Chapter 2

315 18 1
                                    

Ang sakit talaga ng paa ko. Sabi ni Sheila sabay haplos ng kanyang ankle.

Bigla namang tumayo ang lalaki na nakabangga sa kanya at hinawakan ang paa ni Sheila at hinilot eto.

"Hoy, Mister bakit mo ginagawa yan?" wagas na boylet, hinilot pa talaga ang paa ko.

Aaminin ko talag, masama ang pagkabagsak ko kasi naman no, sa may gilid ako ng hallway na di gaanong kataasan na kung ma out of balance ka eh syempre,. goodbye ankle ka talaga..!!

"Sorry talaga miss, masakit pa ba?" sabay galaw ulit sa paa ni Sheila..

"ahmmm..di na masyado. Tama na nga yan, kaya ko na sarili ko." pag tataray ko sa boylet.

"Sorry talaga ha, nagmamadali kasi ako, sorry .(with peace sign pa talaga)." hala ang cute ni Mister..ahaha.

"Ok na yun ah. Di mo naman sinasadya basta sa susunod tumingin ka sa tinatakbuhan mo." ahaha, ang bait ko noh..

"I will, sensya." sabi nya ulit kay Sheila.

hindi ata nauubusan ng sorry etong si boylet, pero sa totoo lang, ang cute nya talaga!!!..waaaah!!!...

Inalayan naman patayo ng lalaki si Sheila, at nang nakatayo na si Sheila ay umakbay sya kina Karen sa isa pa nyang kaklase.

"Sige miss, mauuna na talaga ako, sorry." at nagpaalam na nga ang lalaki.

."Masakit pa ba? tanong sa akin ni Karen.

."Hmm ..oo pero di na masyado, keri ko na.heheh." response naman ni Sheila sa kanya.

.Nagpatuloy sila sa paglalakad hanggang sa makapasok na sila sa kanilang classroom pero luting pa rin ang isipan ni Sheila.

Familiar masyado yung lalaking yun bha, parang nakita ko na talaga syaa, di ko lang maalala.hmm.Isip nya habang nagsisimula na ng pagpapakilala sa kanilang klase kasi naman may mga bagong transferees from other school..

"Ikaw naman mister." rinig kong sabi ni ma'am sa lalaking nasa unahan.

oh well , hindi ako umuupo sa bandang unahan kasi naman baka mahuli pa ako ng mga subject teachers ko na bumabasa ng libro instead of listening them,(OI hindi pocket book ha kundi MYSTERY BOOKS.).

Hala! @_@..sya yun oh, yung lalaki nakabangga ko kanina.

Bigla na lang bumalik sa sarili si Sheila nang makita nya yung lalaking cute daw.

"Hi po, good morning, Im Kenrick Wayne Teng, 15 years old. Nice meeting you all."

^______________^.ganyan kalaki ang smile nya. halatang nasiyahan .

Ah, so Kenrick pala name nya. Cute nya talaga pero parang nadinig ko na rin pangalan na yan ah. HMMM..mysterious talaga,..FAMILIAR talaga sya sa akin. Sabi ni Sheila sa sarili niya.

***

Kenrick ♥

Ayun oh, nagkaroon na rin ako nang POV, salamat author.

.Ako nga palasi Kenrick Wayne Teng, 15 years old na lumipat ng paaralan para lang hanapin ulit yung girl of my life na kababata ko nuon na iniwan ko.

Oo, iniwan ko sya dahil pianpunta ako ng parents ko sa China para dun mag aral. Sa murang edad ko nga eh ininhanda na ako ni PAPA para sa business naming, ako daw kasi ang magmamana ng lahat.

Willingness to Forgive ♥ ~On Hold~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon