chapter 2

9 4 0
                                    

lynxie's point of view

first day of shool na mga be, bilis ng panahon parang kahapon lang ang sarap pa ng tulog ko. maaga ako nagising para mag asikaso ayoko naman malate sa first day ko. sinimulan kona igayak yung susuotin ko at ng makaligo.

mablisan ligo lang ginawa ko at nagbihis para makapag ayos na rin. kakain nalang para makaalis na, muntikan pa ako madapa sa kakamadali ko. may pag kalampa rin minsan pero gaya ni zel mayat maya hahahaha.

"oh nak, halika na dito at kumain" lumapit ako kay mama para magmano at umupo para kumain. "ready kana sa first day mo lynxie?" tanong ni mama habang naglalagay ng inumin sa tumbler ko. "opo ma, medyo kinakabahan pero keri naman po" sagot ko

"makinig ka ng mabuti sa teacher mo ha at wag puro gala ang unahin" nung nakaraan na nga ako nakalabas e, taong bahay kasi ako tignan nyo pumuputi ako joke bawal magsinungaling. "opo ma'am" sagot ko nalang

pagkatapos ko kumain tumayo na ako para makapag paalam kay mama " alis na po ako thankyou po sa almusal sarapan mo sa susunod ma ha" biro ko hinalikan ko muna sya sa pisnge bago umalis.

"xieeee! sabay na tayo, di mo man lang ako sinabihan na aalis kana pala" makltol nito. "sorry xel kakamadali ko nalimutan kita hahaha" heto nanaman sa nguso nya mukang bibe. "sino ba naman ako para isabay diba" pagpaparinig nya. ay bahala sya dyan diko na yan susuyuin.

nang makarating na kami sa university akala ko late na kami gawa ng wala nang tao dito, andon pala yung iba sa cafeteria. "gosh ang aga pa dba para mag tanghalian, bat andito yan sila?" wala nyang alam na tanong " try mo kayang itanong sa sakanila wag sakin no" may pag kairita kong sagot saknya. malay ko naman diba kita nyang magkasama kami dito.

"te ano meron?breaktime naba?" tanong nya sa babaeng papalapit samin "di ko rin alam e, actually bago ako dito" sagot ng babae. mukah nga, napapansin ko sya kanina palingalinga para bang naliligaw. gaga din magtanong e breaktime kakapasok pa lang namin kung di ka ba naman hys nvm " hala te same. sama kana samin mag sagap tayo ng chismis" ang bruha inaya pa.

"gaga ka, baka may hinahanap yan sya" sita ko sa kaibigan ko. " hindi actually hinahanap ko rin kung san room ko wala naman ako alam dito, ang aattitude din ng iba" para syang si hazel the way na mag talk sya feel ko magkakasundo tong dalawa. " yun naman pala e, sama ka miss?"

"umber mitchell" sagot nya " im hazel and this is my bff lynxie. you can call me zel for short" tinanguhan nman sya ni umber bilang sagot. gulat akong niyakap nya si umber ng walang sabi, feeling ang lola nyo. ako na lang nahihiya saknya gosh.

bilang tumunog ang bell kaya nagulat kaming tatlo. nasa gitna kami ng daan kaya mas lalo kaming nagulat ng may biglang dumaan sa harapan namin.

"hoy bulag kaba?kita mong may tao diba?" sibat ko dito. kala mo kung sinong hari ng daan. "sino ba kasi may sabi sainyo na dyan kayo mag chismisan?" sagot ng isa sa mga kasama nya " bungol kaba ya? di ka man lang kayo mag excuse" si hazel na halata ang pag kairita.

"come on bro, dont waste your time" sagot naman ng isa. tatlo sila yung isa hindi man lang nag abalang tumingin at dere deretsyong naglakad papalayo. teka parang namumukaan ko to.

"zel hindi ba sya yung lalaki sa mall? pati yung isa nyang ksama?"tanong ko rito. "parang be, kaya pala para syang pamilyar. tsk may araw din sakin yan."


fitz's point of view

i've arrived at the school my parents selected. It's a larger campus than i imagined, with a variety of buildings and a lively energy. the cafeteria is a good size, though it's already bustling with students, some of whom seem more focused on their meals than their studies. i can't help but feel a bit overwhelmed by the crowds, especially those girls who seem to be blocking the walkways. i'm trying to adjust to this new environment, but it's definitely a change from what I'm used to.

the weight of your loveWhere stories live. Discover now