرح خرجت مع زياد وصلها على الكليه وراح هو على الشركه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فارس صحى وجهز ونزل عشان يفطر معاهم
فارس وهو بيقعد مكانه على السفره:صباح الخير
فاطمه:اخيرااا هتفطر معانا
فارس:النهارده مش مستعجل يافطومه
داده فوزيه بتحط فنجان القهوة قدام فارس:قهوتك ياحبيبى
فارس:صباح الخير يافوز عارف انى مقصر معاكى بس مشغول فى الشركه والله
فوز:ربنا يقويك ويعينك يابنى يارب
ملك:النهارده هخلص محاضرتى واجى على الشركه
شيرى بدلع:وانا كمان يافارس
فارس بص على لبسها كان فستان بحملات ضيق وقصير جداااا
فارس بحده:وحضرتك هتيجى الشركه باللبس ده
شيرى:اكيد
فارس قام وقف:لو هتيجى بالمنظر ده يبقي بلاش احسن حضرتك راحه تشتغلى مش راحه كباريه
فارس خرج وشيرى بصت لامها:شايفه يامامى بيكلمنى ازاى
اكمل نازل من على السلم:مالك زعلانه ليه
شيرى:فارس بيقولى لبسي وحش وبلاش اروح الشركه بيه
اكمل بصلها من فوق لتحت:بقي ده وحش ده جامد اوى
عادل:احترم نفسك احسنلك وياريت تبقي تروح الشركه اللى بقالك اسبوع مدخلتاش
اكرم:حاضر يابابا حاضر
زيزى:ينفع اللى فارس بيعمله مع بنتى ده يافاطمه
فاطمه:هو عنده حق دى شركه ازاى تروح بلبسها ده انا مش عارفه انتى ازاى موافقه انها تخرج كدا
زيزى:دى موضه ياحبيبتى
فاطمه:خلى الموضه تنفعها
ملك:انا ماشيه باى يافطوم
فاطمه:خدى بالك على نفسك ياحبيبتى
ملك:حاضر يافطومه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى الكليه عند فرح
ساره بعصبيه:ازاى يعنى يمد ايده عليكى كدا
فرح بتعب واضح:انا تعبت ياسارة اوى مخنوقه وعايزة اعيط كتير اوى
ساره حضنتها:ياروحى انا حاسه بيكى والله بس انتى اللى غلطانه يافرح اكتر من مرة اقولك اتكلمى خدى حقك منها
فرح:انا مش بيتكلم وبيحصل فيا كدا اومال بقي لو اتكلمت ونبي ياساره اسكتى
سارة:طب فين زياد
فرح:تعرفى لومكانش زياد لحقنى كان هيقتلنى
سارة:متزعليش ياحبيبتى صح نسيت اقولك فى شركه طالبه موظفين لتدريب عندها ويكونو طلاب وكمان دى فرصه كويسه لينا عشان الكليه
فرح:شركه ايه
سارة:شركه كبيرة اوى وليها فروع فى كل محافظه تعرفى ان اكتر المبانى والمنشات المعروفه فى مصر من المهندسين اللى شغالين فيها
فرح:طب وشغلى فى المطعم
سارة:لو اتقابلنا فى الشركه دى هتبقي فرصه جامده وانتى تقوليلى مطعم يافرح بصى خليكى فى المطعم زى مانتى لما نشوف هنتقبل ولا وخلاص الامتحانات قربت اهى والتدريب هيبقي فى الاجازة
فرح:حاضر انا لازم اروح عشان متاخرش زى امبارح
سارة:انتى كويسه شكلك تعبان
فرح:متقلقيش عليا انا كويسه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى شركه فارس ملك وشيرى وصلو وقابلهم عامر:لوكاااا عامله ايه
ملك:كويسه جدااا وجايه ادرب عندكو
عامر:فارس قالى تعالى اوديكى قسم الحسابات
شيرى:حضرتك هو انا شفافه
عامر:سورى ياشيرى ماخدتش بالى
ملك مقدرتش تمسك ضحكتها وده ضايق شيرى جدااا
راحو مكتب الحسابات
عامر:ده احمد وزياد هيكونو معاكو هنا وهتدربو معاهم زياد مش هوصيك عليهم
زياد:تمام يافندم
عامر خرج وشيرى وملك فضلو معاهم وملك مركزة جدااا  وبتحاول تفهم كل حاجه وشيرى كانها فى عالم تانى هى كانت جايه الشركه عشان تبقي قريبه من فارس بس للاسف هتبقي بعيده عنه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فارس خرج من الشركه وراح على المطعم اللى بتشتغل فيه فرح دخل وقعد على اول ترابيزة وقرب منه وليد اول ماشافه:فارس باشا منور المكان
فارس:شكراا ياوليد
وليد:تأمرنا بايه يافندم
فارس:فى بنتين كانو بيقدمو الاكل امبارح وقت الاجتماع هما فين
وليد:لو صدر منهم اى غلط قولى ياباشا وانا اتعامل معاهم
فارس:لا خالص انا عايزة واحده منهم بس مش عارف اسمها
وليد:اسماءهم شهد وفرح ياباشا لحظه اشوفهم
