روايه الملاك والقاسي ««الفصل الرابع»» فارس اخد الملف من زياد وركز فيه شوية وزياد بص ناحيه الطلاب وشاف فرح فى وسطهم ابتسم اوى وفى نفس اللحظه فارس رفع وشه شاف زياد وهو بيغمز ناحيه الطلاب وبص ناحيتهم شاف فرح بتضحك فارس اتضايق جدااا فارس بحده:اتفضل يايحيي خد الطلاب وروح على مكتبك كمل شرح المشروع يحيي:تمام يافندم الطلاب كلهم لسه هيخرجووو فارس:فرح السيد فرح لفت:نعم فارس:خليكى انتى شويا فرح بصت لسارة وراحت واقفت قريب من المكتب وفارس عينه فى الورق زياد بهمس:مش تعرفينى انك معايا فى نفس الشركه فرح بنفس الهمس:حصل خير ياكابتن فارس ملاحظ همسهم لبعض وده عصبه اكتر فارس:زياد اخر جزء عايز فيه شويا تعديلات روح لعامر وهو هيظبطه معاك اتفضل زياد خرج وفرح واقفه متوترة فارس:ممكن افهم ايه اللى كان بيحصل من شويا فرح:مش فاهمه حضرتك تقصد ايه فارس قام وقف:حضرتك هنا فى شركه محترمه ياانسه وموضوع النظرات والضحك وقله الادب ده مش هنا مفهوم فرح عينيها دمعت:حضرتك تقصد انى مش محترمه فارس:كنت مفكرك محترم وغير كل البنات اللى شوفتهم بس بعد اللى شوفته قدامى الوقت بينك وبين زياد احكم عليكى بايه فرح:بس حضرتك فهمت غلط زياد يبقي اخويا فارس بصدمه:اخوكى فرح:ايوا اخويا وهو اتفاجأ بيا هنا لانه ماكنش يعرف انا بشتغل فى شركه ايه فارس:انا ماكنتش اعرف انه اخوكى ومن الطبيعى لما اشوف موظف وموظفه قاعدين يغمزو لبعض من الطبيعى فهمى هيروح لبعيد فرح بحزن:حصل خير الباب اتفتح ودخلت ملك فارس:فى حد يدخل كدا مش فى حاجه اسمها باب ملك:فى اى يافارس احنا وقت البريك على فكرة فارس:انا اسف يالوكااا متزعليش ملك بصت لفرح اللى دموع فى عينيها:انت زعلتها هى كمان ولا ايه..انا ملك اخت فارس ممكن نتعرف ياقمر فرح ضحكت:وانا فرح ملك:ماشي يافروحه بما ان مافيش حد اصاحبه فى ام الشركه دى تقبلى تبقى صحبتى فرح:طبعااا ده شرف ليا ملك:واخير لقيت حد اضيع وقتى معاه فارس:بس دى شركه للشغل مش تضيع وقت ياملك ملك:يووووووه يافارس وقت البريك بس فارس:اذا كان كدا ماشي يلا روحو عشان وقت الغدا فرح وملك لسه هيخرجو من المكتب فارس:فرح فرح لفت ليه:نعم فارس:انا اسف مرة تانيه فرح:حصل خير فرح خرجت وكانت سارة مسنيه فرح سارة:فرح مستر فارس كان عايزك فى ايه فرح:حاجه فى الشغل ياسارة متخافيش ملك:مش تعرفينا بقي فرح:دى ملك اخت مستر فارس وصحبتى طبعاااا ودى سارة صاحبه طفولتى ملك:هاى ياسوووو كدا بقي عندى فروحه وسووو صحاب صح سارة:اشطااا يالوكاااا فرح:طب يلا نروح الكافتريا ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ عند فارس قاعد فى مكتبه وبيحكى لعامر اللى قاله لفرح عامر:يابنى انت على طول دبش كدا ماتفهم الاول منها بدل الطوب اللى بتحدفه ده فارس:اللى حصل بقي وانا ايه اللى عرفنى انه اخوها بس اضايقت لما شوفت دموعها عامر:فارس انت بجد بقت حالتك صعبه هسالك سؤال وترد بصراحه فارس:اسال عامر:انت معجب ب فرح فارس بعصبيه:انت بتقول ايه ياعامر انت اتجننت عامر:اومال نظراتك ليها فى وقت الاجتماعات وكمان اضايقت ولما شوفتها بتضحك مع زياد ولما شوفت دموعها فارس:حاسس جواها حزن كبير بتحاول تداريه ورا ضحكتها عامر:ياعم الرومانسي فارس حدفه بالقلم:قوم غور من وشي غلطان انى بتكلم معاك عامر:افتح قلبك ياصاحبي مش كل الستات زى بعضه فارس بدون وعى:هى مش شبههم عامر:ايوا بقا ياصاحبي فارس:امشي يلا من هنا عامر:خلاص ماشي بس صح ملف الميزانيه وكمان المشروع هتسلمه لمين فارس:فرح اكيد لانها مهندسه المشروع الوقت مع يحيي عامر:فارس انت متاكد دى مسؤليه كبيرة اوى الملفات دى لو ضاعت هنخسر ملايين فارس:متقلقش واثق انها هتحافظ عليهم فى نفس الوقت شيرى كانت جايه لفارس وسمعت كلامهم وراحت بسرعه تكلم مامتها عشان تقولها زيزى:انتى تعرفى البنت اللى هيبقي معاها الورق شيرى:اه معانا فى الشركه زيزى:حلو اوى رقابي البت دى كويس وحولى تاخدى منها الملفات شيرى:لو فارس عرف هتبقي مصيبه وكمان الشركه كلها كاميرات زيزى:هخلى اكرم يشوف قصه الكاميرات دى اقفلى الوقت يلا شيرى:حاضر ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ فى مكتب فارس فرح بتوتر:بس دول ملفات مهمه اوى وانا اخاف يضيعو منى فارس:عندى ثقه كامله انك هتحافظى عليهم يافرح فرح:ربنا يستر فارس:اتفضلى انتى هتاخديهم معاكى البيت وتكملى المشروع وبعد يومين تجيبه عشان نسلمه عشان المناقصه فرح:حاضر يافندم ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ فى مكان جديد اول مرة نزوره زيزى قاعده قصاد رجل كبير (صلاح الصياد صاحب شركات الصياد المنافسه لشركات فارس) صلاح:متاكده من الكلام ده زيزى:طبعااا وهحاول اجبلك الملفات دى قريب صلاح:كدا تبقي وقعت يافارس ياالفى ومحدش سمى عليك دخل عليهم شاب نفس عمر فارس(مروان ابن صلاح وبيكره فارس) مروان:زيزى هانم بتعمل ايه عندنا زيزى:ازيك يامروان مروان:انا كويس جدااا مقولتش ايه سبب الزيارة السعيده صلاح حكى لمروان كل كلام زيزى مروان:كدا تبقي لعبت معانا وبكدا هناخد المناقصه من ابن الالفى زيزى:اول مااوصل للملفات هجيبهم ليكو فورااا بس طبعا ليا حلاوتى صلاح:اؤمرى يازيزى زيزى: ٥ مليون مروان:بس ده كتير زيزى:ولا كتير ولا حاجه انت لو خدت الورق هناخد المناقصه اللى بمليارات صلاح:خلاص يامروان اللى تطلبه زيزى هتاخده زيزى:شكرااا ياصلاح باشا انا همشي بقي ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ عدى يومين وفرح مش بتجيب الملفات معاها الشركه وده هيجنن شيرى وزيزى وجه اليوم اللى فرح هتسلم فيه الملفات لفارس فرح اول لما وصلت عند مكتبها قابلتها شيرى شيرى:انتى فرح فرح:ايوا انا شيرى:مستر فارس بيقولك سيبي الملفات اللى معاكى على مكتبه فرح:هو مستر فارس جه شيرى:هو جه ونزل تانى بجيب حاجه من عربيته وطالع فرح:حاضر فرح دخلت وحطت الملفات على المكتب وخرجت راحت لملك تشوفها شيرى