Bu gün yine her zamanki günler gibi sabah erkenden uyanıp okul için hazırlanıyordum. Evet, hayallerimi gerçekleştirmiştim ve şu anda Torinoda tıp okuyordum. Ailemden uzakda olsam da ev sahiplerim çok iyi insanlardı ve bana kendi ailemin yanındaymışım gibi hiss ettiriyodular. Aslında onlar da türkdü, sadece Engin abinin karısı almandı. Ve oğulları Kenan vardı bir de;Kenan Yıldız ünlü,genç ve başarılı bir futbolcuydu.Ama o burada kalmıyordu,kendisinin başka bir evi vardı ama bâzen buraya anne babasının yanına gelirdi. Engin abi ve karısı benim kaldığım apartmanın hemen yanındaki apartmanda kalıyordular. Haftada bir defa bile olsa akşam saatlarınde ön bahçedeki ağacların altında oturur, onlarla uzun-uzun sohbet ederdik...
🥥
Derslerim bittikten sonra artık ben de bitmişdim . Hemen eve gidip güzel bir duş aldıktan sonra uyumayı planlıyordum.Neyseki evimle okulun arası tahmini 15 dakikalık bir yoldu. Mahalleye girerken kenardaki araç dikkatimi çekmişti. Bunu nerdense tanıyor gibiydim.Arabanın kapısının açıldığını fark etdiğimde oraya bakmayı kesip önüme döndüm.
Eve girdiğim gibi hemen üstümü çıkarıp duşa girdim. Düşündüğüm gibi sıcak su iyi gelmişdi.Duşdan çıktıktan sonra pijamalarımı da giyinip salona geçtim. Burada oturup uslu-uslu beni bekleyen minik bebeğim Pisiciye(başka isim bulamadım idare edin artık Pisicikle😔) baktım. Hemen koltuğa geçip onu da kucağima aldım və onunla oynamaya başladım.
Tâ ki telefonum çalana kadar. Pisiciyi koltuğa bırakıp telefonumu elime alıp arayan kişiye baktım:"birtanecik Engin abimmm". Hemen aramayı açtım
-"Alo , efendim Engin abi"
-"Gül , kızım, müsaitmisin seninle bir mesele hakkında konuşmak istiyordum da"
-"Buyur abicim müsaitim ne zaman istersen gel konuşalım "
-"Tamam kızım o zaman biz geliyoruz Kenanla"
-"Kenan da mı gelicek?"
-"Evet , senin için sorun olmaz değilmi?"
-"Yok, estafurullah abi buyurun gelin."
Aramayı sonlandırdıktan sonra üstüme gündelik bir şeyler geçirdim hemen.Daha sonra mutfağa geçip çayın altını açarak ısınmasını bekledim. Kenan niye geliyordu ki şimdi? Ne alaka yani? Hiç doğru düzgün tanımıyordum bile onu ,o da beni tanımıyordu her halde. Bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Hemen gidip kapıyı açtığımda ilk önce Engin abiyi gördüm. Hemen arkasında da Kenan. Gülmümseyerek "Buyurun,içeri geçin" dedim . Engin abi de gülmümseyerek içeri geçti hemen ama oğlu Kenan hakkında aynı şey söylenemezdi. Aşırı gergin görünüyordu . Ve suratı öyle bir asıktı ki sanki ben zorla çağırmıştım. Hayır yani insan nezaketen bir gülümser falan yalandan . Ama nerde...
Biz de içeri geçtikten sonra Engin abi konuşmaya başladı
-"Gül, kızım, hani telefonda demiştim ya konuşmalıyız. İşte bir az da Kenanla alakalı bir şey. Aslında hem Kenanla hem de seninle alakalı ..." Dur bir dakika ya Kenan ve benle alakalı ne ola bilirdi ki biz bu çocukla doğru düzgün konuşmamıştık bile kafamadaki seslerden hemen kurtulmak adına Engin abiye bir soru sordum
-"Ne ile alakalı ki abi?"
