Canım Abim [BxB]

8 bölüm

Tuna'nın bakış açısı:

" Lan insan biraz bekler dinler, ama öyle daldı ki zar zor ayırdık çocuğu" diye başına gelenleri anlatmaya başladı Aras, kendisi aşırı konuşkan'dır.

" Galiba o da benim gibi zayıf biriymiş" dedim, olumsuz anlamda kafasını salladı " hayır oda güçlü çocuktu" dediğinde bıkkınca nefesimi verdim.

"Galiba bir tek benim zayıf olan" dedim dudaklarımı büzüp yere baktım, Aras bana baktı ve önüme geçip " Yaa~ böyle yapma benim puding'im" elini yüzüme koyup kaldırdı başımı ve yüzüme baktı.

" Sen her herkesten çok güçlüsün, uzun ve ya kaslı olmasanda kalbin herkesten çok güçlü" bende aynı onun gibi gözlerinin içine bakıp her kelimesini aklıma kazıdım, bu gerçekten çok doğruydu.

Aras yüzünü biraz da yakınlaştırıp " Benden bile çook güçlü, ve birde asla bunun için üzüldüğünü görmeyeyim, tamam'ı " dedi bende usluca kafamı salladım ve elini yüzümden çektim ve yürümeye başladım.

" Tamam bir daha üzülmem" dedim gülümseyerek, Aras'da benim gibi gülümsedi ve " peki sana inanıyorum puding" diyince aklıma bir şey gelmişti ve ona baktım " Aras sana bir şey sora bilirmiyim" dedim.

Bana baktı ve " Tabii söyle dinliyorum seni" dedi, bende merakla "Sen araba sürmeyi biliyormusun ?" dedim, evet aşırı bayılırım araba sürmeye ama bir türlü zaman bulamadım hiç, Furkan dersiniz kaç kere yalvardım ama öğretmedi..

Aras bana baktı ve " Sen bilmiyor'musun sürmeyi?" dedi, bende evet anlamda kafamı sallayıp " evet bir türlü öğrenemedim" biraz düşünüp gülümsedi ve " tamam, ne zaman istersen ben sana öğretirim" dedi.

İstediğim cevabı alınca hızla ona sarılıp "Çoook teşekür ederim Aras'ımm" oda beni sıkıca sarıldı ve saçımdan öpdü
"Önemli değil puding, bu seni mutlu ederse ne zaman istersen söyle öğretirim sana" dedi.

Bende ondan ayrıldım, yola bakarken eve vardığımı gördüm. Tam sevinirken gördüğümle sanki üstümden kaynar sular döktüler sandım.

Nedeni evin önünde Furkan durmuş bize bakıyordu, ben ona korkuyla bakınca Aras'ın bana baktığını gördüm,
" Noldu puding iyimisin?" dedi, bende hızla kendimi toparladım.

" Tabii iyiyim, neyse ben eve gideyim" dedim, ama Aras'ın kolay evet demiyeceğini biliyordum. Bana baktı ve " asla olmaz kapıya kadar gelicem seninle" dedi.

Bıkkınca nefesimi verdim ve tamam dedim, eve yakınlaşınca abimi gördük, her zamanki gibi öfkeli şekilde bakıyordu, ilk gözleri bana baktı bende istemeyerek gözlerine baktım masumca.

Seni geri zekalı Tuna bakmasana onun gözlerine yaa

Kendime içimde kızarken hızla Arasa bakmaya başladı, ve onun her yerini incelemeye başladı, Aras da ona garip garip baktı, sonra ortam garipleşmesin diye elini kaldırıp salladı " Selam dostum" dedi gülümseyerek.

Furkan ona sanki yanında dilenci varmış gibi baktı ve o kalın sesiyle konuşmaya başladı. " Sen kimsin lan?" dedi, Aras ne kadarda çok tatlı ve sakin biri olsada o bakışlar yüzünden biraz sinirlensede bildirmedi.

Yanına gidip elini uzattı " Ben Tuna'nın arkadaşıyım, memnun oldum" dedi, Furkan ona ciddiyetle baktı sonra biraz yanına yaklaştı " demek Tuna'nın arkadaşısın haa" dedi.

Aras da evet diye başını eğdi, ona alttan yukarı baktı ve evet Aras'dan uzundu biraz, bende beklemeden yanlarına gittim, ve Furkanı göstererek " O benim abim Furkan, abi buda benim arkadaşım Aras" dedim.

