Dondurucu soğuk ~

Karlı kış günü

Karlı bir kış günü idi... Karın o asaletli beyaz rengini gölgeler bozuyordu. Ağaçlara usulca düşen kar taneleri çok masum gözüküyordu. Böyle güzel bir havada nasıl bu kadar mutsuz olabilirdim. Oysaki tam bir kış insanıyımdır. Belki bir nedenim vardır...

"Deniz!"

Kimdi acaba bu? Kafamı çevirdim. Emel gelmişti. Kendisi üniversiteden çok yakın bir arkadaşımdı. Elinde tasarımlarıyla yanıma yaklaştı. Arka arkaya derin soluklar alarak bana;

-Hocanı-(nefes alır) Hocanın verdiği ödevi yapmamıştın. Belki işine yarar.

diyerekten bana tasarımları uzattı. Teşekkür edercesine bakıp yüzüne gülümsedim ve tasarımlara baktım.

-Ödevimiz olduğunu hatırlamıyorum. Ayrıca bu kıyafetler çok sade. Ben neden böyle bir tasarım yapayım? Hoca çok rahat anlar. Bu dekolte hiç benlik değil, dedim. Ardından Emel;

-En son derste uyuyordun o yüzden anlatmama izin ver.(soluklanır) Konu zaten "Minimalist Moda: Sadelik ve Zarafetin Gücü".

-Bu aralar kafam darmadağın. Ayrıca tasarımlar çok güzel!, dedim ve çantama koyacaktım. Ardıdan Emel;

-Ben onları hocaya zaten gösterdim. Bunlardan ilham alman lazım. Bunları verme. Hem altında adım ve imzam var. Çok rahat anlar. Ama sende kalsınlar. Yarın getirirsin, dedi.

Evin yolunu tuttum. Sokak lambaları yandı. Kampüsün durağına gittim. Oldukça büyük bir kampüstü. Benim bulunduğum yurt ise kampüsün bir diğer ucundaydı. Otobüs geldi ve boş bir yer bulup oturdum. Yanımda uzun boylu ve sarışın bir çocuk vardı. Muhtemelen rus ya da benzeri bir ırk olsa gerek. Yanında valizleri ve çantası vardı. Yeni geldiğini düşünmüştüm. Tatlı ve sıcak bir şekilde;

-Merhaba!, dedim. Bana baktı. Gülümsedi. Dişleri kar beyazıydı. Kıskanmıştım. Elimi sıktı. Parmakları adeta kusursuzdu ve eli açık bir renkti fakat soğuktan üşümüş olsa gerek belirli bölgeleri kırmızıydı. Eldivenimi çıkarıp elini sıktım. Elim gerçekten ondan sıcaktı...

Adını sordum ve bana;

-Ivan... Ivan VOLKOV!, dedi ve gülümsedi ve bende;

-Deniz YILDIZ, memnun oldum!, dedim ve biraz sohbet ettik. Rus olduğunu teyit etmiş oldum. Aynı yurtta olmamız gerçekten büyük bir şanstı, arkadaş olabilirdik. Benim için bir kazançtı adeta...