Crimson Hunter: The Sinners

CHAPTER 2

--- Harvin's Point of View ---

Ilang oras na ba akong nakaluhod dito? Lima? Sampu? Kalahating oras? Hindi ko na alam. Basta ang alam ko ay kanina pa ako nakaluhod dito at bored na bored na ako. I turn my gaze sa nakaupong matanda sa harapan ko, sa may trono. Matindig itong nakaupo, suot ang kulay asul nitong roba na hinaluan ng itim at ginto.

"Prince Harvin, magsasabi ka ba ng totoo o hindi." Malumanay na puno ng authoridad ang boses nito. Binigyan ko lang siya ng blankong tingin.

"What? I'm telling the truth." Paulit-ulit niya akong tinatanong kung saan ba ako ng punta, and I keep repeating na sa Dead Forest nga ako pumunta. Why just accept my answer at ng matapos na ang lahat ng ito.  "Ama, nagsasabi ako ng katotohanan."

"Huwag mo akong tawagin na Ama." Kunot ang noo nito at malakas na hinampas ang arm rest ng kinauupuan niya. 

"Nasa bulwagan tayo Prince Harvin, give some respect." I keep my blank face sa naging tugon niya. Just say na ayaw mo ako bilang anak. Tumayo ako sa kinaluluhudan ko at tinitigan siya.

"What are doing Prince Harvin! Are you disobeying me!?" Galit na galit itong tumayo sa kinauupuan niya. Masama ang tingin nito sakin at dinuro-duro niya ako gamit ang kanang kamay niya.

"Your Majesty." Saad ko at yumuko. I look at him, straight to his eyes.

"Your son." Napatigil ako at napailing sa nasabi ko. Hindi nga pala niya ako tinuturing na anak.

"Mali." Pagbabawi ko sa nasabi ko. "This prince..... all most die today." Hindi ko hahayaang ang emosyon ko ang manaig, kailan kung kumalma. Sanay narin naman ako sa ganitong trato niya, wala ng bago dito.

"Unfortunately, I was saved by someone." I give the impression of dissappointment.

"Paano ko malalaman kung ikaw ay nagsasabi ng totoo." Still doubting me huh? Napangisi na lang ako sa naging reaction niya. What would I expect.

"At kahit sabihin nating totoo nga sinabi mo, anong ginagawa mo doon?" He must be joking

Sarkastiko akong tumawa sa harapan niya. Seriously? That's your response sa lahat ng sinabi ko. After I risk my life, yan ang sasabihin mo?

"I don't know." Pagkibit-balikat ko bago talikuran siya.

"Prince Harvin!" Hindi ko siya pinansin at dire-diretso akong umalis ng bulwagan. What a great caring father. I am so greatfull na siya ang naging ama ko ( insert the sarcastic tone).

Mula noong namatay si Ina hindi na nagiging sapat ang mga ginagawa ko para kay Ama. Lahat ng galaw ko ay mali, lahat ng sabihin ko ay mali, lahat ng ginagawa ko ay mali, hindi tulad ng bunso kong kapatid, Prince Hagin. He is kind, pure, lahat ng gusto ni Ama ay nasa kanya. I was the black sheep while my younger brother is the kind and pure son. That's why tinanggap ko na lang na isa akong kamali o mas tamang sabihin ay masama. Hindi ko pinipilit na magustuhan ako ng ibang tao. I present kung anong ugali ang gusto nilang makita sakin kaya lahat ng tao ay iniiwasan ako, kinakatakutan.

Dumiretso ako sa may silid ko at pabagsak na isinara ang pinto. Kumuha ako ng pamalit na damit at nagtungo sa banyo.

Pagod na pagod ang katawan ko ngayon hindi dahil sa nangyari sa Dead Forest kundi ang pakikipagdebate kay King Herman. After kong magpalit ng damit ay pabagsak akong humiga sa kama. I took a deep breath and exhale habang nakatitig sa may kisame. Isang panibago na namang araw bukas, ano na naman kaya ang mangyayari. Ipinikit ko ang dalawang mata ko at hinayaan na lamunin ako ng kadiliman.