وليد دخل المطبخ ورجع معاه شهد:دى شهد يافارس باشا
فارس:لا اللى كانت معاها
شهد:حضرتك تقصد فرح
وليد:فرح بتدرس فى كليه هندسه بتخلص محاضرتها وبتيجى الشغل الساعه ٣ زمانها على وصول
شهد شافت فرح داخله المطعم:فرح وصلت يافندم
فارس بص على مكان فرح ووليد نادى عليها وفرح خافت اول ما شافت فارس
فرح:مساء الخير
وليد:مساء الخير يافرح انتى كويسه ايه اللى فى وشك ده
فرح وهى بتحط ايدها على بوقها:اه يافندم بخير
كل ده تحت نظرات فارس ليها
وليد:الباشا كان بيسال عنك
فرح بخوف:انا ليه
فارس:معلش يا وليد سبنى معاها شويا
وليد وشهد مشو وفرح واقفه خايفه
فارس:اتفضلى ياانسه فرح ممكن نتكلم شويا
فرح:بس مافيش حاجه بينا عشان نتكلم انا اسفه
فارس قام وقفه قدامها وفرح رجعت لورا كذا خطوة وده عجب فارس اوى
فارس:انا جاى اعتذرلك عن كلامى امبارح انا اسف وده طبعااا مش بيحصل كتير انى اعتذر لحد
فرح:حصل خير
فارس طلع ظرف ابيض:دى مكافاه بسيطه لانك وقفتى معايا امبارح وقولتلى اللى سمعتيه
فرح بصت لظرف وبصت لفارس:ده ايه ده
فارس:ده مبلغ بسيط زى مكافاه ليكى
فرح:انا اسفه مش هقدر اقبله وانا لما ساعدت حضرتك مفكرتش فى كدا عشان الفلوس وانا متاكده حتى من غير مساعدتى انت مكنتش هتمضي على الورق بردو
فارس باستغراب:ليه متاكده يعنى
فرح:حضرتك شاطر فى شغلك وكمان عندك ثقه فى نفسك وده اللى سمعته عنك واكيد كنت هتشوف الورق مش هتمضي وخلاص
فارس ابتسم:طب ده كارتى ممكن تخليه معاكى لو احتاجتى اى حاجه كلمينى
فرح خدت الكارت:شكرا لحضرتك
فارس :طب القهوة بتاعه امبارح مين اللى كان عملها
فرح:انا
فارس:طب ممكن تغيرى قهوتى وانتى اللى تعمليها
فرح استغربت:لسه هى دى وحشه
فارس:حلوة بس مش زى بتاعتك
فرح مسكت الفنجان:دقيقه وتكون عندك القهوة
فرح دخلت غيرت هدومها ووعملت القهوة وخرجت تانى تقدمها
فرح:اتفضل القهوة
فارس:شكراا يافرح
فرح:العفو
فرح دخلت المطبخ تانى وهى مستغربه نظرات فارس ليها
خلص اليوم والكل راح على بيته
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فرح رجعت البيت كان سيد قاعد مع واحد كبير فى السن وبيبص لفرح بنظرات غريبه فرح خافت ودخلت على اوضتها بسرعه
بعد شويا الراجل مشي وسيد نادى على فرح
فرح بخوف:نعم
سيد:ايه رايك فى عريسك
فرح:عريس مين
سيد:المعلم جعفر اللى كان قاعد معايا وانتى داخله
فرح:لالا ونبي يابابا انا لسه قدامى كليه وكمان ده كبير اوى
سعاد:محدش اخد رايك يابت انتى هتتجوزيه يعنى هتتجوزيه ده هيدفع مهرك مليون جنيه
فرح بعياط وراحت قعدت على ركبتها قدام سيد اللى قاعد على الكنبه:ونبي يابابا عشان خاطرى ونبي طب عشان خاطر ماما بلاش ابوس ايدك يابابا ونبي بلاش
زياد دخل وشاف فرح بتعيط جرى قومها:مالك ياحبيبتى بتعيطى ليه
سعاد:البت جيلها عريس وهيدفع مهرها مليون جنيه ومش عاجبها
زياد:عريس مين ده
سيد:المعلم جعفر
زياد بعصبيه:ده راجل قد ابوها ومتجوز مرتين انت بتقول ايه يابابا
سيد:هو ده اللى عندى انا اديت كلمه لراجل
زياد بعصبيه وصوت عالى:مش هيحصل حتى لو هاخدها ونروح فى اى حته متعرفوش مكانها ابدااا فاهمين
سيد بص لسعاد لانه عارف ان زياد مش بيهدد وممكن ينفذ كلامه:خلاص اللى تشوفه بس تصرف على البيت من شغلهاا
زياد:ليه هو مرتبي مش مكفيكوو فرح بتشتغل وبتصرف على دراستها وعلى نفسها محدش هياخد منها جنيه واحد
سعاد:حاضر يانور عينى ادخل غير عشان تتعشي بقي
زياد اخد فرح اللى بتعيط ودخل اوضتها وقعدها على السرير:خلاص بقي الموضوع انتهى بطلى عياط بقى
فرح:انا خايفه يرجع فى كلامه تانى
زياد:انا معاكى ياحبيبتى يلا غيرى وتعالى نتعشي سوا
فرح:لا انا عايزه انام يازياد ونبي
زياد:حاضر ياحبيبتى نامى
زياد خرج وفرح غيرت هدومها ومسكت صورة والدتها:وحشتنى اوى يافطوم وفضلت تعيط كتير لحد مانامت.....