3rd PERSON'S POV
Princess.....Princess, come here baby.....tawag ng isang magandang babae na hindi mo lubos maisip na ina dahil sa balingkinitan nitong katawan na parang teenager lang.
yes.. mommy....oh wait..oh..*LGUJVJHTUY*. *sniff* *sniff*.. hm--hmm.. Mommy, (crying)..mommy it hurts...huhuhu...iyak ng bata ng madapa sya.
it's okay baby...gagamutin na yan ni mommy..sabi ng babae ng makalapit na sya sa bata.
bigla namang niyakap ng bata ang beywang ng kanyang ina.
Mommy... you won't leave me right?...tanong ng bata sa mommy nya.
Why will i do that baby? ...tatawa tawang tanong ng babae
Nah...just tell me mom.. you wont leave me..with matching padyak padyak ng bata na parang naiinis..
Ofcourse not..baby.. i wont leave you and that's a promise..sabi ng babae tapos lumuhod sya at kiniss ang bata sa pisngi.
pero unti unting lumayo ang mommy nya.
Mommy..san ka pupunta? tanong ng bata habang papalayo ng papalayo ang mommy nya.
mommy...mommy...tawag pa rin nya sa mommy niyang malayo na sa kanya..
MOMMY!!!!!...sabay ng malakas na sigaw ng bata ay napahagulgol si Sheila mula sa kanyang pagkawalang malay ng isang araw tamo ng kanyang tangkang pagkakamatay.
"Sheila, bakit?"..tanong ni King na yaong oras na yun ay nakabantay sa kanya..
"Momm... *sob* mommy..." patuloy pa rin sa pag iyak si Sheila.
Walang nagawa si King kundi ang yakapin ang taong mahal niya na alam nyang mas masasaktan pa sa malalaman nya tungkol sa mommy niya.
"Tahan na princess.. Nandito lang ako." pagpapakalma ni King dito.
Ilang minuto din sila na nanatili sa ganong ayos. Ni walang sumubok na basagin ang katahimikan kundi hagulgol lang nangingibabaw sa kwarto nila.
Unti unting humiwalay si Sheila sa pagkakayakap ni King.
"Where am I?' tanong nya ng makita nya ang isang malaking room na halos kulay puti lang ang nadito.
"Hospital." tipid na sagot ni Kent sabay iwas sa dalaga.
"Why?" tanong ni Sheila.
"You almost killed yourself Princess." sagot ni King in a low voice.
At dun pa lamang napagtanto ni Sheila ang ginawa nya para maibsan o matapos ang sobrang sakit na nararamdaman nya na malamang pinagtaksilan sya ni Jhake at ng bestfriend nya.
Bigla namang nagsalita si King para basagin ang kathimikan na namamagitan sa kanila.
"Bakit mo ginawa yun?" tanong ni Kent
Pero hindi nagsalita si Sheila kundi tumingin lang ito sa labas ng bintana. Pinipigilan niyang umiyak kasi bumabalik lahat ng kirot sa puso nya na sinugatan ng dalawang taong mahalaga sa buhay niya.
"ANO TATAHIMIK TAHIMIK KA LANG DYAN? DI MO BA ALAM SHEILA, ANG DAMING NAG-AALALA SA YO.!! SHIT!" sigaw ni King kay sheila sabay hampas sa metal siding ng kama na knaroroonan ni sheila dahilan ng pagkabigla at pagtuloy tuloy na agos ng luha ni Sheila.
"ANG SAKIT KASI.! ALAM MO YUN?!!! *s0b* ANG SAKIT SAKIT DITO OH!!!!."sabay turo ni Sheila sa dibdib niya.
Nanatiling tahimik si Kent. Hindi nya alam kung ano ang sasabihin o ang dapat iakto nya sa harap ni Sheila. Mas pinili na lang nyang tumahimik at makinig sa iyak ni Sheila.
"MASAKIT KING!!! MASAKIT NA IWAN KA NG TAONG MAHAL MO!!!."sigaw nya kay Kent na halatang nagulat sa sinabi ni Sheila hindi sa sigaw nito kundi sa tawag ni Sheila dito..na KING.
"Princess, akala ko nakalimutan mo ko." out of the topic na tanong nya kay Sheila.
Bigla namang napatigil si Sheila sa paghagulgol...at biglang napangisi habang pinupunasan ang luha nya.
"tsk.At bakit King?.pag hindi ko nasabi ang name mo, hindi mo aaminin sa akin na si Kent at King na kilala ko ay iisa?" puno ng poot na pagsabi ni Sheila.
"Hindi na-"
"Stop." sabi ni Sheila.
"Princess, let me explain." sabi nya habang aktong hahawakan ang kamay ni Sheila.
"ENOUGH!!!... AYOKONG MARINIG ANG MGA PALIWANANG MO!!! ANG MGA PALIWANANG NIYO!!!"..sigaw nito sa kanya.
"A-anong ibig mong sabihin.?" gulat na tanong ni Kent.
"Alam kong alam mo na si Kenrick na kababata natin ay si Kenrick na kaklase natin." nakatungo sya nang sabihin nya yun.
"Akala ko nag ka amnesia ka Sheila?. How come na alam mo pala."sabi nito na feeling nya na sya ang naloko.
"Bakit? You think that i was just fooling you around all this time? Ha!! Ang kapal mo rin eh noh..Alam ko King. Naalala kita when we are 2nd year. Nung nadulas ka na tawagin akong princess." bigla syang tumigil para punasan ang luha na patuloy pa rin sa pag agos.
"Pero bakit ngayon mo lang sinabi.Sheila, sobrang nag-alala ako sayo nun na kung malaman mo ang lahat, baka mabalik na naman yung dati. Mabalik yung dating sakit na nararamdaman mo ." sabi nito na nakahawak na ngayon sa kamay ni Sheila.
"Ayaw kong masaktan ka ulit Sheila. Ayokong masaktan ka ulit dahil nasasaktan din ako." pigil sa pag iyak na sabi ni Kent.
"Alam mo naman na ma-" biglang naputol ang sasabihin sana ni kent.
"Umalis ka na." sabi nya sabay agaw sa kamay nya.
"Sheila naman, ano bang dapat gawin ko para patawarin mo at mahalin mo?" tanong nya dito.
".."
"DAHIL BA KAY KENRICK? DAHIL BA SA KANYA SHEILA.?!!." napataas na din ng boses si Kent.
"Pareho lang kayo. PAREHO LANG KAYO NI KENRICK NA NANG-IIWAN!!!! GALIT AKO SA INYO, SA INYONG DALAWA!!" sigaw nito.
Di nila alam na sa labas ng kwarto, may isang pusong nadudurog sa naririnig nyang away sa loob.
Si Kenrick. Umiiyak si Kenrick hindi dahil sa naging tanga sya na hindi nya napansin na kilala na pala sya ni Sheila, kundi ang sakit na nararamdaman ng puso nya na galit si Sheila sa kanya.
Lalo na yung sakit na pabalik2x na nararamdaman ni Sheila nung iniwan nya ito.
"Sorry..Princess, hindi ko sinasadya. Mahal kita. Mahal na mahal kita." sabi nito at tumalikod.
***********************************************************************************************************
