5 bölüm

89 1 0
                                    

Tuna'nın bakış açısı

" YETEEEEĞĞRR" diye sinirden bağırıp şaçlarımı çekiştirip " Neden benim sevgilim yook~~" dedim, Onur elini omzuma atıp " acını anlıyorum kardeş, herkes sevgilisiyle konuşurken, biz hala bi boka ilaç olmuyoruz" söyledi kafasını iki yana sallayarak.

Metin de bizden farkı yoktu zaten, bizim sınıfta herkes aşkını bulmuştu, biz de unutulmuş 2ci çocuktan bi farkımız yoktu.

Herkez bir şeyler düşünürken Efe parmağını çıtlatarak hepimiz onua odaklandık.

Efe gülümseyerek " Tabi lan ben nasıl unuttum yaa" dedi, bir birimize bakıp
*galiba delirdi* diye düşündük, Onur kendini tutamayıp " kanka sen iyimisin"
söyler söylemez Efe bize baktı.

" Size söylicektim ama unuttum" Metin kaşlarını çatarak " Lan yoksa sevgilimi yaptın şerefsiz!!!" hepimizin odak noktası Efedeydi, hızla elini kaldırıp,

" Yok o değil geri zekalı, yakınlarda kafe var, duyduğuma göre güzel kızlar varmış orda" dedi herkes bir ağızla
^Gerçekten mi lan!^ Efe kafasını evet anlamında salladı.

Hepimiz aşırı mutluyken bir sorun vardı tabi, hepsinin yüzüne bakarak
" peki izin alma konusu nolucak" Efe rahatça yerinde oturarak " bana bakmayın ben her an gide bilirim"

" Ailen bir şey demezmi lan?" diye sordu Metin, " hayır demezler" dedi Efe sonra Onurda elini havaya kaldırıp " bende de sıkıntı yok, bende özgürüm" diye gülümsedi.

" Galiba tek biz özgür kuş olamıyoruz"
Metin kafasını salayıp " evet haklısın Tuna" biraz düşünüp " yok lan, ben bir çözüm yolu bulurum"

Metinin işide normaldı asıl sıkıntı bendim, eve gidip şansımı denicektim ya hayır ya da evet, inşallah evet derdi annem Furkan işide sıkıntı ama annem izin verse asla işime karışamaz.

" O zaman eve gidip izin alıyoruz" diye söyledi, Metin " ya evet dicekler" Onur devamın getirerek "ya da hayır" Efe ciddi şekilde " inşallah hayır demezler"

Hep bir ağızdan ^Amin~^ dedik, son zil çalınca ayağa kalkıp hazırlanmaya başladık, Melis yanımıza gelip " hadi gidelim artık çok acıktım yaa" diye karnını tuttu.

Metin gözlerini devirip " sen zaten hep açsın, çok şaşırmadım" Melis sert yumruk atarak " ağzını burnunu kırarım haa" Metin yüzünü buruşturup kolunu sıvazladı " Lan vurmasına deli"

" Lütfen susarmısınız, haydi çıkın dışarı" sinirle ikisini dışarıya itti Onur bende arkadan onlara bakıp gülüyordum, tam çıkarken telefonum titredi, acaba kim diye baktığımda

Telefonun ekranında Abim yazıyordu, acaba neden yazmış ki hızla kilidi açtım
Whatsapp'a girdim.

Abim: nerdesin

Tuna: sınıftan şimdi çıktım

Abim: çok oyalanma da gel

Tuna: tamam abi geliyorum

Telefonumu kapatıp cebime koydum, bizimkilere abimle gidiyorum diyip koşmaya başladım.

Arkadaşlarım Furkanın benim üvey abim olduğunu biliyorlar ama hiç kimseye söylemeleri içinde uyarmıştım tabi, Furkan bilse valla öldürür beni

Nedeni beni abisi gibi bile değil sadece onun gözünde bir hiç olduğumu demişti
o yüzden de asla söylemeleri içinde defalarca uyarmıştım.

Tabi tüm gerçeği söylememiştim, beni sevmediğini işlerime karıştığını ve beni dövdüğünü de, onlar en güvendiğim insanlar tabi ama söylersem, işler hiç de iyi olmazdı.

Canım Abim [BxB]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin