Mastermind | Mabbie

Hoofdstuk 5: Feestje van Koen

Weken waren verstreken sinds het event van Air Up, en het leven van Robbie was weer in zijn normale ritme gevallen. Hij was druk met samenwerkingen, fotoshoots en de eindeloze stroom van berichten en interacties op social media. Toch bleef er één gedachte die af en toe de kop opstak, vaak 's avonds als hij even tijd had om na te denken: Matthy.

Robbie had Koen inmiddels nauwelijks meer gesproken over zijn neefje. Hij had wel aan Koen gevraagd om Matthy's nummer, maar Koen was terughoudend geweest. Hij wilde zijn neef niet opdringen aan iemand, en dat begreep Robbie. Matthy was duidelijk een stuk rustiger en minder gewend aan de aandacht dan de rest van Koens vriendenkring, en het laatste wat Robbie wilde was dat Matthy zich ongemakkelijk zou voelen.

Koen had hem laten weten dat hij het onderwerp rustig wilde brengen, dat hij Matthy niet wilde overvallen met het nieuws dat Robbie hem wel zag zitten. Robbie waardeerde die voorzichtigheid, ook al was hij nieuwsgierig en hoopte hij dat er snel iets zou gebeuren. Maar Koen leek het te laten rusten, en dus deed Robbie hetzelfde.

Totdat hij de uitnodiging voor Koen's verjaardag ontving.

Het was een groot feest, zoals altijd. Koen had een uitgebreide vriendengroep, en zijn verjaardagen waren bijna legendarisch in hun kring. Mensen van alle kanten kwamen samen, en er was altijd een goede mix van bekenden, mede-influencers, en soms zelfs wat bekende gezichten uit de media. Robbie glimlachte bij het lezen van de uitnodiging en wist dat hij er geen moment over hoefde na te denken: hij zou erbij zijn.

Maar terwijl hij de datum in zijn agenda zette, realiseerde hij zich iets. Matthy zou er ook zijn. Koen had hem eerder verteld dat Matthy altijd bij zijn verjaardagen was. Dat was een ongeschreven regel in hun familie – of je nu hield van sociale evenementen of niet, verjaardagen waren heilig. En hoewel Matthy niet het type leek te zijn dat zich in het middelpunt van de belangstelling zou willen bevinden, was Robbie er vrij zeker van dat hij zou komen.

Robbie voelde een lichte opwinding toen het idee hem plotseling trof. Dit zou zijn kans zijn om Matthy weer te zien, en wie weet, misschien kon hij hem deze keer wat beter leren kennen. Tijdens het Air Up-event hadden ze maar een paar korte gesprekken gevoerd, en hoewel er zeker een klik was, voelde het alsof ze niet echt de kans hadden gehad om elkaar goed te leren kennen. Deze verjaardag zou misschien de perfecte gelegenheid zijn om dat te veranderen.

In de dagen die volgden, merkte Robbie dat zijn gedachten steeds vaker afdwaalden naar die komende avond. Hij wist niet precies wat hij van de situatie moest verwachten. Matthy was duidelijk een rustige, terughoudende jongen, en Robbie had geen idee of hij dezelfde aantrekkingskracht had gevoeld die Robbie had ervaren. Maar er was iets aan Matthy dat hem niet losliet, en dat maakte hem vastberaden om erachter te komen of er meer was.

De avond van het feest brak aan, en Robbie arriveerde net iets later dan gepland, zoals meestal het geval was bij Koen's evenementen. De woonkamer van Koen's appartement was al gevuld met bekende gezichten. Mensen stonden in groepjes te praten, er klonk gelach en op de achtergrond speelde muziek. Koen kwam meteen op hem af toen hij binnenkwam en begroette hem met een stevige knuffel.

"Rob! Fijn dat je er bent, man," zei Koen met een brede glimlach. "Zet jezelf lekker neer en pak een drankje. Weet je wel de weg, hè?"

Robbie lachte en gaf Koen een vriendelijke klap op zijn schouder. "Tuurlijk, voelt bijna als thuis hier."

Terwijl Robbie door de menigte liep, probeerde hij onbewust te kijken of hij Matthy ergens zag. De ruimte was druk, en hoewel hij veel bekenden zag, was er geen spoor van hem. Misschien was hij er nog niet, of misschien hield hij zich bewust op de achtergrond. Het zou typisch zijn voor Matthy om een rustige plek op te zoeken, weg van het grootste deel van de drukte.

Na een paar minuten hoorde Robbie een bekende stem achter zich. Hij draaide zich om en zag Matthy in een hoek staan, half verborgen achter een groepje mensen. Hij leek ongemakkelijk, maar niet op een storende manier. Het leek meer alsof hij zichzelf een beetje probeerde te beschermen tegen de overweldigende sfeer van het feest.

Robbie's hart sloeg een slag over. Dit was het moment waar hij de afgelopen weken over had nagedacht. Hij glimlachte en liep rustig naar Matthy toe, terwijl hij in gedachten snel nadacht over wat hij zou zeggen. Terwijl hij dichterbij kwam, ontmoette Matthy zijn blik, en voor een fractie van een seconde leek Matthy verrast. Maar al snel verscheen er een schuchtere glimlach op zijn gezicht.

"Matthy, toch?" begon Robbie, terwijl hij naast hem kwam staan. "We hebben elkaar al eerder gezien op dat Air Up-event. Leuk je weer te zien."

Matthy knikte en keek hem aan, zichtbaar iets minder gespannen nu hij Robbie herkende. "Ja, klopt. Robbie, toch? Ik herinner me je nog."

Robbie glimlachte breder. "Je hebt een goed geheugen. Hoe gaat het? Ik vroeg me al af of je hier zou zijn."

Matthy haalde zijn schouders op. "Het is Koen's verjaardag, dus ik kon niet echt wegblijven, weet je? Maar ja, ik ben er. Jij ook, zie ik."

De luchtige opmerking van Matthy brak het ijs, en Robbie voelde zich direct op zijn gemak. Ze stonden samen in een hoek van de kamer, weg van de grootste drukte, en voor het eerst die avond had Robbie het gevoel dat hij de kans had om echt met Matthy te praten, zonder afleidingen.

"Koen vertelde me dat je niet zo van de drukte houdt," zei Robbie voorzichtig, "maar ik moet zeggen, ik ben blij dat je er bent. Het is niet hetzelfde zonder jou."

Matthy keek even verbaasd, maar zijn glimlach werd wat breder. "Dank je. Dat is aardig van je. Het is alleen... niet echt mijn ding, weet je? Al die mensen, al die gesprekken. Maar het is wel leuk om weer wat bekenden te zien."

Robbie knikte begrijpend. "Ik snap het helemaal. Soms zijn dit soort feesten een beetje te veel. Maar misschien kunnen wij gewoon hier blijven, weg van de drukte."

Ze deelden een blik van verstandhouding, en voor het eerst sinds hij Matthy had ontmoet, voelde Robbie een echte connectie. Het voelde goed, bijna moeiteloos, alsof dit het moment was waar hij op had gewacht.