මියැදුනු පෙම ( Complete )✔

-3-

" මේ සධීර මල්ලි.. අද හවස මොකද කරන්නෙ " පාක් එක කෙලවරේම තියන ගහක් යටට වෙලා පොතක් කියවන ගමන් හිටිය සධීර ලගට ආව සහස් ඇහුවෙ සධීරගෙ එහාපැත්තෙන් බිම ඉදගන්න ගමන්. සහස් එක්ක ආව අනිත් උත්තමයත් සධීර ලගින් ඉදගත්තෙ ඒ  වෙලාවෙම තමා.

සති දෙකක වගේ පොඩි කාලයක් ඇතුලත සධීර  මතීෂ , සහස් දෙන්න එක්ක ටීම් එකේ අනිත් අයට වඩා ෆිට් වුනා. ඒකෙ ප්‍රතිඵලයක් විදිහට තමා මතීෂලා යන හැම තැනකම වගේ සධීර , සිතිජ දෙන්නවත් ඇදගන ගියා.

" නෑ අයියෙ ඇයි "

" අපි අද පොඩ්ඩක් එලියෙ ඇවිදින්න යන්න කියලා බැලුවෙ. යමුද අපිත් එක්ක. මතී කෝච්ගෙන් අහයි "

" ම්ම්.. හරි යමු. ඒත් මං යාලුවත් එක්ක ආවට කමන්නෑ නේද "

" කමන්නෑ එක්කන් එන්න. අපි දන්නවනෙ කොහොමත් ඔය දෙන්නා ඉදිකට්ටියි නූලයි වගේ කියලා "

සහස් ඇහුව දේට උත්තරේ හම්බුනේ එයාට නෙමේ මතීෂට. සධීරගෙ උත්තරේ දැනගන්න සහස්ටත් වඩා උවමනාව තිබ්බෙ මතීෂට. ඒක තේරුන්ගන්න බැරි තරන් සධීර බබෙක් නෙමේනෙ.
.
.
.
.
හරියටම හය වෙද්දි සධීරලගෙ ගෙදර ඉස්සරහ මතරකරේ සුදු පාට BMW එකක්. Driving seat එකේ දැක්ක ගමන් සධීර තාත්තට යන්නන් කියලා ගෙදරින් එලියට බැස්සා. මේ වෙනකොටත් සධීරගෙ තාත්තව කෙනෙක් දැනුවත් කරලා තිබ්බ හින්දා එයාට අමුතුවෙන් අවසර ගන්න උවමනාවක් තිබ්බෙ නෑ. තාත්තට සමුදීලා වාහනේ ලගට ගියාට මොකද පැසේන්ජර් සීට් එක ඇරෙන්න අනිත් කිසිම සීට් එක්ක ඉඩක් තිබ්බෙ නෑ.

" සධී... ඉස්සරහින් " ඇතුලෙ ඉදලා සධීරට ඉස්සරහට නගින්න කියලා කෑගැහුවෙ වෙන කවුරුත් නෙමේ සධීරගෙ පාප මිත්‍රයා සිතිජ. පිටිපස්සට වෙලා ඉදගන ඉන්න්න ලස්සන.

මොනවා කරන්නද දොර ඇරලා පැසෙන්ජර් සීට් එකේ ඉදගත්තෙ එහා පැත්තෙ ඉන්න මතීෂටත් පොඩි හිනාවක් දීලා. සධීර නගිනකන් හිටිය මතීෂ කෝච්ට හෝන් එකක් ගහලා වාහනේ ප්‍රධාන පාරට දැම්මෙ ටවුන් එකට ටිකක්  ඈතට වෙන්න තිබ්බ එයාලගෙ රෙස්ටුරන්ට් එකට යන්න. ඒ රෙස්ටුරන්ට් එක මතීෂලගෙ කීවට ඇත්තටම මතීෂගෙ මාමගෙ.

" වාව් මේ view එක " සධීර එහෙම කීවෙ හැමෝටම කලින් වාහනෙන් බහින ගමන්. හරිනෙ අමාරුව සදීර වගේ nature lover කෙනක් මේ වගෙ තනකට එක්කන් එනවා කියන්නෙ අය වෙන මොන කතාද. මතීෂගෙ පොතේ හැටියට මේ වෙනකොට සදීර එයාගෙ බෙල්ලෙ එල්ලෙන්න ඕනෙ ඒත් ඒක එහෙම උනේ නෑ.

" සධීර මල්ලි මොකද කරන්නෙ කාලා ඇවිදිනවද නැත්තන් ඇවිදලා කනවද " හොද ප්‍රශ්නයක්. අමුතුවෙන් ඇවිදින්න කියල වෙන වෙන තැන්වල  යන්න උවමනාවක්තිබ්බෙ නැති වුනත් ඒ ප්‍රශ්නෙ අහන්න ඕනනෙ.

" ඇවිදලා එමු නේද "

" අන්න ඒකටනන් කතා කරන්න එපා බං. මං ආවෙ කන්න. මේ ඉන්නෙ අයිතිකාරයා වගේ එකා ඌ එක්කම ඇවිදලා එන්න " සදීරගෙ උත්තෙරේ ඇහුන ගමන් සහස් මතීෂගෙ පිටට තට්ටුවක් දැම්මෙ එක්කන් ආවනන් උඹම පලයන් වගේ බැල්මක් දීලා. මතීෂ සහස් එක්ක කතා කරලා හැරෙන ටිකට සදීර ටික දුරක් ඇවිදන් ගිහිල්ලත් ඉවරයි.
.
.
.
" ලස්සනයි නේද " එහෙම කියන ගමන් මතීෂ සදීර ඉදගන ඉන්නෙ බංකුවෙන්ම ඉදගත්තා.ඒත් ඉතින් එහාපැත්තෙ ඉන්න කෙනාගෙ ඇස්නන් තාමත් නතර වෙලා තිබ්බෙ ඈත අහසෙ

" ම්ම්.. හද තියන හින්දා "

" හද නැති දවසට අහස ලස්සන නැද්ද විශ් "

" ලස්සනයි "

" හද නැති දවසටත් තරු බලන් ඉන්නව ඇති නේද හදඑනකන් "  මතීෂ ඇහුවෙ අහස දිහා බලාගන වුනාට සදීරගෙ ඇස් තිබ්බෙ මතීෂ ලග කියල එයා දැක්කෙ නෑ.

" තරු ආදරේ කරේ හදට වුනාට හද හැමදාම ආදරේ කරේ වෙන කෙනෙක්.ඒට් හද දන්නෑ එආ වෙනුවෙන් බලන් ඉන්න තරුත් ඉන්නවා කියලා. එහෙම දන්නවනන් හද මොනව කියයිද විශ් " සදීර හිතුව විදිහ හරිනන්, මතීෂ ඇහුවෙ ඒකනන් සදීරගෙ උත්තේ හරියටම හරි.

" හදට කෙනෙක් නැත්තන් , තරු හිතන් ඉන්න විදිහ වැරදිනන් , තරු ඇහුවොත් හද ඇත්තටම තරුවලට ආදරේ කරයි "

" ඉතින් හද වෙනුවෙන් බලන් ඉන්න තරුවට අවසර දෙනවද අයිතිය තහවුරු කරන්න "

" සමහර මිනිස්සුන්ට හිතේ තියන දේවල් වචනෙන් කියන්න ඕන්නෑ මතීෂ. ඉතින් හද කැමතී තරුවලට අවස්ථාවක් දෙන්න "

" මම උඹට මාර කැමතී බං ඒක දැනුනෙ උඹව දැක්ක මුල්ම දවසෙ. අර එදා ඔයාලගෙ ගෙදර ආව දවසෙ "

මේ හද තරු කතාවෙන් පස්සෙ මතීෂගෙ මූණෙ ඇදුනෙ මේ වෙනකන් කාටවත් දීලා නැති විදිහෙ හරිම ලස්සන හින්නාවක්. මොකද මෙච්ච්ර දවසක් එයා දුර ඉදන් බලන හිටිය ගද අයිතිය දීල ඉවරයිනෙ.

මතු සම්බන්දයි...