STUPID ME

CHAPTER 2 -- I am SHOBE ERICA RAMOS

  Bago ang lahat. di pa pala ko nagpapakilala sainyo.

SHOBE ERICA RAMOS. anak nina ROMEO RAMOS at NINA RAMOS.                                                             at kapatid ni JETHRO ERICK RAMOS.

Lumaki ako sa di ganon kagandang pamilya.

pagtapos ng highschool ko, hnde na ko nag-aral ng college. kulang sa financial e. so kuya ko nalang ang pinagpatuloy nila. 18 na ang kuya ko. Ang pinag-aaralan nya, Fine Arts. magaling sya magdrawing. magaling sya magdesign... choice nya yon.

Tatay ko? tsss. ayon laking SABONG. hinde naman talaga sya ang totoo kong father e. STEP father ko lang sya. kumbaga, anak lang ako sa labas. AKO ang anak sa labas. hinde ko na kasi alam kung nasan ang Daddy ko. masakit man, pero kailangan tanggapin.

minsan nga, naisip ko, mas masaya siguro ang buhay ko dun sakanila. kesa dito, puro sigaw ang naaabot ko sa tatay ko. nanay ko naman, busy. nagtatrabaho sya as Caregiver. pero dito sya sa pinas. yung tinatawag na, Nurse sa house. ganun.

As I say so, nagkaron na talaga ko ng boyfriend. when i was 15. si MIKEL SANTOS.  kaya lang, pinaghiwalay kami ng tatay ko. at ang dahilan pa e, sa SABONG ! anak sya ng kaaway ng tatay ko. kaya naman ayaw nya. pwede naman ako magbf e. kaya lang, simula nang nagkaron kami ng relasyon ni MIKE, di na nagtiwala ang tatay ko sken. 

LALO na nang dumating yung oras na nalaman nyang nagalaw na ko. yun nga. si OWEN GONZALES. mayaman sya. gwapo. halos lahat na sakanya na. pero , iba pala ang intensyon nya saken.

ang Kuya ko at ang bestfriend kong si Mion lang ang naging kakampi ko sa lahat ng oras. wala namang tym sken ang nanay e. 

sa ngayon, nagtatrabaho ako sa isang beauty parlor. hinde ako marunong mag gupit. ang ginagawa ko lang,. nagshashampoo ng buhok . ayon. :)

Ok naman na ako. Hinde dapat maging kawalan ang isang tulad ni OWEN. simula't sa una, naging mabuti ako sakanya. pero sinira nya ko. bukod naman sa pamilya ko, at kay MION, wala nang nakakaalam.

kung nagtatanong kayo kung kanino nalaman ng tatay ko ang tungkol kay Owen, eh, narinig nya lang naman kami ni kuyang nag-uusap. 

FLASHBACK --

umiiyak ako nang hapon na iyon... >.<

Bakit ka pumayag ?! ..sabi ni kuya saken...

Hi-hindi ko naman alam kuya eh. *sigh* ang sbe nya lang ipapakilala *sigh* nya ko *sigh*.  ...mahahalata na naman sa boses kong pinipigilan ko lang ang patuloy na pagiyak..

Pero Shobe dapat di ka nagtiwala ! 

malay ko bang ganun sya kuya :( diba naipon nya ang tiwala mo? *sigh* diba palagi naman syang nagpapakita sayo? lahat pinaramdam nya sakeng mahal nya ko..*sigh* sino ba naman ang mag-iisip na ganun sya *sigh*... 

wala na syang modo ! wag na wag lang yang magpapakita saken. ..

tumingin saken si kuya.. tapos he gave me a hugg.

wag ka nang umiyak shob. ayokong nakikita kang ganyan..

yakap nya ko habang hinihimis yung ulo ko...

kuya sorry...*sigh*... sorryy *sigh*

ang hirap naman talaga pag umiiyak ka >.< sobra na ang sakit na naramdaman ko.. kahit ayoko nang maalala, patuloy paren ang pag-ikot nito sa isip ko...

BOOOOOOOOOOOOOGSSSSSSSHHH!!!

bigla nalang kaming nagulat nang may pumalo sa pinto ng kwarto kung san kami nandon ni kuya...

O.O

O.O

oo. ang tatay ko nga. habang hawak pa ang manok na pan'sabong nya.. >.<

ANONG SINABI MO ?! .. pasigaw nyang tinanong saken..

nung oras na yon, sobrang kaba na ko,,.. napatayo ako habang umiiyak..

TA--tay... sorrr---

PAK!!! 

at yon. sampal na nga ang naabot ko >.> :(

wala ang nanay ng mga oras na yon.. kaya mas lalong lumaki nang sumagot ang kuya ko..

wala na kong nagawa .:(((

--END OF FLASHBACK.