ගොඩක් අය ආදරේට කවි ලියන්නෙ, සින්දු ලියන්නෙ විතරක් නෙවේ ආදරේ කරන්නෙත් රෑට එන හඳටමනෙ. ඒක ගැන වලාකුලු තරුවලට මුමුණද්දි තරු හිතුවලු කවුරුත් ම එයාලට ආදරේ නෑ කියල. ඒ නිසා ම තරු ඔක්කො ම කතා වෙලා දවසක් රෑ අහස හැර ගියාලු, දරාගන්න බැරි තරම් දැනෙන දුක වැඩිකම නිසාම.
ඉතින් එදා රෑ හද තනිය ම මුලු අහසෙම තමන්ගෙ ආධිපත්යය පැතිරුවාලු, ලෝකෙ හැමතැනට ම එලිය දුන්නලු. හැමදේම සාමකාමීව තිබුනලු. හැබැයි ඒ ටික වෙලාවක් යනකන් විතරයිලු.
රෑ කාලෙට පේන දුර ඈත තියෙන තරුවලට වැඩිපුර ම ආදරේ කරපු ඒ නිසා ම තමන්ගෙ ලස්සන නිර්මාණයක්වන චූටි කණාමැදිරිපැටවු තරු වගේ හැඩ කරපු සොභාදහම, තරු එයාව දාල ගියා කියල හිතල කම්පා වුනාලු.
තරු රටාවලින් පාර හොයාගත්ත මිනිස්සුන්ට තමන්ගෙ මාර්ගය හොයා ගන්න බැරුව අතරමන්වෙලා දුක්වෙන්න පටන් ගත්තලු.
මුලු ලෝකෙ ම ඉන්න මිනිස්සුන්ට රෑ අහසෙ තියෙන තනි හඳේ එලිය අතරින් චූටි චූටි දිස්නෙ දෙන බෝල පේන්න නැති වුනාම දුකක් දැනුනලු.
ඒත් දැන් දුක්වෙන්න පරක්කු වැඩි වෙන්න පුලුවන්. සමහරක්විට ආයෙ කවදාවත් කාටවත් තරු හොයගන්න බැරි තරම් දුරකට ගිහිල්ල වෙන්න පුලුවන්, එහෙම නැත්නම් ආපහු හොයා ගත්තත් තරු රෑ අහස කලින් තරම් හැඩ නොකරන්න පුලුවන්
ඉතින්, කවදාවත් ඔයා ආදරේ කරන කෙනෙක්ට ඒක පෙන්නන්නැතුව ඉන්න එපා. මොකද හිත් කියන්නෙ සෙල්ලම් කරන්න හදපු සෙල්ලම් බඩු නෙවේ.
ඉවරායි.
ඔබේ අදාස් මෙතනින් භාරගනු ලැබේ 😁.
YOU ARE READING
ඔබ එන්න කවියක්ව ඉතින් මට කියවන්න
Poetryකවි පමණක් නොවේ, නිසදැස් පොත් වුවත් භාරගනු ලැබේ😌.