KİMSESİZ

--1--

Mutimedya Rüya'nın giydikleri. Çok geç geldi biliyorum. Ama aslında daha erken yazmama rağmen bölüm silindi ve tekrar yazmak zorunda kaldım. Umarım hoşunuza gider. İyi okumalar .

                                                              
           
KİMSESİZ

Her şey bu kadar acıtabilir miydi canımı? Artık mutluluk hissine o kadar uzaktır ki her olumlu şeyin altında bir olumsuzluk arıyordum. Herkesin  elinde bir kılıç vardı ve bu kılıçları bana saplamaktan hiç çekinmiyorlardı. Bu kılıçlar gerçekleri yansıtan kılıçlardı. Her biri başka bir gerçek olay içeriyordu. Gerçekler acıtıyordu. Hayat acıtıyordu. Sevdiğim her şeyde bir iş çıkıyordu. Sevgim beni zayıflatıyordu. Tüm düşmanlarımı bir kenara koyup sevgime , sevdiklerime düşman olacaktım. Benliğime düşman olacak ve kendimi karanlığa teslim edecektim.

Parmaklarımı bilgisayarın tuşlarından çektim ve yorulmuş olan parmaklarımı sallayarak rahatlatmaya çalıştım. Yaz tatili boyunca uzun zamandır yazmak istediğim kitabıma odaklanmıştım. Zamanlamam garip bir şekilde harikaydı. Tatilin son günüde kitabımı acemice bitirmiştim. Nasıl olmuştu bilmiyorum ama kitabımı yazmayı tamamlamak dehşet büyüklükte bir mutluluğun bedenimi kaplamasına izin vermişti. Artık bir taraflarımı ağrıtmaya başlayan sandalyeden kalkarak odamdan çıktım. Seke seke merdivenlerden indim. Salonda oturan teyzemin yanına oturdum. "Rüya yüzünde güller açmış canım. Hayırdır?" dedi teyzem. Uzun zamandır pek fazla gülümsemiyordum. Şaşırmasını normal karşılamak gerekirdi. "Kitabımı bitirdim." dedim. Yüzünde bana eşlik eden bir gülümseme oluştu. "Bir kopyasını Emre Bey'e vermelisin. Öneride bulunabilir. "Emre Bey benim eski edebiyat öğretmenimdi. Okumayı, yazmayı, dinlemeyi, konuşmayı ondan öğrendim diyebilirim. " Artık o okulda okumuyorum. Ne kadar doğru olur bilemiyorum. Zaten kitabımla ilgili ciddi bir düşüncem yok. Yüne de düşünürüm. "dedim ve ayağa kalktım. Merdivenlere yöneldim. "Annen ve baban seninle gurur duyarlardı. "Teyzemin bu sözü beni olduğum yere kilitledi. Yüzümdeki gülümsemenin ışık hızında uçup gittiğine bahse girebilirdim. Kafamı öne eğdim ve gözlerime dolan, taşmak için bana meydan okuyan  yaşların akmaması  için elime odaklanıp tırnaklarımla oynamaya başladım. Bacaklarımı harekete geçirip merdivenlerden çıkmalarını sağladım. Odama geçip kendimi yatağa bıraktım. Gözlerimi kapattım ve kendimi uyumaya zorladım.

                                                                         ----

           Memnuniyetsiz bir ifadeyle elimin tersiyle esnememi bastırarak etrafıma baktım. Telefonumu yatağımın hemen yanında duran komodinimden alarak saate baktım. Sabahın altısında uykudan uyanmam pek sık görülen bir şey değildi ama tekrar yastığa başımı koyup uyumak pek mümkün  görünmüyordu. Yattığım yerden kalkarak hemen yan odada bulunan giyinme odama gittim. O süslü kızlardan asla değildim özellikle de şu son zamanlarda. Kendimi göstermeyi, ilgi çekmeyi oldum olası becerememiş, becermek istememişimdir .  Ama ne olursa olsun güzel giyinmeyi her zaman sevmişimdir. Toz pembe kotumu , kot gömleğimi üstüne de açık kahve kazağımı bir kenara ayırdım.Kahve botlarımı ve çantamı da  onların hemen yanına koydum. Aslında belirgin bir tarzım yoktu .  Çok şirin de giyinebiliyordum , herkesin içini karartacak kadar siyahta. Tekrar odama geçtim . Banyonun suyunu araladım ve sıcak yöne doğru çevirdim . Üstümdekileri çıkartıp banyonun rahatlatıcı etkisini en üst düzeyde almaya çalıştım. Banyo kapısında asılı duran havluyla kurulandım ve seçtiğim kıyafetleri giydim . Tekrar saate baktığımda okulun başlamasına yarım saat kalmıştı . Kahvaltı yapmayı sevmediğim için genelde okula geç kalmazdım . Serin saçlarımdan merdivenden inerken her basamakta yüzüme su damlacıkları çarpıyordu . Saçımı kurutmaktan oldum olası nefret etmişimdir bu nedenle sinir bozucu da olsa bu duruma katlanıyordum . Teyzem ve eniştem çoktan evden çıkmış olmalıydılar . Evden çıktım ve beni bekleyen büyük arabaya bindim . ''Günaydın Nuri Abi. '' dedim . Uzun zamandır arabalarımızı o kullanıyordu. ''Günaydın Rüya Hanım. '' Tabii ne yazık ki hala bana  Hanım dememesi için ikna edememiştim onu.