-"Aslında kızım bizim bu zibidinin ev sahipi evden çıkarmış. Yeni ev baktık tabi ama iş yerine 1 buçuk saatlik yolu var . E ben de düşündüm ki eğer sen de kabul edersen Kenanla ev arkadaşlığı yaparsınız ama çok kısa bir süreliyine. Zaten yeni bir ev bulur-bulmaz çıkıp gider. Sen de eski düzenine dönersin. Yine de başta söylediyim gibi bu sadece bir fikir,eğer sen kabul etmez,istemezsen yani rahatsız falan olursan hiç bir problem yok tamamen sana bağlı yani"
-"Yok, yok Engin abim o ne demek ev zaten sizin bana bir şey söylemek düşmezki. Hem neden rahatsız olayım. Tabi ki de seve seve kabul ederim. " Adamın kendi evine kendi oğlunu yerleştirmesi için bana sorması bile bana yeniden ne kadar iyi ,nazik, güzelkalpli bir insan olduğunu hatirlatdı. Bu zamanda nerde kalımıştı ki böyle insanlar.
- "Güzel kızım , o ne demek öyle tabi ki de sana düşer, ev sizin diye de bir şey yok . O zaman ben artık kalkayım isterseniz siz konuşun anlaşın şimdiden . Hadı güle güle"
-"Tamam abi , görüşürüz."
Engin abi gitdikden sonra Kenanla ben salonda öylece oturuyorduk. Etrafda gerici bir sessizlik mevcuttu. Ben artık bu ortama dayanamayarak Kenana taraf döndüm
-"Tamam, Engin abinin de dediyi gibi sen daha iyi bir ev bulana kadar birlikte burada kala biliriz bence"
-"Evet, hem bence bir arkadaşa ihtiyacın vardır ne dersin"-dedi sırıtarak . Ne alaka şimdi? Çok mu boşboğazdı bu ?
-"Her neyse işte aynı evde kalacaksak bence bir birimiz hakkında bilmemiz gereki..."
-"Evet, bence de , ben Kenan Yıldız, Juventusun genç , mükemmel, yakışıklı, becerikli 10 numarası." Lafımı bölmüşdü hayvan. Ama bunu takmıyacakdım şu anda.
Söylediklerine gülerek ekledim -"Tabii bir de aşırı mütevazi"
- "Evet bir de o vardı "- dedi o da benim gibi gülerken.
Ben biraz ciddileşerek -"Aslında kast ettiğim şey eve girip çıkma zamanları falandı."
- "Ah, tamam ama benim eve ne zaman girip ne zaman çıkacağım belli olmuyor ki."
-"Tamam o zaman sana da bir tane anahtar veririz , olur biter . Senin eve geleceğin zamanlarda evde olmazsam ya da uyursam falan diye ."
-"Okey, bir de şey sorucam. Ben hangi odada kalıcam?"
- "Sen ? Burda bir tane oda var boş, yani kullanmıyorum. Orda eşya olamlıydı dolap, yatak gibi . Orada kalıcaksın her halde. Ama sen yine de Engin abiyle konuşursun işte, ben tam bilmiyorum."
-"Tamam, o zaman 2 gün sonra yeniden görüsmek üzre"
-"Tamam , görüşürüz "
🪬
Kenan gideli bir kaç saat olmuştu. Ve evet ben 2 gün sonra Kenan Yıldızla ev arkadaşı oluyordum ama kısa bir süreliyineydi. Zaten tüm gün ben okulda , o da kulüpde olurdu , fazla konuşmazdık falan diye düşünüyordum. Böyle düşüne-düşüne yatak odama geçtim ve uyumak için yatağıma girdim. Işığı kapatacakken telefonuma mesaj geldi. Hemen telefonu elime alarak baktım. Ah , sanırım Kenandı bu...
0555.... hallo, bul bakalım ben kimim...
EVET, BİRİNCİ BÖLÜMÜMÜZ BİTDİİİ Kısa gibi ama napalım artık
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
