"මිහිල් අවුරුදු හතරහමාරකට පස්සෙ නේත්‍රව හොයාගෙන ආවට… මම හිතන්නෙ නෑ… එක වතාවක් ගියොත්… මම ඒ විදිහට ආයිත් එයි කියලා…"
නෑ… නෑ… එහෙම වෙන්න විදිහක් නෑ… එහෙම දෙයක් වෙන්නෙ කොහොමද…
"කෝල් එක ආවේ ඒ වෙලාවෙමද බන්…"
"තුන් හතර පාරක් රින්ග් උනාට පස්සේ උබලා දෙන්නට ඩිස්ට(ර්)බ් කරන්න බැරි හින්දා මම අරියගේ ෆෝන් එක ආන්සර් කරේ… පණිවිඩේ දැනගත්ත ගමන් තමයි බන් උඩට දුවගෙන ආවේ…"
"කතා කළේ දීක්ශ අයියද…?"
"නෑ නෑ වෙන ලේඩි කෙනෙක්… මන් හිතන්නෙ නර්ස් කෙනෙක්ද කොහෙද…"
මට පිටිපස්සෙන් දස්සයි මිහීයි ඉවරයක් නැතුව මොනවදෝ කියවන සද්දේ ඇහුනත් ඒ දේවල් වලට කන් දෙන්න තරම් හොඳ මානසික මට්ටමක් මට ඒ වෙලාවෙදි තිබුනේ නෑ… අපි ඉදපු තැන ඉදන් අවම පැයක්වත් එන්න යන ගමන මිහී ආවේ විනාඩි හතළිහෙන්… පුලුවන් තරම් ඉක්මනට ආව බව දන්නවා… ඒත් මට ඒ වෙලාව දැනුනෙත් කල්පයක් වගේ…
"අරියා… ඔහොම ඉඳපන්…"
රිසෙප්ශන් එක ලඟවත් නවතින්නෙ නැතුව… මම කෙලින්ම අපේක්ශා එක ඇතුළට දුවනකොට… මිහී දීක්ශ අයියගේ නම කියලා රූම් නම්බර් එක අහනවා මට ලාවට වගේ ඇහුනා… එයාට පිළිකාවක්ලු… මගෙ සුදු අයියට පිළිකාවක්ලු… ඒත් එහෙම වෙන්නේ කොහොමද… අංතිම වතාවෙ මට මුණගැහුන වෙලාවෙදිත් එයා හොඳට හිටියනේ… පහළ එපාට්මන්ට් එකේ තියලා ආපු මගෙ ෆෝන් එකට හොස්පිට්ල් එකෙන් කෝල් එක ඇවිල්ලා තියෙන්නේ දීක්ශ අයියට අමාරුයි කියලා… එයාට… එයාට මාව බලන්න ඕනෙ කිව්වලු…
"ආරු එන්න… අපි යන්න ඕනෙ තුන්වෙනි තට්ටුවට…"
කොහෙට යන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව හොස්පිට්ල් එක මැද හිටගෙන වටපිට බල බල ඉදපු මගෙ පිටිපස්සෙන් ආව මිහී මගෙ අතින් අල්ලගෙන ලිෆ්ට් එක දිහාවට එක්කගෙන යද්දී මම මිහීගෙ පිටිපස්සෙන් ඔහේ ඇදිලා ගියේ හීනෙන් ඇවිදිනවා වගේ… විස්තරේ දැනගත්ත ගමන්… මිහී මාවත් එක්කගෙන හොස්පිට්ල් එන්න ලෑස්ති වෙනකොට දස්සයි පැතුමයිත් අපි දෙන්නත් එක්ක ආවා… දීක්ශ අයියත් එක්ක වැඩිය කතා බහ කරලා නැති උනත් උන් දෙන්නම දීක්ශ අයියව අඳුරනවා…
YOU ARE READING
ආත්මීය ප්‍රේමයක්... ( ✅ )
Kurzgeschichten"මට ඕන කරන්නේ... නේත්‍රගේ හිතේ මිහිල් වෙනුවෙන් තියන තැන නෙමෙයි... මට ඕන කරන්නේ නේත්‍රගේ හිත ඇතුලේ මැවෙන අලුත්ම වචනයක් වෙන්න... මම ඉල්ලන්නේ... නේත්‍රගේ හිතින් අලුත් ඉඩක්... අලුත් තැනක් විතරයි..."
