Onuncu Seviye (gxg)

8.Bölüm

8.Bölüm: İlk Deney

Deney Laboratuvarının soğuk koridorları,bana büyüdüğüm yetimhaneyi hatırlatıyordu. O yetimhanenin duvarları da tıpkı burası gibi soğuktu.

Bayan Larua ile buluşmak için onun odasına doğru yürürken bile, Noa'nın bir deney sırasında komaya girecek kadar zorlanması hala aklımdan çıkmıyordu. Nasıl bir deneye maruz kalmıştı? Canı ne kadar acımıştı? Victoria da böyle bir deney sırasında mı ölmüştü?

Bir de Victoria meselesi vardı tabii ki. Çözülmemiş büyük gizem, cevapsız en büyük soru... Onun hakkında kimse tek kelime dahi etmediği için bu sorunun cevabına ulaşmam biraz zaman alacaktı. Ama pes etmeye niyetim yoktu, Victoria'ya bu akademide neler olduğunu mutlaka öğrencektim. Onun başına tam olarak ne geldiğini ve neden bugün burada bizimle olmadığına dair saklanan bütün sırları bir bir açığa çıkaracaktım. Sadece biraz zamana ve zihin görüşümü güçlendirmeye ihtiyacım vardı. Eğer aradığım cevapları somut bir şekilde bulamazsam, zihin okuyarak Juliet'in Maddy'nin Sakura'nın ya da Cleo'nun zihninden bulabilirdim.

Güzellikle veya zorla.

Bir şekilde bu meselinin aslını öğrenecektim. Ne olursa olsun.

Bayan Laura'nın ikinci kattaki odasına geldiğimde, kendimi hızla toparladım.Yüzüme berrak bir gülümseme yerleştirmeye çalıştım ve odanın kapısını hafifçe tıklattım. Kapının diğer tarafından gel sesini duyduğumda gülümsememi hiç bozmadan içeri doğru adımladım.

Bayan Laura sandalyesine yaslanmış,önünde duran bilgisayara hızla bir şeyler yazıyordu. Geldiğimi fark ettiğinde o da bana aynı şekilde gülümsedi."Hoşgeldin Ada,bugün nasılsın? Daha iyi gözüküyorsun."

"Daha iyiyim. Noa konusunda hala biraz endişeliyim ama düne göre daha iyiyim."

Bayan Laura oturduğu sandalyeden yavaşça kalktı ve yanıma doğru yaklaştı. "Endişelenmene gerek yok,Noa'nın durumu şuanda gayet iyi." dedi güvence vermek ister gibi. "Zihnini mümkün olduğu kadar boş tutmalısın Ada. Seni strese sokan ya da üzen şeyleri düşünmemeye çalış. Uykusuz kalacağın bu 24 saate, zihninin ne kadar boş olursa bizim için o kadar iyi."

Başımla onayladım. "Pekala, zihnimi boş tutmak için elimden geleni yapacağım. Deney ne zaman başlıyor?"

Bayan Laura kolundaki saatini kontrol etti. "Yaklaşık on dakika sonra. Yavaştan gözetim altında tutulacağın odaya doğru geçelim mi?"

"Olur, önden buyurun."

Bayan Laura ile merdivenlerden üçüncü kata çıktık. Bu kat en büyük katlardan birisiydi çünkü en çok deney odası buradaydı. Yirmiye yakın odası vardı ve  Sakura'nın söylediğinde göre hepsinde farklı deneyler yapılıyordu.

Adlarının ne olduğunu bile bilmediğim tuhaf, korkutucu cihazlarla dolu odaların önünden geçtikten sonra,içerisinde bir adet koltuktan başka hiçbir şey olmayan bomboş bir odaya geldik.
"Evet Ada, içeri geçebilirsin."

Bayan Laura'yı ikiletmeden odadan içeri geçtim. İçerde hiçbir cam ya da pencere yoktu. Odanın duvarları beyaza boyalıydı ve sanki filmlerde gördüğüm deliler hastanesi odalarına benziyordu. Bomboş ve beyaz bir oda hayal edin işte, direkt olarak öyle bir yerdi burası. Ortasında duran yeşil renkli koltuktan başka hiçbir mobilyası,eşyası yoktu.