සෙනෙහසේ වදන් | GL

8

2 වෙනකොට අලුතින් නම් දුන්න කීප දෙනෙක් ඇරෙන්න අනිත් හැමෝම වගේ ආවා...ඒ කීප දෙනා අතර මනුදිත් හිටියා...

වෙලාව තත්පරෙන් තත්පරේ ගෙවෙන කොට මනුදි එයි කියන බලාපොරොත්තුත් පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ නැති වෙන්න ගත්තා...

මගෙ පලවෙනි ලව් එක නිකන්ම ශෝකාන්තයක් වෙලා යයි වගේ...
එයා Carrom වලට එනවා කියන්නෙ මට එයාට ලං වෙන්න තිබුන Chance එක වැඩියි...
දැන් ඉතින් එයා නෑනෙ...

හිතට දැනුන වේදනාව කියලා නිම කරන්න බැරි තරම්...

ඒ කියන්නේ...
ආදරේදි බලාපොරොත්තු බිදෙන කොට දැනෙන්නේ මේ වගේද...

"Excuse me sir..."

ඒ හඩ ඇහුන පැත්තට මම හැරුනා...

එයා ඇවිත් දෙවියනේ...එයා ඇවිත්...
මේ සතුට මම කොහොම දරා ගන්නද මන්දා...ගිහින් එයාව බදාගන්න හිතෙනවා අෆ්ෆා...🥹

"අහ්,එන්න පුතේ..."

සර් එහෙම කිව්වට පස්සෙ එයා ගිහින් අලුත් ලමයි ඉන්න ඉන්න තැනකින් වාඩි වුනා...

සර් එයාලට මුල් ටික පැහැදිලි කරලා දුන්නා...අලුත් අනිත් හැමෝටම වඩා එයා ගොඩක් හොදට Play කරනවා...

නෑ නෑ,මං එයාට කැමති හින්දා මට එහෙම පේනවා නෙවෙයි හරිත...ඇත්තටම එයා හොදට සෙල්ලම් කරනවා...😌

එයා ආපු වෙලාවෙ ඉදන් මට ඉත්තොන්ට හරියට Focus කර ගන්න බැරි වුනා...Aim කරපු ගොඩක් ඒවා වැරදුනේ හරියට,අලුතින් ආපු ලමයෙක් Play කරනකොට වැරදෙනවා වගේ...ඒ තරම් පොඩි පොඩි දේවල් පවා වැරදුනා...තව පොඩ්ඩෙන් මනුදි ඉස්සරහා sir ගෙන් බැනුමකුත් අහනවා...

("Sometimes following your heart means,losing your mind...")

4ට Carrom ඉවර වෙන්න යනකොට,coach රශ්මිටයි මටයි කතා කලා...

"පුතේ,අලුතින් ආපු අයව මං ඔයාලා දෙන්නට බෙදලා දෙනවා..."

"මං එයාලට අවශ්‍ය ටික කියලා දුන්නා...Free periods වල ඔය දෙන්නා ඇවිත් practice කරනකොට,එයාලටත් free නම් ඔයාලා එයාලවත් එක්කන් ඇවිත් practice කරවන්න..."
"එතකොට අපිට ඊලගට තියෙන match එකට එයාලව එක්කන් යන්න හරි පුලුවන්නෙ...දිනන්න බැරි වුනත් අඩුම experience එකක් හරි ලැබෙයි නෙ..."