" Abin'mi vardı senin, hiç bana söylemedin" diye üzgünce baktı bana, bende tam bir şey dicektim ki, "Sana neden her şeyi söylesin ki" dedi Furkan, ona şaşkınca bakarken bu sefer Aras araya girdi.

" Kusura bakma ama onun en yakın arkadaşıyım, tabii benimde bilme hakkım var" dedi, Furkan bunu duyunca sinirden damarları çıkmıştı, bende hızla elimi iki yana sallayarak içimden ^kesin kavga çıkacak^ diye korkmaya başladım.

"Aras dur lütfen, sana sonra anlatırım" dedim ikiside bana baktı öfkeyle, biraz tırsmadım değil, Furkan Aras'a bakıp
"Nasıl konuştuğuna dikkat et" diye uyardı, tabi Aras daha da biraz o da öfkelendi.

"Dikkat etmezsem nolur peki" diye tam dibine girdi, Furkanın o an öfkeden gözleri o kadar korkutucu bakıyordu ki valla diyorum götümden terlemeye başladım, "Lan bana bak Aras'mısın taşşak'mısın kaşınma" dedi.

Aras duyduğu sözle oda aynı bakışı atmaya başladı, benim derhal bunları ayırmam lazım yoksa çok kötü olucak.

İkisinin tam arasına hızla girip ayırdım, şimdi odak noktaları bendim ^Galiba bu gün cenazem olucak^ dedim içimden.

" Tamam lütfen sakin olun" dedim Aras bana biraz yakınlaştı ve "Sırf sen dedin diye sakin olmaya çalışıyorum Tuna'm" o kadar sesi sert çıkmıştı ki bilemedim şuna korksam mı yoksa mutlu olsam mı bilemedim?¿

Bir şey diyecekken Furkan hızla kolumdan tutup kendine çekip delice Aras'a baktı, Arasın da bi farkı yoktu, Furkan bana dönüp baktı ve yüzüme yaklaştı, resmen yüzümde hissettim nefesini.

Delice kalbim atmaya başladı, bu içimde ki garib duygular ne diye düşünürken Furkan kulağıma yakınlaşıp nefesini vererek " Hemen içeri gir Tuna" dedi.

İsmimi söylerken donup kalmıştım resmen, yüzümden biraz uzaklaşıp gözlerime baktı, anlam veremediğim bir tepkisi vardı. İlk kez böyle görüyordum onu yüzündeki her yerini saatlerce incelemek istedim bir an.

Bu içimdeki hiss de ne böyle, sanki bir yanım bir şeyler yalvarıyor ama onu duyamıyorum..

" Tamam abi" dedim sakince ve onları yanlız başına bırakıp yanlarından ayrıldım, arkamı dönüp Aras'a baktıp resmen öfkeden deliye dönecek hali vardı. Neden böyle yapıyor?

Pek umursamadım ve arkamı dönüp evin kapısını açtım ve içeri girip kapıyı kapattım, annem geldiğimi anlayıp beni çağırdı.

Bende yanına gidip biraz konuştuk neler yaptım diye soru sordu bende her şeyi anlatıyordum, yani bazılarını hepsini değil tabi.

10 15 dakika da konuşunca kapının açılma sesi geldi, Furkanın olduğunu biliyordum, neden bu kadar geç geldi ki ?

İnşallah kötü bir şey olmamıştır diye düşünürken Furkan yanımıza geldi, her yerine baktım ve bir şeyi yoktu, içim biraz da olsa rahatlamıştı.

Annem Furkana da bizimle gel otur dedi ama odasına gidip uyuyacağını yorgun olduğunu söyledi, annemde tamam söyleyince ona bakıyordum, ama bana bi kere bile bakmadı.

Resmen bunu dert ediyorum ya helal olsun sana Tuna, durmadan adama baktım sonra beni sapık anlayacak diye hızla bakışlarımı ondan çektim.

Furkan annesine iyi geceler diyip odasına gitti, bende içimde garip bir acı hiss ediyordum ama ne.

Galiba git gide deliriyorum ben, yalnızlıktan kafayı yedim cidden, hemen bir kız ayarlamam lazım.

Eğer bu kezde olmasa pes etmekten başka çare yok kardeşim...

Devam edicek

₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺

Evet arkadaşlar sonunda yazdım bölümü🥲🤧

Sahi çok zor bir şey bu kitap yazma olayı ama sonuna kadar yazicam valla
💪😗👌

Neyse umarım hoşunuza gider kankalar 🪷🪷

Gelecek bölümde görüşmek üzere
👋🙇‍♂️🙇‍♂️