Tek yıldızım | Kenan Yıldız

6. bölüm

🦪

Şu anda Kenanla nasıl uyuyacağımızı tartışıyorduk. Güney ise yatağın üstünde bize bakıyordu.

"Kenan, benle Güney yatakta yatıcaz ,sana da yerden yer yapalım o kadar çok istiyorsan aynı odada kalmayı"

"Gül, şaka mı yapıyorsun , yerde nasıl yatayım ben"

" Merak etme, ben sana yerden yatak yaparım , uyursun ne güzel işte"

" Of, Afyonda babaannemlere gitmiyom ben Gül, kendi evimde niye yerde yatayım?"

" Öf , Kenan, sen de amma mızmız çıktın ha . O zaman Güneyle ben gidiyoruz kendi odama , sen de burda yatağında rahat- rahat uyursun..."

" Tamam, tamam, ya yatarım yerde. Ama idmanlar başlayınca her yerim tutulmuş olduğu için performans düşüşü yaşayıp gencecik yaşımda futbola veda etdikden sonra vicdan azabını tek başına çekersin Gül"

Söylediği şeylerle gülmeye başlamıştım. Bunları öyle bir ciddiyyetle söylemişti ki...
Bence futbolçu olmasa oyuncu falan ola bilirdi.

"Tamam , Kenan az drama queenlik yap , 7-8 saatden hiç bir şeycik olmaz"

"Tabii, sana demesi kolay 7-8 saat diye. O 7-8 saatin benim için ne kadar önemli olduğunu biliyonmu sen?"

"Hayır bilmiyorum ve merak da etmiyorum Kenan, hadi az konuş da gel bana yardım et"

Kenan yanıma gelip bana yardım ederken hala da konuşuyordu kendi kendine.

"Kenan hep sussun zaten. Ben buraya senin yanına taşındığımdan beri zaten benim konuşma hakkım yokki. Hep sus Kenan, başım ağrıyor Kenan, yazık değilmi ya banaa" diyerek mızmızlanıyordu .

"Yeter Kenan da! Bir de git #kenanaözgürlük diye yaz her yerlere."

" Aaaa, iyi fikir nasıl akılma gelmemiş yaa"

Ona göz devirip kendi önüme döndüm. Aşırı gıcık olduğunu daha önce söylemişmiydim?

🪴

Sonunda Kenanla didişe-didişe de olsa yerlerimizi hazırlamıştık. Ben Güneyle yatakta uzanmıştım.
Kenan ise yerden bize yavru köpek (kopeyto🤗)gibi bakıyordu ve yine bir şeyler zırvalıyordu.

"Gül, bak ben uyurgezerim haaa. Uyurgezer değilde, başka yerde yatar başka yerde kalkarim, geceleri kendi kendime dolaşa da bilirim evin içinde. Yani sabah uyanıp Güney yerine beni görürsen korkma "

" Hm, evet Kenan ,aynen aynen"dedim onun dediği sözleri hiç dinlemeden . Her halde yine kendi kendine konuşuyordu , işte klasik Kenan nolacak diye düşüntüm.

Güney uyordu yavaş yavaş. Ben de ona baka baka uyuyakalmıştım.

Tahminimce bir kaç saat sonra sesler gelmesiyle uyandım. Mutfağın ışıgı açıktı. Yavaşca yerimden kalkarak mutfağa doğru yürüdüm.
Kenandır her halde diyerek seslendim ona bir kaç kez . Ses gelmeyince de tırsdım bir az.
Elime kapının yanındaki şemsiyelerden birini aldım kendimi korumak amacıyla. Pisicikdir belki diye düşünüp kendimi rahatlatmaya çalişsam da Pisicik ışığı nasıl açacaktıki?
Ama hırsız falan da olsa ışık açmazdı her halde...

Kapıya vardığımda içimden bildiyim tüm duaları okuyup mutfağa daldığım gibi şemsiyeyi son gücümle hırsızın kafasına geçirdim...

Ama bir dakika...
Bu hırsız değildiki, Kenandı...
Ve kafasını tutmuş bana bakıyordu. Hemen telaşla

"Kenan , sen miydin, ay gerçekten çok özür dilerim . Valla hırsız zann etdim. Seslendim sana cevap gelmeyince sen değilsin diye düşündüm . Yanlışlıkla oldu ya. Of kanamıyo değil mi?"dedim ard arda.