සෙනෙහසේ වදන් | GL

4

"ඒ carrom practice ඉන්නවද..."

Sports meet practice ඉවර වෙලා,යාලුවොත් එක්ක වට වෙලා කයියක් ගහන් ඉන්නකොට රශ්මි ඇවිත් මගෙන් එහෙම ඇහුවේ,අද carrom practice තියෙන දවසක් නිසා...

"අනේ මන්දා ඒයි,ඉන්න නම් කම්මැලියි වගේ...ඒත් provincial match එක තියෙන හින්දා අනිවා ඉන්න වෙයි නේද...දන්නව නෙ අනිත් Girls' schools වල අය බලන් ඉන්නෙ අපි පැරදෙනකල් කියලා..."

"ඔව් හැබැයි නේද...හරි එහෙනම්,මං අනිත් අයත් එක්ක වෙනදා තැනම ඉන්නම්,ඔයත් එන්න..."

"k..."

සිරාවටම අනිත් ස්කෝල වල carrom teams අපිට කැමති නෑ...මොකද අපි හැම match එකකින්ම වගේ දිනනවා...එයාලා හිතන්නෙ අපි දිනන්නෙ අපෙ දෙමාපියන්ගෙ powers වලින් කියලා...ඒත් අපි නෙ දන්නෙ අපි දිනනෙ කට්ටක් කාලා කියලා...

"ඇයි බම් අනිත් ස්කෝල වල උං උබලට අකමැති..."

කම්මුලට අතක් තියන් සෙනුලි මගෙ දිහා බලන් ඇහුවා...

"උං හිතන් ඉන්නෙ අපි දිනන්නෙ අම්මලා අප්පච්චිලාගෙ Powers වලින් කියලා බම්..."

"අනෙ,බම්බු ගහගන්න කියහන්..."
"උං එහෙම හිතනව නම් ඉතිං උන්ටත් උංගෙ Powers පාවිච්චි කරන්නනෙ තියෙන්නෙ..."
"දක්ශකම නැති වුනහම අනිත් උංට චෝදනා කරලා හරියනව යෑ...

"පාවිච්චි කරන්න උංට Powers තියෙන්න එපැයි බම්ලෝ..."
"Uncleගෙ බලෙන් කොච්චර දේවල් කරන්න පුලුවන් වුනත් මේකි ඒවා පාවිච්චි කරන්නෙ නෑ නෙ..."
"අනික Uncleයි Auntyයිත් ඒ වගේ කැත වැඩ වලට කැමති නෑ නෙ..."
"අනෙ මන්දා,උංගෙ ලොකුකමයි මෝඩකමයි කටයි විතරයි..."

කියපු රෙහන්සා,

"උබලා ඕවා ගනන් ගන්න එපා බම්..."
"දන්න අය දන්නව නේ..."

"මට බලේ පාවිච්චි කරන්න පුලුවන් වුනත් බම්,එහෙම බලේ පාවිච්චි කරලා ඉස්සරහට ගියොත්,කොතනක හරි නවතින්නම වෙනවා..."
"ඒ නිසා අපි අපෙ දක්ශකම් වලින්ම ඉදිරියට යන එක තමයි හොදම..."

ඇත්තටම කියනව නම් අපි අපේ දෙමව්පියන්ගෙ බලේ කොච්චර පාවිච්චි කලත්,එක තැනක් තියෙනවා නවතින්න වෙන...
ඉතින් අපි අපේ දක්ශකම් වලින්ම ඉස්සරහට යන එක තමයි හොද...එහෙම වුනහම නවතින්නෙ නැතුවම ඉස්සරහට යන්න පුලුවන්...