Onuncu Seviye (gxg)

13.Bölüm

13.Bölüm: Bileklik

Maddy bizimle masada otururken, aylar sonra yüzünde ilk defa bir ifade vardı. Hayal kırıklığı? Hüzünle karışık mutluluk? Ne hissettiğini anlamak imkansızdı. Böyle zamanlarda güçlerimin zihin okuyacak kadar gelişmiş olmasını diliyordum. Masadaki herkes tek kelime etmeden sus pus oturuyordu ve ben herkesin aklından geçenleri öyle çok merak ediyordum ki...

"Hiç değişmemişsin." diye mırıldandı Maddy. Onu ilk tanıdığım zamanlarda adeta bir melodi gibi gelen heyecanlı sesi,artık yerini buz gibi soğuk bir tona bırakmıştı.

"Ama sen çok değişmişsin." dedi Victoria. Yüz hatları gergindi ve masanın altında huzursuzca bacaklarını kıpırdatıyordu. "Eskiden güneş gibiydin Maddy,etrafa neşe saçardın. Konuşurken gözlerinin içi parıldardı...

Senin sesini ne zaman duysam, her şeyin iyi olacağına inanırdım. Üzerimde böyle güçlü bir etkin vardı.

Ama artık sen o eski Maddy değilsin. Ve her ne kadar sana aynı gözüküyor olsam da, ben de eski Victoria değilim."

Kısa bir sessizlik oldu. Sakura başını öne eğmiş, sanki bunların hiçbirini dinlemiyormuş gibi zemine bakıyordu. Cleo'ysa başını pencereye doğru çevirmişti, o da bu meseleye dahil olmak istemiyordu anlaşılan. Onların aksine,benim gözlerim Victoria ve Maddy arasında mekik dokuyordu.

İkisininde bir duvardan farksız olan donuk bakışları birbirlerine kitlenmişti. Bir an olsun başka bir yöne bakmıyorlardı. Sanki bakışma yarışması yapıyorlardı ve gözlerini ilk kaçıran kaybedecekmiş gibiydi. Aralarında tuhaf bir gerilim vardı ve bundan hiç hoşlanmamıştım.

"Belki gerçekten ölmüş olsaydım senin için daha iyi olurdu."

Victoria'nın ağzından çıkan kelimelerle beraber Maddy bakışlarını kaçırmıştı. Böylece aralarındaki bakışma yarışmasının galibi de Victoria olmuştu.

"Saçmalıyorsun Vic."

"Bana Vic deme."

Gergince yutkundum. Evet,Victoria kişiliği gereği insanlarla uğraşmayı seven ve hafiften kafayı yemiş birisi olabilirdi. Ama az önce Sakura'yla uğraşırken eğlenmişti,neşeliydi mesela... insanlarla uğraşmaktan keyif alıyordu çünkü bunu şaka amaçlı yapıyordu.

Ama Maddy'e olan bu yaklaşımı kesinlikle şaka değildi. Hiç eğlenmiyordu hatta aksine,canı yanıyormuş gibi gözüküyordu. Belki diğerleri göremiyor olabilirdi... ama ben görmüştüm. Victoria'nın baya baya canı yanıyordu.

Ama neden?

Neden Maddy'le karşı karşıya gelmek onu böyle savunmasız bırakmıştı?

Yoksa...

"Hadi gidelim lider. Burada daha fazla beklemenin bir anlamı yok." Victoria hiçbirimizin bir şey söylemesini beklemeden sandalyesinden doğruldu. "Ben odamda olacağım. Diğerlerine veda etmeyi bitirdiğinde yanıma gel."

O kimsenin yüzüne bile bakmadan masadan ayrılıp merdivenlere doğru ilerlerken,Maddy arkasıdan seslendi. "Vic, vic dur!"

Victoria'nın onu duymamasına imkan yoktu ama durmadı. Saniyeler içinde merdivenleri çıktı ve gözden kayboldu. Maddy onun peşinden gitmek için kalkmaya yeltendi, fakat bileğinden yakalayıp kalkmasına engel oldum.