Clara Vale was a typical girl living in a small house, earning just enough to get by. But despite her circumstances in life, Clara was known as a beautiful and kind young woman.
But her life changed when Cade Ashford appeared in her life. Cade was i...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Trigger Warning: This story contains graphic depictions of mature themes such as abuse, violence, mental health struggles, explicit content, and other potentially triggering subjects.
***
Ilang araw na ang lumipas mula nang mag-usap kami ni Cassandra, but I still can't forget what she said about Lyra Holloway and the engagement between her and Cade Ashford. "Lyra, Lyra Holloway," I spoke, still thinking of who she is.
"Sino si Lyra?" putol ni Cain na bahagya kong ikinagulat sa bigla n'yang pagsulpot. "Kanina ka pa nag-iisip ng malalim diyan. Okay ka lang ba?" he asked worriedly.
I immediately turned my head to face him at agad na hinarap ang tingin n'ya. "Oh, ano'ng ginagawa mo rito?" tanong ko, pilit na inililihis ang paksa.
"Siyempre para tawagin ka," nakangiting saad nito, kamot-kamot ang ulo gamit ang kanang kamay, "Because the manager said we, have big customer na pupunta mamayang gabi," he added.
"Big customer?" I asked, surprise evident in my eyes. "Sino raw?" dagdag ko dahil nagtataka kung sino kaya 'yon.
Bahagyang huminga ng malalim si Cain bago sagutin ang tanong ko. "Si Cade Ashford," he said, looks amazed, and It was written all over on his face "Ipapasara nga ang buong restaurant, dahil mamaya siya ang costumer," dagdag pa nito na tila namamangha.
I quickly bit down on my lower lip nang marinig ang sinabi n'ya, iniwas ang tingin para hindi n'ya mapansin iyon. "Sino raw ang mag-se-serve mamaya?" tanong ko habang nakaiwas ang tingin sa mukha n'ya.
"Ikaw," he quickly responds.
"Ang swerte mo nga," sabi nito sabay hagikhik, "Magandang oportunidad iyon sa 'yo. Isa pa, baka ma-promote ka pa kung magagawa mo ng maayos ang trabaho mo," aniya nito.
No, this can't be happened, tatanggihan ko ito, hindi ako papayag na pagsilbihan ang isang Ashfords.
I said in a low voice. "Tatanggihan ko," I quickly replied.
"Huh! Bakit?" he surprisingly asked, "Ba-bakit? Sayang naman ang kung tatanggihan mo," nanghihinyang nito wika.
"Kinakabahan ka ba?" nagaalala n'yang tanong.
Agad akong umalma sa sinabi n'ya. "No, hindi ako kinakabahan, I just don't want it," agap ko sa kanya. Matagal ko nang inaasahan, ang pagpunta ng mga Ashfords dito, lalo pa't sila ang nagmamay-ari ng restaurant na 'to.
Subalit hindi ko naman inaasahan na mapapaaga pala ang pagbisita nila. "Busy ako, kaya tatanggihan ko." Pagpapalusot ko rito na bahagyang ikinuyom ang kamay at huminga ng malalim, sapagkat inaatake na naman ako ng aking pagkabalisa.
I really want to say to him, bakit ko ba talaga tinanggihan iyon. Ngunit wala akong lakas ng loob, para sabihin ang katotohanan, Isa pa't ayaw ko na rin mangdamay pa ng tao kung maaari.
