Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar 🤍✨
17:22
"Her sözlüde birinci olmak zorunda mısın sen?"
Toprak en yakın arkadaşı Merve'nin sözlerinden utandığı için, "Değilim de, öyle oluyor işte." dediğinde Merve onu yanaklarını sıka sıka sevme isteğiyle doldu ama izin vermeyeceğini bildiği için hiçbir şey yapamadı. Yani, insan içinde yapamazdı. Belki daha sonra sıkardı.
"Bir de şu mütevazılığın yok mu, öldüreceksin beni."
Toprak onu durmadan övdüğü için koluna bir tane vurup, "Sus artık." dediğinde Merve ağzına hayali bir fermuar çekip başını omzuna yasladı.
"Akşam kahve içelim mi?"
Toprak ona yalan söylemekten hiç hoşlanmadığı için olduğu yerde kıpırdandı.
"Çok yorgunum, erkenden yatacağım bugün."
"Sınavlar biteli bir hafta oldu, ne yorgunluğu bu?"
Merve'nin çantasında takılı olan kedili anahtarlıkla oynarken, "Sınav zamanı hiçbir şey yapamadığım için ev çok pislenmişti, günlerdir temizlik yapıyorum." diye inanmasını umduğu bir yalan uydurdu.
"O zaman sende içelim kahveleri, hem yardım da ederim sana."
Tek yaşadığını bildiği için bazen Toprak engel olmaya çalışsa dâhi evine gelip temizlik yaptığı oluyordu. Toprak da karşılığında ona yemek yapıyordu ve ödeşiyorlardı. Bazı geceler ise yurda dönmüyor, onda kalıyordu. İşte o gecelerde Toprak'ın korkudan içi içini yiyordu.
Okula başlarken kimseyle arkadaşlık kurmayacağına dair kendine bir ton söz vermiş olmasına rağmen Merve'nin canayakınlığına karşı koyamamıştı. Dersler hakkında ettikleri sohbetler bir süre sonra samimiyet kazanmış, Toprak da çok yalnız bir insan olduğu için bu samimiyeti kaybetmek istememişti. Arkadaşını çok seviyordu. Gerçekten çok seviyordu ama kendisi Merve kadar iyi bir arkadaş mıydı, işte bundan emin olamıyordu.
Ona yalan söylemediği bir gün bile yoktu. Eve gideceğini söylediği anlarda bara gidiyor, anne ya da babasının aradığını söyleyip yanından uzaklaştığı anlarda yine bardan gelen telefon görüşmeleri yapıyordu. Tatil günlerinde ailesiyle görüştüğüne dair yalanlar uyduruyor, akşamları ona ulaşamasın diye telefonunu uçak moduna alıyordu. Bazı günler onu yatak odasına bile sokmuyordu. Böyle bir arkadaştı işte, kendinden iğreniyordu.
Toprak kendinden iğrendiği için çevresindeki insanların da ondan iğrenebileceğini düşünüyordu. Biraz da korkaktı aslında. Onunla ilgili gerçekleri öğrendikten sonra Merve'nin arkadaşlıklarını bitirmesinden korkuyordu. On dokuz senelik ömründe değer verip bağlandığı tek kişiyi de kaybetmek istemiyordu. Bu yüzden mezun olup kendi mesleğini eline alana kadar bu yalanları sürdürmeye devam edecekti. Bu yaptığı iş de onunla birlikte mezara gidecekti.
