Canım Abim [BxB]

7 bölüm

Tuna'nın bakış açısı:

Kafede kızlarla eğlenmek yerine, bom boş bakıyorduk nedeni bizim en yüksek seviyeli 100 level'li şansızlık sayesinde hiç bir kız yoktu anına koyayım.

" Bu ne yaa, kız diye geldik, hiç bir şey yok aga" diye mız mızlanan Metine baktım, bende bu duruma sinir oluyorum evet, ama hep böyle durum yaşadığımız için pekte umursamıyorum.

Açlıktan ölmeyelim diye yicek bir şeyler sipariş etmiştik, " bu kadar da şansız olmak da ne bileyim oğlum. Her gün kızlar oluyormuş, resmen merkezleri gibiymiş" dedi Efe.

" Boş versenize yaa~ hadi yemeklerinizi yiyin" dedim neşelendirmeye çalışarak, ve işe yaramıştı ve acayip de açtık hem.

Yemeğimizi yedikten sonra garson gelmişti ve birazdan tatlı ikram edeceklerini söylemişti, ee tabi bende asla onu yemeden şurdan şuraya gitmeyeceğim için biraz daha da oturduk.

" Bir şey dicem, şu yakınlarda kulüp var, oraya gidelim mi ne dersiniz!!" Dedi heyecanla Metin.

Hepsi olumlu ses çıkartırken ben ellerimi kaldırıp hızla hayır anlamında salladım, " Hayır bana bakmayın, ben hayatta oraya gitmem" dedim kaşlarımı biraz çatarak.

Benlik değil öyle şeyler hiç sevmezdim, herkesin götü başı ayrı oynayan yerde olmam ben. " Hadi ama Tuna kırma bizi" diye yalvaran gözlerle bana baktı Efe.

Diğer tarafa baktığımda Metinde hüzünle, " Zaten sıkıntıdan ölüyoruz, gidip gecenin keyfini çıkaralım" ben öfkeli bakışlarımı hepsine gezdirip "ben gelmiyorum siz gidin" üçüde telaşla
" Hayatta olmaz!!!" dediler birden.

Başka tarafa baktığımda bize taraf bakan insanları görünce biraz utanıp kafamı bizimkilere çevirdim, " Lan neden bağırıyorsunuz" Efe hızla " o zaman gi-" hızla sözünü kesip
"gitmeyeceğiz, eğer siz istiyorsanız gidin ben yokum" dedim .

" Hadi ama Tuna, gözünü seveyim gel lütfen~" dedi Onur, dayanamayıp " ben neden sizinle gelmem gerekiyor peki?"
Onur masum rolü yaparak " sensiz çok sıkılıyoruz ama" üçüde benden olumlu yanıtı beklerken " hayır dediysem 'Hayır' ".

Son sözü söylediğimde hem ciddi ve sinirli olduğumu gösterdim hepsine, hepsi biliyordular hayır dediysem hayır.
Bize tarafa gelen garsonu görünce gülümsemeye başladım, elindeki tepsideki tatlıları önümüze koydu
"Afiyet olsun efendim" diyip gitti.

Bende hiç beklemeden tatlılara hücum ettim, tatlı benim en hassas noktamdı ve hiç dayanamazdım, diğer üçlü ne kadar üzülmüş gibi rol oynasalar ve benim asla evet demeyeceğime göre onlarda sesisce yemeye başladılar.

^^^^^

Tatlıları da bitirdikten sonra ayağa kalkıp hesabıda ödeyip dışarı çıktık, telefonumu elime alıp saate baktım 21:35 di birazda sokakta dolaşıp eve gidecektim yani diğerleride tabi.

" Ayy, artık yeter ya" dedi bıkkınca nefesini verdi Metin.

"Noldu lan birden bire? " dedi Efe, Metin 'cidden mi' bakışını attı sonra "ne olucak, benim bir kız arkadaşım yok" diye ağlamaklı halde suratını astı.

Onur bir kolunu Metinin omzuna koyup " merak etme aslan parçası, elbet sevgilimiz olucak, dul kalmayacağız ki" dedi gülümseyerek, bende kafamı olumlu anlamda salladım," Onur doğru söylüyor bizimde elbet olucak, ama ne zaman onu bilmiyorum" diye omzumu silktim.

Metin biraz düşünüp hızla bana dönüp
" Lan, Tuna sana bir şey söylicem" merakla Metine dönüp baktım ne diyeceğini bekledim, tabi diğerleride aynı anda Metine baktılar.