Chapter 17

116 8 0
                                    

Sheila's POV

Hindi ko makita dinadaanan ko.

Patakbong umalis si Sheila sa harapan ni Jhake at nang kanyang barkada.

All this time, nagpakatanga sya. Wala syang alam na ginaganun na pala sya ng dalawa. Ng dalwang ahas sa buhay niya.

Bigla namang napaluhod si Sheila dahil siguro sa hindi na nito kayang umiyak na tumatakbo.

"Ang sakit. Sobrang sakit." sabi nya sa gitna nang pag iyak.

"Bakit ba ganun? Lahat na lang ng mamahalin ko iniiwan ako?"

Bigla namang umulan.

"Mabuti pa ang ulan. Sinasabayan ako sa pag iyak."

pagkatapos na masabi ni Sheila ang mga bagay na iyon, tumayo na sya at napatuloy sa pagtakbo.

Iyak lang ng iyak si Sheila hanggang sa makalabas sya sa village nila Jhake.

Kenrick's POV

"WHAAAAT?, " halos mabitawan ni Kenrick ang phone nya sa narinig.

[ Hurry up Son.I'll wait you here. No time for explaination. Dalhin mo na dito si Sheila. Plzzz. Bilisan mo.]

"Yes dad. Pupuntahan ko na sya." agad namang lumabas ng bahay si Kenrick.

"Mama Nenang, pakisabihan nalang po sa mga barkada ko na umalis ako kung dumating sila." sabi ko sa isang yaya namin.

"Sige iho, pero bakit ka nagmamadali.?" tanong ni manang.

"Naaksidente po ang mga magulang ni Princess."

"ANOOO??? DIYOS KO PO SANA'Y LIGTAS SILA. Sige iho. Mag-iingat ka ha.,"

"Opo." at pumasok na sa kotsesi Kenrick.

Hindi na nya inabala si Manong namag drive sa kanya total kaya na nya at may student's license naman sya.

Oh, Diyos ko po.. Spare the lives of tito and tita as well as Edzel for Sheila's sake.

Halos mangiyak ngiyak na si Kenrick pero hindi sya nagpatinag. Kailangang ngang puntahan si Sheila.

Ilang minuto ang nakalipas, narating na nya ang bahay nila Sheila. Pinapasok naman sya ng gurad ng village kasi kilala niya ito.

"ATE YEN.. ATE YEN." sigaw ni Kenrick sa labas ng gate.

"Oh. Rick bakit ka nandito?" sabi ni ate habang binubuksan ang gate

"Ate, nandyan ho ba si Princess?" sabi ko habang patingin tingin sa loob ng bahay nila.

"Eh wala dito eh, kanina pa umalis. Teka, bakit ka ba nagmamadali?."

"Ate, tawagan mo ko kung nakabalik na sya at kung hindi sya naparito, pumunta ka sa Villa Hospital." sabi ko kay ate habang tatalikod na sana.

"Teka, teka. Bakit hospital, sinong nahospital?" natatakang tanong ni ate .

"Sila tito ho. Basta pumunta na lang kayo dun. Hahanapin ko si Sheila. DAdalihin ko din sya doon."

" OH, Diyos ko. Anong nangyari.? Sige, mag ingat ka." sabi ni ate na parang naiiyak na."

"Ikaw din po." at i start the engine.

Saan ka na ba Sheila?...Lord bakit ngayon pa? Sheila?..Pincess.

Hindi ko mahanap si Sheila. Nagpalibot libot na rin ako sa syudad pero wala pa rin.

Nang biglang may nakita akong babaing nakaupo sa may puno ng playground.

Alam ko.. Alam kong si Sheila yun..

DAli dali ko namang ipinark yung kotse banda sa may entrance plaza.

"SHEILA!!!" tawag ko.

"SHEILA!!! " habang papalapit ako sa babae.

"Shei-...Oh Christ, Sheila anong nangyari?"

Walang malay si Sheila.

Dumudugo ang kamay nya.

"Oh shit, Princess, anong nagyari." tanong nya habang binubuuhat nya ito papuntang kotse,

Nang mailagay na nya ito sa back seat, agad2x naman nyang tinungo ang driver's seat at panaharurot ang kotse.

" Oh please, Sheila. Please. Wag kang mawala. Kailangan ka pa nang pamilya mo. Shit.!!!" napahampas naman sya sa stirring wheel.

"Oh shit.!!" yung na lamang ang nabulalas nya.

Pagkarating sa hospital, agad naman syang inassist ng mga nurse na nakatambay lang sa labas ng ospital.

"Anak, anong nangyari?" tanong ni papa sa akin.

"Hindi ko alam pa. Nakita ko lang sya sa may puno na walang malay at dumudugo ang kaliwang pulso nya." sabi ko na halos mangiyak na ako.

"Bakit ba to nangyayari? Bakit sabay pa. Oh God anong gagawin namin" sabi ni Papa at napasabunot sa mukha nya at tumutulo na ang mga luha.

Ngayon ko lang nakita si Papa na ganito kung makapag-aalala. Ang Sarte family ay parehong kritikal ang sitwasyon.

"Let's just pray na lang pa. Rick, ok lang kung gusto mong umiyak . Alam ko hindi mo gustong mawala sa buhay mo si Princess." sabi ni kuya Dexter.

"Don't lose hope Pa, magiging okay din sila tito ." sabi naman ni kuya Bryan.

"Wala talaga tayong magagawa. Ipagdasal na lang natin silang mag-anak." sabi ni Papa.

" HIndi ko *sob* kaya pa. " sabi ko habang umiiyak.

"Son, everything will be alright." sabi ni Papa.

"Magiging okay pa ba sila tito at tita?, si Edzel at Princess?" sabi ko/.

"God knows."

Niyakap na lang ako ni papa at nang mga kuya ko. Nagpapasalamat ako kasi nag-aalala din sila sa Family friend namin.

sa sinabi na yun ni papa, parang nanikip ang dibdib ko. Hindi ko kayang mawala si Sheila, hindi ko kayang mawala sila tito at tita, pati na rin Edzel na kinakapatid ko. Hindi ko kayang mawala sila.

Dapat maging matatag ako at aalamin kung bakit naisipan ni Sheila ang magpakamatay,..

Magiging okay din ang lahat.

Magiging okay din.

*******************************************************************************************************

Willingness to Forgive ♥ ~On Hold~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon