" efe kalk abicim hadi yanıyosun"
" Abi bu böyle olmad akalp komutana gidin biriniz"
" bez ıslatsanıza bi tane, erzincanlı bi bak oğlum buraya!"
Sesler kulağımı tırmalarken bedenimdeki titreme ve üşüme cevap vermemi engelliyordu
Vücudum öyle ağrıyordu ki gerçekten hareket etsem bedenim yatakta kalacakmış gibiydi
" nerde?" Diye bi ses duyduğumda direk tanımıştım
" komutanım 2 saatir böyle ne ateşini düşürebildik ne kaldırabildik " dedi ahmet abi ,panikli geliyordu sesi
Anlıma bi el deydiğinde soğukluğu ile geriye çekmeye çalıştım kafamı
" lan siz gerizekalı mısınız saatlerdir bana niye haber verilmiyor!" Diye kükredi kalın sesi
" ahmet git dolabından kıyafet hazırla koy çantaya " dedi
" efe duyuyo musun beni" dedi bi yandan üzerimden örtüyü çekerken
" komutanım çok soğuk" dedim sesim titrek çıkarken
Küçüklüğünden beri bağışıklığı düşük bir çocuktum ve bunun acısını çekmek kış aylarına düşüyordu
" ateşin var hadi kalk " dedi kollarımdan destek verirken
Ayağa kalkmış zar zor dururken zaten bütün ağırlığım akalpdeydi
55 kilo ağırlık.. akalp üzerine sinek konsa daha çok hissederdi efe
İç ses insaf ya hasta insana yapılmaz ki
Bi an dengemi kaybedecek gibi olduğumda beni hemen tutmuştu sıkıca ve kucağına almıştı
Koğuşta nasıl görünüyordu hiçbir fikrim olmasa da şu an takacak durumda değildim
" lan hadi!" Diye bağırdığında bi koşma sesi gelmişti
" buyrun komutanım " dedi ahmet abi
Akalpin bedeni hareket etmeye başladığında yürüdüğünü anlamıştım, bi anda soğuk rüzgar esmesi ile neye uğradığımı şaşırmış şekilde akalpe daha çok sığınmıştım
Soğuk dudaklarım boynuna deydiğinde bedeni kasıldı
Araba kapısını açıp beni oturttuğunda gözlerimi hafifçe aralamıştım
Elindeki montumu kollarımdan geçirirken hızlı olmaya çalışıyor gibiydi
Eğilip kemeri taktığında Kapımı kapatıp kendi tarafına geçip oturdu ve arabayı çalıştırdı
Boğazımdaki şey beni rahatsız ettiği için öksürmüştüm ama bunun hata olduğunu öksürmeyi durduramayınca anladım
Akalp hemen torpidoya uzanıp ordan su çıkardı ve açıp bana uzattı
Elinden alıp suyu içtiğimde daha iyiydim
Sonunda yola çıktığımızda gözü yoldan çok bendeydi
" hastaysan söylesene bana ne diye gidip yorganın altında ölmeyi bekliyorsun " dedi
" bölmek istemediğim şeyler vardı komutanım" dedim kısılmış sesimle
O bana baksa da bakışlarımı ona deydirmeden dışarı çevirdim
" hasta ama dili de durmuyo" diye mırıldandı
Sonunda acil yazısını gördüğümde arabayı durdurup benim tarafıma geçti ve yanında getirdiği çantayı açtı
Üzerimdeki askeri kıyafetleri bile çıkarmamış olmama küfür etmeyi sonraya saklayacaktım
