Najcudowniejszy człowiek z zewnątrz,
niezwykle zepsuty wewnątrz.
Kłamstwo piękne,rzecz oczywista,
jednak stoi za nim prawda krwista.
Życie jak góra,
jest jak tortura.
Ból towarzyszący,
psychikę niszczący.
To wszystko sensu nie ma,
życie idealne? ściema!
Na sufit patrzę biały,
widok może niewspaniały ,
lecz lepszy niż spojrzenie na siebie,
Panie,bym szybko skończyła w Niebie.
Niewidzialna wśród Was,
dusza ma biegnie przez las.
I serca bicie,
ukrywam skrycie...
CZYTASZ
Wiersze♥♥♥
PoesíaCzujesz się zagubiona? Te wiersze ilustrują problemy dzisiejszej młodzieży. Liczę ,że Wam się spodoba *
