İda (gxg)

17.

merhabaaaa umarım beni hatırlıyorsunuzdur. üniversitem başladı ve pek boş vakit bulmakta zorlanıyorum. o yüzden çok geç geldi bölüm kusuruma bakmayın💋💋

oy ve yorum yapmayı unutmayın

"doğru mu anladım? sen şimdi iremden kurtulmak için idaya numaradan sevgili olalım dedin..." dedi oda arkadaşım duru. bugün arkadaşlarımla buluşmuştum. uzun zamandır görüşmüyorduk haliyle hayatımda neler olup bittiğini bilmiyorlardı.

duruyu onayladım ve biramdan içtim. bir yandan da söylediğimiz patates tabağını yiyordum. ida, ateşin yanına gitmişti. ateşle konuşmaları gereken bir konu olduğunu söylemişti. daha sonra ise yanıma gelip arkadaşlarımla tanışacaktı.

"daha sonra gerçekten sevgili oldunuz." bunu söyleyen bölümden arkadaşım zeynepti. "güzel hikayeymiş. peki kurtuldun mu ondan?"

"sanırım." dedim. taciz olayını duru dışında arkadaşlarım bilmiyordu. duru ile aramızda bir sırdı.

"ida'dan bahsetsene..." dedi aleyna. "okula seni arabasıyla bıraktığını görmüştüm. zengin mi?"

"pek değil." dedim biramdan içip. bu bir yalandı ida kesinlikle zengindi ve son model bir arabası güzel bir evi vardı. ama bunu bilmeleri gerekmiyordu.

"onunla mı kalıyorsun?" diye sordu arkadaşım sıla.

"evet."

"kaç artı evi? nerde oturuyor?"

aleynaya gözlerimi devirmeden edemedim. maddi durumunu neden bu kadar sorguluyordu? maddi durumu önemli miydi? bence değildi ve olmamlıydı.

"idanın yanında da böyle konuşacaksan söyleyeyim hiç gelmesin..."

"kötü bir şey mi dedim?" diye sorduğunda şaşkınlıkla baktım. salağa mı yatıyordu?

"sizde ne var?" diye sordum.

durunun yüzü düştü. "ayrıldık." dedi.

"neden?" diye sordum. çok seviyorlardı birbirlerini ve güzel bir birliktelikleri vardı.

"uzak mesafe yürütemedik."

o istanbuldayken sevgilisi yurt dışında okuyordu.
ikisi adına üzülmüştüm.

"benimkine ailesi kız bulmuş onunla evlenecekmiş..." zeynep alayla konuştuğunda hepimiz şokla bakmıştık.

"bu bir yalan mı?" diye sormadan edemedim. "belkide bir ayrılık bahanesi."

"yok gerçekten nişanlandı."

gülmek ve gülmemek arasında kalıp sessizce güldüğümüzde zeynepte gülmüştü. "bende ayrılık bahanesi olarak düşünmüştüm ama gerçekten ailesinin bulduğu kızla nişanlandı."

"aman," dedi aleyna. "çok salak bir tipti. kafa açıyordu."

"harbiden," dedi ilkay telefonundan kafasını kaldırıp. zeynebin sevgilisi felsefeciydi ve kafa ütülüyordu.

"ooo hoşgeldin," dedim. geldiğimizden beri telefonuna gömülmüş ilk defa başını kaldırmıştı.

"aşkım özür dilerim doruk sıkıntı çıkartıyor."

doruk sevgilisiydi. "ama ben seni dinledim. sanki yazın çekilen dizilerdeki gibi sevgili olmuşsunuz. çok tatlı."

hafifçe güldüm. iremle olanları yaşamak istemezdim ama sonunda idayla tanıştığım için o kadar üzülmüyordum. ida olmasaydı büyük ihtimalle odama girdiği geceden sonra toparlayamazdım.