මේක නම් මම බස් එකේ තනියම යන්න පටන් ගත්ත මුල් කාලෙ වුණ සිද්ධියක්.ඒ දවස්වල මම බස් තියෙන වෙලාවල්වත් දන්නෙ නැහැ.මේක වුණෙ මම ක්ලාස් ගිය දවසක.එදා යාළුවො කවුරුත් ඉඳියෙ නැති නිසා මට එන්න වුණෙ තනියම.පන්තිය ඉවර වෙන්නත් ටිකක් පරක්කු වුණ නිසාත් පන්තිය තියෙන්නෙ ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් ටිකක් මෙහා නිසාත් මම කලින් ම තීරණය කරලා තිබ්බෙ ස්ටෑන්ඩ් එකට නොගිහින් පන්තිය ළඟ තිබ්බ හෝල්ට් එකෙන් බස් එකට නඟින්න.මම පන්තියෙන් එළියට එද්දි ම වගේ හෝල්ට් එකේ බස් එකක් නවත්තලා තිබුණා.අපේ පාරෙ යනබස් එකක් වගේ දැක්ක නිසා මාත් දුවලා ගිහින් නැග්ගා.දැන් ඉතින් තනියම බස් එකට නැග්ග මුල් දවසක් නිසා ඒ ගැන අමන්දානන්දයට පත් වෙලා ඉඳිය මම සල්ලි දෙන්න හදද්දි මට ඇහුණෙ මගෙ එහා පැත්තෙ ඉඳිය කෙනා වෙන පාරක තියෙන තැනකට ටිකට් ඉල්ලනවා.කොන්දොස්තර අන්කලුත් ඒ ටිකට් එක දුන්නා.වෙලා තියෙන දේ තේරුම් ගන්න මගෙ චූටි මොළේට තත්පර පහක් විතර ගියා.ඔව්;පිස්සෙක් වගේ දුවගෙන ඇවිත් නැගලා තියෙන්නෙ වෙන පාරක බස් එකකට.දැන් ඉතින් කෑ ගහලා බහින්නත් බැරි නිසා ළඟම තියෙන හෝල්ට් එකට ටිකට් එක අරගෙන කිසිදෙයක් නොවුණ ගාණට මම ඒ බස් එකෙන් බැස්සා. දැන් ඉතින් ඊළඟ අවුල තමයි ආයෙත් බස් එකක් එන්නෙ කීයටද කියලාවත් දැනගෙන ඉඳියෙ නැති එක.ගැම්මට බැස්සට එතන ටිකක් පාළු වගේ තැනක් නිසා ගොඩක් වෙලා ඉන්නත් හිතුණෙ නැහැ.ඒ නිසා ම ඊළඟට ආව බස් එකට නැග්ගෙ ඒකත් මම යන පාරෙ බස් එකක් නෙවෙයි කියලා දැනගෙනමයි.ඒත් ඒකෙන් ගෙදරට ගොඩක් ළඟට යන්න පුළුවන්.කොහොමහරි ඒකෙ ගිහින් බහිද්දි ම ගෙවල් පාරෙ යන බස් එකක් එනවා.ඉතුරු ටික පයින් යන්නෙ මොකටද බස් එකක් තියෙද්දි කියලා හිතුණ නිසා ජයග්රාහී ලෙස ඒ බස් එකෙ ඇවිත් ගෙදර ළඟින් බැස්සෙ බස් තුනක ගමනකින් පස්සෙ.කමක් නෑ.කොහොමහරි යහතින් ගෙදර ආවනේ. ගෙදරට ඇවිත් විස්තරේ කිව්ව ම ගෙදර මිනිස්සු බැන්න එක වෙන ම කතාවක්.ඒ වුණාට මම මුලින් ම නැග්ගෙ අපේ පාරෙ බස් එකක තමා.ඒ වගේ ම බස් එකක් අපේ පාරෙත් එනවා.එක වගේ බස් එක එක පාරවල්වල යන එක වහා ම වෙනස් කරන්න ඕනේ කියලා මම නම් කියන්නෙ.
මම කොහේ ගිහින් අතරමං වෙයිද කියන සාධාරණ සැකය අපේ ගෙදර අයට තිබ්බ නිසා එදායින් පස්සෙ හරියටම බස් එක බලලා විතරක් නඟින්න කියන කියන උපදේශය නම් මට හරියටම පිළිපදින්න වුණා.Evelyn
YOU ARE READING
කතා+බස්
No Ficción#රතුබස් වෙනුවෙන් බලා සිටින සුවහසක් සීසන් ප්රජාව වෙතට හුදෙක් රසවින්දනයට සඳහා පමණක් ලියවෙන්නක් වේ.