Boradan.... Sabah olmuştu. Berke baktığımda hala parmağımı emiyordu. Hiç olmadığım kadar huzurluydum,bana ne oluyordu böyle? Bu düşünceleri kafamdan ayırmak için tam yataktan çıkacakken bir hıçkırık sesi geldi -Gitme baba.... +Tamam güzelim bak buradayım ağlama hadi aç şu gözlerini miniğim Ben söyler söylemez gözlerini açtı ve sorduğu soruyla kendime küfür ettim. -Şey Bora abi ben sana baba derken rahatsız olmuyosun dimi? Benim ağzımdan istee istemez çıkıyor zaten,rahatsız olduysan özür dilerim. Dedikten hemen sonra hayran olduğum gözleri dolmaya başlamıştı. +Hayır bebeğim,bak şimdi sana kurallardan bahsedeceğim tamam mı? -Tamam +Aferin benim miniğime,o zaman kuralları söyleyeyim. Ben seni evlatlık almaya gelince emziğini gördüm. O günden sonra seni evlatlık almaya karar verdim ve şuan yanımdasın bebeğim. 1)Bana baba,babacık,babacığım diyeceksin 2)Emzik,bez,mama kullanacaksın. Katı gıda yemek olmaz,bunun altını çizelim 3)Benden utanmayacaksın 4)Kendine dokunmayacaksın 5)Öğlen uykusuna yatacaksın ve akşam 11-den geç uyumak yok anlaşıldı mı? 6) Eğer uslu çocuk olmazsan ceza,uslu çocuk olursan ödül alacaksın miniğim +Peki -Peki ne güzelim? +Peki babacık -Aferin benim güzelime şimdi mama zamanııı +Tamam babacıkk Mamasını yapıp ona verdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tabağa boş boş bakıyordu,ona nedenini sorucaktım +Bebeğim neden yemiyor mamasını? -Hiç babacık bak yiyorum Diyip yemeğe başladı
Berkten.... Babacığıma alerjim olduğunu söylemeyecektim,hastanelik olsam bile. Yemeğe başladım. Tabağımı bitirir bitirmez gözlerim kararmaya başladı. Buna baş ağrısı,mide bulantısı da eklendi. Bedenim uyuşuyordu sanki. Daha fazla dayanamadım ve birden mama sandalyesinden yere düştüm. Tek hatırladığım ise babamın çağırışlarıydı. Gerisi karanlık....
