CHOICE

H7: Besluit

"Een besluit is niet het einde van de twijfel, maar het begin van de richting."

Die dag leek alles voor Eva en Jeroen door een mistige sluier te gaan, alsof ze in een droom leefden die net te echt voelde. Elke beweging, elk woord voelde ongemakkelijk en zwaar. Ze proberen hun gebruikelijke routines vast te houden voor de kinderen, maar elke glimlach voelde geforceerd, elk gesprek leeg. De spanning hing tastbaar in de lucht, terwijl ze zich door de dag worstelden, beiden bewust van de barsten die steeds dieper werden, zelfs onder het dunne masker van normaliteit.

Eva zat gevangen tussen haar gevoelens en haar verstand, een constante strijd die haar innerlijk verscheurde. Ze probeerde het te negeren, maar de realiteit bleef hardnekkig aan de oppervlakte drijven. Haar verstand schreeuwde dat Jeroen de juiste keuze was—de man met wie ze haar leven had opgebouwd, de vader van haar kinderen. Maar haar hart fluisterde zachtjes Niels zijn naam, elke gedachte aan hem bracht een warmte die ze niet kon ontkennen. Ze wist diep vanbinnen wat ze wilde, maar durfde het niet volledig toe te geven.

Eva's hart bonsde in haar borst terwijl de tijd richting twaalf uur kroop. Ze probeerde zichzelf af te leiden, maar haar gedachten dwaalden steeds af naar Niels. De stilte in het huis voelde zwaar, en ze was dankbaar voor de babyfoon die haar de vrijheid gaf om naar de stal te gaan. Moon's kalme aanwezigheid hielp haar altijd.

En toen zag ze hem. Niels stond daar, zijn ogen intens. Hij stapte langzaam dichterbij, zonder een woord te zeggen. Eva voelde haar adem versnellen. Niels zijn ogen gleden over haar heen, en Eva beet zachtjes op haar lip, haar hartslag luider dan ooit.

Ze wist wat er ging komen, wat ze beiden al hadden voelen aankomen. Niels stond nu vlak voor haar, zijn hand reikte uit en raakte haar gezicht, zacht maar doelbewust. Eva's adem stokte. Ze wist dat ze dit niet moest doen, maar haar lichaam volgde een ander verlangen. Ze sloot haar ogen, en toen, zonder woorden, gebeurde het onvermijdelijke.

Niels plaatste zijn hand tegen de muur naast Eva's hoofd,
Zijn lichaam dicht genoeg om haar hart te laten racen. Ze kon zijn adem voelen, warm tegen haar huid.
Zijn ogen gevuld met honger, keken diep in de hare. De afstand tussen hen leek nog maar een kwestie van seconden.

Met zijn hand streek hij langzaam achter haar hoofd, terwijl de druk van zijn lichaam tegen haar steeds sterker werd.
Eva voelt zijn harde tegen haar lichaam.

Hun lippen raakten elkaar, eerst zacht en aftastend, maar veranderde al snel in een vurige, allesomvattende kus.
Niels zijn vingers al klemmend in haar haren, terwijl zijn kussen naar haar hals bewegen.
Eva's adem versnelde,
een zachte kreun ontsnapte van haar lippen, alsof ze zich overgaf aan het verlangen.
De lust groeide met iedere seconde.

Eva glijd met haar hand over zijn erectie en maakt zijn broek langzaam open. Niels stopt even met kussen, neemt haar gezicht met beide handen vast en al kijkend in haar ogen rust zijn voorhoofd op het hare. Zijn ademhaling wordt intenser wanneer Eva's hand zijn erectie streelt.

Eva gaat door haar knieën en neemt zijn erectie in haar mond,
Niels schokt van intensiteit, zijn handen steunend tegen de muur.

Ook bij Niels ontsnappen zachte kreunen.
Hij helpt haar terug recht en doet haar broek omlaag, terwijl hij mee door zijn knieën gaat. Eva leunt steunend tegen de muur en legt hij haar been over zijn schouder, terwijl hij de binnenkant van haar been kust, vind hij de weg naar haar vagina. Hij likt haar natte vagina, geluiden van lust hoorbaar. ”Hmm,..je bent zo lekker.” fluisterd Niels.