فتحت باب المكتب بتاع فارس ودخلت اخدت الملفات وخرجت بسرعه ونزلت من الشركه وقابلت مامتها فى مطعم واديتها الملفات زيزى:متنسيش الخطه التاتيه شيرى:حاضر شيرى رجعت تانى الشركه وكانت فرح فى مكتبها:فروحه اخبارك ايه فرح باستغراب لان دى اول مرة شيرى تكلمها:نعم شيرى:تيجى نخرج فرح:فين شيرى:فى كافيه قريب من الشركه بيعمل قهوة حلوة اوى وبالمرة نتكلم سوااا ونبقي صحاب فرح مستغرباها بس محبتش تكسفها:حاضر شيرى وفرح خرجو من الشركه شيرى:اوبس نسيت فونى هروح اجيبه واجى معلش يافرح خلى الملفات دى معاكى (الملفات دى ليها نفس الكافر بتاع الشركه) فرح:تمام شيرى مشت لبعيد شويا استخبت عشان فرح متشوفهاش وطلعت فونها تصور اللى هيحصل فرح واقفه وجه واحد خبط فيها والملفات وقعت على الارض وده طبعاا مروان الصياد :انا اسف ياانسه مروان جاب الملفات من على الارض واداهم لفرح فرح اخدت الملفات:لا عادى ولا يهمك حصل خير مروان مد ايده يسلم عليها:انا احمد فرح بكسوف مدت ايدها:انا فرح كل ده وشيرى بتصورهم طبعاااا مروان مشي وشيرى راحت لفرح وراحو الكافيه شربو قهوة ورجعو الشركه تانى اول لما دخلو سارة جرت على فرح:كنتى فين يافرح فرح:فى ايه ياسارة سارة:مستر فارس قالب عليك الدنيا اطلعى بسرعه فرح راحت بسرعه على مكتب فارس وخبطت ودخلت:مستر فارس فارس:كنتى فين يافرح وفين الملفات فرح:انا اول ماجيت سبت الملفات على مكتب حضرتك زى ماطلبت منى فارس:انا طلبت منك ايه وانطقى سبتيهم فين فرح:هنا على مكتب حضرتك فارس بعصبيه:وراحو فين طااااارو مثلا عامر دخل على صوت فارس وفرح دموعها بدات تنزل عامر:فى ايه يافارس فارس:الهانم بتقولى سابت الملفات على مكتبي هنا ومافيش حاجه هنا عامر:فرح انتى سبتيهم فين بظبط فرح بعياط:هنا على المكتب والله عامر:خلاص يافارس نتاكد من الكاميرات فارس:الكاميرات من ساعه ماوصلت وهى مش شغاله عامر:ازاى الكلام ده فارس بصوت عالى:هو انا بشتغل فى المخروبه دى لوحدى ماتروح تسال المسؤل على اوضه التحكم عامر:طب اهدى تعالى يافرح برا ارتاحى شويا فارس :استنى انتى اخرج انت ياعامر عامر خرج وهو خايف على فرح من عصبيه فارس وفارس قرب من فرح اللى هتموت من الرعب فارس لحده:لو الملفات دى خرجت برا الشركه هعيشك جحيم هتكرهى حياتك بسببي وهتشوفى وشى التانى وانا انصحك بلاش تشوفيه فرح لخوف ورعشه:والله انا سبتهم على المكتب فارس بصوت عالى:اخرجى برااااااا فرح خرجت بسرعه على برااا وعامر دخل لفارس:الكاميرات كلها متعطله فارس:لا ده الموضوع مدروس بقي حلو اوى عامر:ناوى على ايه يافارس فارس:اخرج برا الموضوع احسنلك انا هجيب الورق بمعرفتى وااااه كلم المهندس الكترونى يجى يشوف الكاميرات السريه فى اسرع وقت من غير ماحد يعرف عامر:بس هو مسافر ومحدش يعرف يفتحهم غيره ومش هيرجع غير بعد ٣ ايام فارس:اول لما يرجع تقوله عامر:حاضررر.........
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
