İyi okumalar..
"Gerçekten Harikasın ne gerek var böyle bir şeye benim evim var zaten hem kıyafetim eşyam da yok yanımda,bir de sevgili sanıldık nedir benim çektiğim Allahım"
"Biraz nefes al liseli sakin ol."
"Sevgilim diyeceksin liseli değil."diyip sinirle dil çıkardım. Hah birde gülüyor gülüşü beni benden almasa kızardım ama işte beni benden almasa.
"Buyrun Selim bey odanız 418 numaralı oda. Keyfinize bakın lütfen. Özür olarak kabul ettiğiniz için sağolun Melisa hanım"
"Hıı nedemek,siz sağolun"
"Biraz memnun olsan gülmeye çalışsan sevgilim."
Bak bak birde üstüne basarak söylüyor sinir edecek ya.
"Özür dilerim sevgilim ruhen bir mutsuzluk var bugün yoksa senin yanında gülmemek ne mümkün"
"Of Melisa Of,hadi gel asansöre binmemiz gerekiyor."
Sadece onu takip ettim. Bir sürü insan inip biniyordu şu asansöre kimi mutlu kimi sinirli, kimi üzgün,kimi de benim gibi bir anda bir sürü duyguyu barındırıyor olabilir. Sinir mesela,şaşkınlık,üzüntü..
Hızlı hızlı boşalan geniş asansöre inenlere yol verdikten sonra bindik. 4.kata gelip durduğunda beraber indik.
"Şu tarafta olmalı oda değil mi?"
Yine cevap vermedim. Kızlarla konuşmak istiyordum. Öyle de yapacaktım şu odayı bir bulsaydık.
"İşte burası,buyrun Melisa hanım."
"Bu gerçekten saçmalık dayanamayacağım."
"Bak zaten ailen şuan yok,üç gün üç gündür. Ye iç eğlen gez ne olacak Melisa"
"Tamam öyle olsun ozaman sizi odamdan dışarı alabilir miyim?"
"Hayır tabiki de burası benim de Odam sayılır adam sevgiliyiz diye verdi."
"Valla beni ilgilendirmiyor Selim bey, sevgiliyiz demeseydiniz,ben olmadığımızı anlatmaya çalışırken susturmasaydın beni."
"Ozaman bize inanmazlardı Ayşe hanımın 'ya sende yalan söylüyorsan' dediği duruma düşerdik ayrıca tek kalacağını hiç zannetmiyorum."
"Of Allahım bugün ölmessem daha yaşarım herhalde, yatak benim yerde yatarsın bir şey serersin, ne bileyim bul işte bir şey, hep buluyorsun ya"
"Benim sayemde kazan bu odayı,fırsatı ama soğuklara yaklaşdığımız şu günde beni burada yatır çok zekice ya."
"Ba na ne , lütfen biraz çık odadan en azından sinirim yatışana kadar lütfen ne olur"
"Haklısın sinirlerimiz yatışsa iyi olur."diyip çıkmıştı. Oh be sonunda! Hemen bugün meşhur olan çantamdan telefonumu aldım ve Ada'yı aradım.
"Alo efendim Melisa"
"Şuan ne haldeyim nerdeyim bir bilseniz Öykü yanında mı?"
"Evet yanımda,yeni geldi,buluştuk bizde sana gelecektik ne oldu sen nerdesin?"
"Oteldeyim hemde Selimle"
Böyle dememe nasıl tepkiler verecekler Allah bilir.
"Oha kızım yuh be sen neymişsin görüyor musun Ada"
Öykü,evet. Telefonu alıp bana bu iğrenç kelimeleri sarfeden biricik arkadaşım.
"Sen Öykü'ye bakma anlat."