Langzaam gaat hij al kussend langs haar buik omhoog terwijl zijn handen onder haar shirt glijden.
Eva doet haar armen omhoog zodat Niels het shirt in een beweging, met zijn handen glijdend over haar rug uittrekt. Haar bh glijdt van haar schouders en valt op de grond.
Niels grijnst terwijl hij zijn handen langzaam over haar borsten laat gaan, voorzichtig streelt hij met zijn vingers over haar harde tepels, beide kreunend van genot.

Bijna als een reflex, neemt ze met beide handen zijn hoofd vast en trekt ze zijn gezicht naar haar borsten.
”Hmm.. ” kreunt Niels terwijl hij met zijn tong over haar harde tepels gaat. Eva kreunt van genot, zijn mond zuigt zachtjes aan haar tepel terwijl zijn hand de andere borst stevig vast neemt.
Eva kronkelt van genot en vrijft daarbij met haar vagina tegen zijn harde penis.

Niels neemt haar billen vast en tilt haar lichtjes op tegen de muur alvorens hij penitreerd, geluiden van genot overheersen de stilte. ”je..voelt zo goed.” Kreunt Eva.
De ogen van Niels en Eva blijven elkaar diep aankijken

Niels zijn stoten worden intenser en versnellen wanneer ze het hoogtepunt naderen.
Het orgasme is intens, luid.

Niels ademt zwaar terwijl zijn voorhoofd op Eva's warme schouder rust.
Haar vingers strelen zachtjes zijn rug, alsof ze elk moment wil vasthouden.
”Dit was zo heerlijk.” Fluisterd Eva, haar stem zacht.
Niels tilt zijn hoofd op en glimlacht, ”meer dan heerlijk.” Antwoord hij zacht.

Eva ademde diep in, nog nagenietend van de warmte die tussen hen hing. Haar blik schoot snel naar de babyfoon. Een korte, gespannen stilte volgde terwijl ze het schermpje inspecteerde, en toen liet ze een zachte zucht van opluchting ontsnappen. “Oef, hij slaapt nog,” fluisterde ze met een glimlach die haar ogen liet oplichten.

Niels, nog half naakt, ving haar blik op en trok met een tevreden zucht zijn kleding weer aan. Zijn handen, net zo teder als daarnet, vonden de randen van haar kleding en hielpen haar behoedzaam in haar blouse, alsof hij elk moment wilde verlengen. Elke aanraking was geladen, alsof ze nog steeds met elkaar verbonden waren.

"Niels..." begint Eva, haar stem zacht maar gespannen. Ze zitten samen tegen de muur, Eva met haar rug tegen de borst van Niels, zijn armen stevig om haar heen geslagen.

"Ik moet een keuze maken," zegt ze uiteindelijk, haar stem nauwelijks hoorbaar boven het zachte ritme van hun ademhaling.

Niels zucht diep, legt zijn hoofd tegen haar schouder, zijn lippen bijna tegen haar oor. "Volg je hart, Eva," fluistert hij, zijn stem laag, met een mengeling van hoop en angst.

Ze knijpt haar ogen even dicht, de spanning voelbaar in haar hele lichaam. Hij kan de strijd in haar voelen, alsof elke vezel van haar wezen zich afzet tegen wat onvermijdelijk lijkt. Haar handen, die eerder onzeker waren, klemmen zich nu om zijn armen, alsof ze houvast zoekt in dit moment, in hem.

Eva’s gedachten stormen door haar hoofd. Wat moet ik doen?  Ze ziet Jeroen voor zich – altijd vriendelijk, altijd betrouwbaar. Hij is een goede man, een veilige keuze. Maar als ze eerlijk is, voelt het leven met hem alsof het in zwart-wit is.

Niels... Alleen al het denken aan hem doet haar adem stokken. Hij is onvoorspelbaar, maar hij brengt een vuur in haar dat ze nooit eerder heeft gevoeld. Hij laat haar hart sneller slaan, alsof elk moment met hem bruist van energie en kleur.

Oké... Ik kies...